beyler hayatımızın en trajik anını yazıyoruz

@5 bu yazının peşine güldürdün beni amk ayıp
@1 panpa üzüldüm lan harbi

Ben de Ankarada karda kalmıştım, eryamandan çıkıp istanbul yoluna çıkmıştım, gecenin körü, ne otobüs ne kamyon gibtiğimin yolundan araba geçmedi 2 saat kaldım orda, baktım olacak gibi değildi geri dönüp karakola sığınmıştım aq

çok kotu lan eger bizi gibmiyosan uzuldum baya panpa
@17 vay amk buda çok kotu lan

panpa çok trajik lan :(

11 yaşında tanıştığım dostumla 13-14 yaşlarında deniz kenarında, denizden 40 metre yüksekte bir mağara keşfetmiştik. her gün oraya gidiyorduk sigara falan içiyorduk içki içiyorduk. büyüdük, gidip orda başka şeyler de içtik... 22 yaşına geldik o adam gidip o mağaradan denize atladı. öldü... bir kaç gün olmuştu görüşmeyeli, bir arkadaş mesaj atıp falanca gazeteye bak dedi. gazeteye baktığım anı ölene kadar unutmayacağım. intihar etmiş, atlamış ölmüş adam. ama yaşadığım en trajik an bu değil şu, cesedi 9 gün suda kaldı. bulunamadı. ne sahil güvenlik ne başka birisi bulamadı. babası denizin 40 metre üstünde durmuş, dalgıçların aramasına rağmen, dürbünle denize bakıyordu. o babayı öyle gördüm ya, benim çocuğum ölse bu kadar içerlemem.

okuyanın da a.q okumayanın da...

@26 ağlattın be kanka

babam anamı gibmiş panpa ben daha dogmadan bu olayıu hiç unutaamyıyorum

@1 özür dilerim panpa bu kadar üzülceğini bilmezdim

@25 üzüldüm panpa zor bi durum

bak güzel kardeşim;

ben orta çağ ingilteresinde yaşayan bir nalbantım. ufak bir dükkanım var. burdainsanlara çeşiti silahlar ve zıhrlar yapan 2 çocuklu bir ailenin babasıyım. günlerim tahmin edeceğin üzere dükkanımda geçiyor. bütün gün silahlarla zıhrlarla uğraşıyorum. özellikle savaş zamanları ölümü gibercesine çalıştırıyorlar beni. evim dükkanın dibinde olmasına rağmen karımı çocuklarımı göremiyorum. ayrıca kraliyete verdiğim vergininde haddi hesabı yok. bütün çalıştıklarımın neredeyse hepsi vergilere gidiyor. bir gün yine çalışırken gökten garip ekran tarzı birşeyi olan önüne tuşları olan bir cisim düştü. ekranda inci sözlük yazıyordu. önce çok korktum. alete tam iki gün yaklaşamadım. sonra cesaretimi topladım ve aleti eve zütürdüm. bilmediğim bir dil olmasına rağmen burda insanların çok eğlendiklerini, vakitlerini güzel geçirdiklerini anladım. bu dili çözmem yaklaşık üç senemi aldı. dili çözdükten sonra hiç eğlenmediğim kadar eğlendiğimi hissettim. dükkanıma gitmez oldum. kraliyet vergilerini ödeyemediğim için karımı ve iki kız çocuğumu sarayın haremine aldılar. ama üzüntülü veya hırslı değildim. ta ki senin bu açtığın gibimsonik başlığı görene kadar. bu başlıkla kaybettiklerimi bana hatırlattın örsünü gibtiğim çocuğu seni. hayattan soğuttun beni. en sevdiğim yemek böğürtlen soslu yabani tavuktan bile tad alamaz oldum. ama yemin olsun ki seni bulmak içinde elimden geleni ardıma koymadım. öğrendiğim bu dili insanlara özel ders vererek, ve onlara öğreterek altın biriktirdim. bu biriktirdiğim altınlarla kraliyet büyücüsü calanthe'den beni büyüyle senin zamanına göndermesini istedim ve yaptıda. şu an senin zamanındayım. ve öğrendiğim bu dili kullanrak sana adım adım daha çok yaklaştıktan sonra seni buldum. seni elime geçirince yüce kralımızın adına yemin ederim ki nalbant dükkanından yanıma aldığım boy boy çekiçlerin hepsini zütüne sokacağım. karını ve kızlarını kendi zamanıma getirerek kendi karım ve kızlarımla takas edeceğim. ingiliz tavernalarında savaşçılarla, gözcülerle, büyücülerle ve gezginlerle gibiştireceğim hepsini. şu an elimdeki bu cismin hayat enerjisi bitmek üzere. sana çok yaklaştım. hazırla kendini sürtüğün çocuğu hazırla.