beyler hayatımın hatasını anlatıyorum

geldim beyler, devam ediyorum.

çok içtim o gece. bana aşkla bakan kederlenmiş gözlerini görmemek için çok içtim. beni kollarında taşıdı evine. üzerimi soydu. banyoya zütürdü sürükleyerek. bir çocuk okşar gibi saçlarımı, ellerimi, yüzümü okşayarak ayıltmaya çalıştı beni.

başımın üzerine akan soğuk sular, yüzümden gözyaşlarımla iniyordu.

ona belli etmeden ağladım. yüzümü öperken gözyaşımın tuzunu hissetti mi bilmem.

biraz kendime gelince, beni yatağına, yatağımıza zütürdü. mutfağa bana kahve yapmaya gitti.

tırnağım çarşafın igarayla yaktığım yerine takıldı.

kendime sövüp yine ağladım.

elinde kahveyle içeri geldi. kahvenin kokusu sardı tüm odayı. gülümseyen yüzüyle birleşti sonra. sanki bir melek gibi bembeyaz geceliğiyle yanıma ilişti.

hadi koca bebeğim dedi. kalk biraz. bu gece böyle bitmemeli. uyan dedi.

hayatımın anlamı, yeryüzündeki cennetim. seni çok seviyorum dedim.

kahveyi içerken midem bulandı birden. koşarak banyoya geldim. kendimden geçene kadar kustum.

sırtımda sıcacık elini hissettim.

onu seviyordum galiba. o olmadan yaşayamazdım. o bana erkek olduğumu hissettiren, benim için her şeyi yapabilecek kadınımdı. sadece birkaç saniyelik boşalma anında hissettiğim mutluluk değil, tenine her dokunuşumda ürperdiğim kadınımdı o.

hayır sevmiyordum aslında. olmazdı. o yaşadığı acıları bende unutmuş, ona olan saygım, sevgi dolu davranışlarımla kendime aşık etmiştim sadece. bense sadece içinde olmak istiyordum. içinde gidip gelirken söyledikleri değil inlemeleri önemliydi.

bu kavga anlarım sürdü biraz banyoda kusmaya çalışırken.

elini omzuma atıp, beni kaldırmaya çalışırken teninde o sıcak kahve kokusunu içime çektim yeniden. yatağa bıraktı beni yeniden. yanıma yattı. başını göğsüme dayandı.

gideceksin dedi. ve ben seni bir daha görememekten korkuyorum.

unutalım bunu şimdi dedim. dizimin üzerinde doğruldum. o da doğruldu ve öpüşmeye başladık. dudaklarından, ensesinden, saçlarından, yanaklarından öptüm onu.

beyaz geceliğini çıkardım ve elimi göğüslerinin arasında gezdirdim öpüşürken. sonra boynundan yavaş yavaş, teninin her noktasının tadını alarak göğüslerine indim.

dilimi göğüslerinde gezdirirdim. gözlerini kapatmış, kendini tamamen bana bırakmıştı.

birbirimizin tadını iyice alıncaya kadar öptük birbirimizi. teninin her noktasını hafızama kazımak için, elimle hissettim, dilimle tadına baktım.

hadi artık erkeğim, gir içime dedi. içine girdim. o anları hiç unutmamak için en derinlerine kadar girdim içine.

daha hızlı gidip gelmeye başladım altımdayken. bacaklarını belime sarmış, eliyle sırtımı okşuyordu. boşalacağım an içinden çıkmak istedim ama sıkıca sarıldı bana. bacaklarını belime daha sıkı doladı. daha önce böyle birşey yapmadığı için tahmin edememiştim.

içine boşaldım.

kalktım hemen üzerinden. tek kelime konuşmadan üzerimi giyinip çıktım evden.

-nereye gidiyorsun?

kapıyı çarpıp çıktım. bir süre nöbetçi eczane aradıktan sonra, aradığımı bulup eve döndüm.

-al iç şunu dedim. bir daha da yüzünü görmek istemiyorum.
+hayır içmem. ben senin çocuğunu karnımda taşımak, onu doğurmak istiyorum.
-delirdin mi sen kızım? ne der insanlar arkandan?
+ne derlerse desinler umrumda bile değil.
-ne olur yapma böyle iç şunu.
+ya içmezsem?
-kötü olur.
+sende dövecek misin beni? ben deneyimliyim nasıl olsa. mesela saçlarımdan tutup tokatlayabilirsin. ya da sürükleyebilirsin yerlerde. beni şurda köşede tekmeleyebilirsin. istediğini yap. ağzımı bile açmam. ama içmeyeceğim.
-ben senin saçının teline zarar veremem. ama ne olur. ikimizde zor durumda kalırız. kendini düşünmüyorsan beni düşün. aileme ne derim sonra.
+hayır içemeyeceğim. merak etme, sen istemezsen kimse bilmez.

yeniden kapıyı çarpıp çıktım evden.

amaçsızca pişmanlıkla dolaştım sokaklarda. bu sorumluluğu kaldıracak durumda değildim henüz. ben kendini bile boşvermiş bir adamken, bir çocuğun sorumluluğunu almak fikri boğazımı sıkıp, tüm özgürlüğümü aldı elimden.

sonra safça olaya iyi tarafından bakıp kendimi rahatlatmaya çalıştım. içine boşaldım diye illa çocuk olmak zorunda değildi ya. bu düşünceyle kendi kendimi avuttum bir süre.

onu gidinceye kadar görmedim. telefonlarına çıkmadım, mesalarına bakmadan sildim. kapımda ağladı, kapıyı bile açmadım. arkadaşlarımla buluştuğum mekanlara gider diye -ki gitmiş- gittiğim yerleri, yolumu değiştirdim. ona kızgınlığım geçmemişti bir türlü.

gitme anım gelmişti artık. gittiğim şehre ilk defa gittiğim, daha önce hiç yolunu yorddıbını bilmediğim bir yer olduğu için üstelik burası doğuda olduğu için otobüsle gitmek istedim.

otobüsün camından baktığımda sevdiğim bütün insanlar oradaydı.

ama o yoktu.

camdan bakarken orada olan herkese, arkamdan el sallayan aileme, arkadaşlarıma ağladığımı düşündüler. bense orada olmayan ona ağlıyordum.

ona son bir kez daha sarılmak, kokusunu içime çekmek, gözlerinden dudaklarından öpmek istemiştim ama orada yoktu. aklıma her noktasını kazıdığım resmini koydum oraya, arkadaşlarım ve ailemin yanına.

bana el sallarken onun da ağladığını düşündüm.

@350 yok panpa pek inanmam burçlara da aslan burcuyum.

@351 panpa öyle olmasını ben istemedim ki.

ilk mola yerine gelinceye kadar bir tek onu düşündüm. eğer hamile kalırsa tek başına ne yapar? ben ne yaparım? ne yapmam gerekir? ya da en çok düşündüğüm onu bu çocuğu aldırmaya nasıl ikna edebilirim.

mola yerine indiğimde, boş bir masa bulup oturdum ve garsona bir çay söyledim. tam sigaramı yakarken, arkamdan bir elin sarıldığını hissettim.

@355 panpa hatalarımı hikayenin başından beri anlatıyorum. benim için onu tanımam bile hataydı. daha sonraları daha büyük hatalar da yaptım.

hikayeyi de yarıladık artık.

panpalar bugünlük burada bıraksak olur mu?

@366 giberün, gel devdıbını sen anlat o zaman.