beyler hayatımın hatasını anlatıyorum

gececi tayfalardan dinleyen olursa anlatacağım.

giblenmeme rekoru kırdım amk. neyse ben başlayayım da çok gibimde dinleyen dinlemeyen.

eğitim fakülesini bitirdikten sonra devlete atanıncaya kadar bir özel okulla anlaştım ve çalışmaya başladım. aslında paraya pek ihtiyacım yoktu ama sıkılıyordum işte. zaten çalıştığım yer arabanın benzin masrafını karşılayacak bile maaş vermiyordu.

ilk zamanlar benim için her şey çok güzel gidiyordu. az öğrencimiz vardı ama hemen hepsi başarılı oluyordu. ortamımız güzeldi. ama okulun maddi durumu yüzünden benim çok sevdiğim sahibi okulu başkasına satmak zorunda kaldı. yeni patronumuzda çok iyi biriydi bu arada. ama okulun bazı kadrolarında değişiklik yapmak istemişti.

eski sekreteri pek sosyal bulmayan patronum yeni bir sekreter getirdi. benim için de hayatımının hatası dediğim anların başlangıcı oldu bu.

yeni sekreterimiz 32 yaşında, dul, alımlı ve çekici bir kadındı. ilkokula giden bir oğlu vardı. gelir gelmez bütün erkeklerin dikkatini çekmişti hemen. dul olması da cabasıydı zaten. herkes üstüne atlamaya çalışıyordu resmen. benimse o sıralarda sevgilim vardı ve gel zaman git zaman biz abla kardeş gibi olmuştuk. ben ona sevgilimden o bana eski kocasının ona çektirdiklerinden, yediği dayaklardan, cinnete varan kıskançlığından bahsediyordu.

giblenmeme rekoru devam ediyor amk.

kimse yazmazsa, yazdıklarımı da sileceğim.

uppppppppp uppppppppppp

bu son updullah beyler.

giblenmeme madalyam nerde amk:(

@7 sende olmasan hesabı kapatıyordum. lanmjljljl olsa bile giblendim gözlerim yaşardı.

uppppppppp

uppppppppppp

dediğim gibi yazdıklarımıda siliyorum gibtirin gidin.

bu sırada yine okuldan karı koca öğretmen arkadaşlarımla onun evine yemeğe gitmeye başladık. sürekli beraber zaman geçiriyorduk. bizde nerdeyse bir çift gibi olmuştuk. artık evinde çok rahattım. sofrayı birlikte kuruyorduk, o yemek yaparken ben arkadaşları bırakıp mutfakta onun yanında oluyordum oğluyla aramız çok iyiydi zaten. çocuk akşam biz giderken sen gitme burda kal diyor, o biraz kızarıyor, biraz gülümsüyordu.

bu sırada sevgilimle pek ilgilenmez olmuştum, sürekli bir başkasımı var diyordu. aslında onu tanıyordu ama bizi abla kardeş gibi gördüğünden ses çıkarmıyordu. yine de kıskanmıyor değildi hani. kız sürekli peşimden koşuyor, günde 10 kere arıyor ama telefonlarını bile cevaplamıyor, işim var, arkadaşlarlayım sonra ararım, özel ders, toplantı diyor, sürekli bahaneler uyduruyordum.

sevgilim bu arada iyice çıldırmaya başlayıp, sürekli okula gelmeye daha fazla aramaya başlamıştı. ben hala aynı umursamaz tavırlarla sonra konuşuruz diyordum. bir gün gecenin ikisinde beni aradı ve telefonu açmadım. bir sürü kafa ütüleyeciğini, kapris yapacağını biliyordum. ısrarla arayınca kapattım telefonu. sabah telefonu açtığımda tek kelimelik bir mesaj vardı.

-bitti!!

o günden sonra bir daha ne konuştuk, ne görüştük. biyerlerde birbirimizi görsek arkamızı döndük, görmezden geldik. bitmesine çok mu üzüldüm?

aksine sanki beni sıkıca bağlayan bir ipten kurtulmuş kadar mutluydum.

beyler biraz uplayın lan. bende kısa bi ara vereyim, daha hikayeye başlayamadım bile.

bu arada onunla daha da yakınlaşmaya başlamıştım. ama yakınlaşmalarımız hala abla kardeş, en fazla bir arkadaş dost gibiydi. okuldan arkadaşlarımsa sürekli ,zütürüyorsun oğlum işte yalan söyleme diyorlar, ben ısrarla öyle bişeyin aklımdan bile geçmediğini anlatmaya çalışıyordum. gerçektende aklımdan bile geçmiyordu.

bana bakışlarında, konuşmasında bile benden hoşlandığı gibi bir durum düşünmemiştim. yine o akşam onun evine gitmiştik. akşamı güzel bir çiğ köfteyle geçiştirdik. arkasından biralarımızla beraber bir film izlemeye başladık. burada hatırladıklarım bu kadar. hangi filmi izlediğimi bile bilmiyorum şu an.

filmden sonra kadınlar mutfağa kahveye gidip dedikoduya başladılar sanırım. bizde futbol muhabbetine başladık o sırada. arkadaş lafı nasıl olduysa futboldan O'na getirdi. bu arada arkadaş evliydi ama baya çapkın bir adamdı. hatudan deli gibi korkar ama aldatmaktan da geri kalmazdı.

-lan sen gerizekalı mısın? hala anlamıyor musun? bu kadın senin istediğin an yatağında.
-oğlum ben onun davranışlarında böyle bi hal görmedim. sen nerden çıkarıyorsun?
-sence ben bunu anlamayacak adam mıyım?

durdum. düşündüm. böyle bişeyi ilk anlayacak adamlardan biriydi.

her ne kadar O'nu arkadaşım dostum gibi görsem de artık istediğim an yatağıma atabileceğim biri görmeye başlamıştım bile. kendime muhteşem bir güven duymaya başlamıştım. onun gibi bir kadın benden hoşlanıyordu daha ne olsun. bu arada hergün düzenli olarak görüşmeye devam ediyorduk ama artık ona bakışım davranışlarım değişmeye başlamıştı.

kendime deli gibi bir güven duyduğumu anlatmıştım değil mi?

işte o güven sayesinde artık istediğim an sarılıyor, dokunuyordum. ama duygusal birşey değildi. o an ona dokunmak sadece etime zevk veriyordu.

ruhumda yaprak bile kımıldamıyordu.

beyler hikaye okumak istiyorsanız okuyun amk işte. pat diye gibiş anlatılmaz ki. hayatımın hatası diyorum olm dertleşiyoruz işte.

kendime güvenimi darmadağın eden bir haberle geldi birgün. bir avukat varmış, ondan hoşlanan. evlilik teklif etmiş. 40'lı yaşlarda bir adam ve dul. ama önce avukatın hikayesini kısaca anlatmam lazım.

avukat, işine ve evine sadık bir adammış. evden işe, işten eve giden evcimen bir adammış onun anlattığına göre. karısyla evlendikten 2 yıl sonra bir kızları olmuş.

birgün bir mahkeme düşündüğü saatten erken bitince, hemen eve gitmiş. karısı o kadar panik yapmış ki onu görünce, davranışlarından şüphelenmiş hemen.

evi biraz döküp saçmanın ardından karısının aşığını bulmuş. daha 5 aylık kendinden olup olmadığını bile bilmediği kızını da alıp evden çıkıp gitmiş.

bana avukatın hikayesini anlatınca, onun yaralarını ancak avukatın sarabileceğini düşündüm açıkçası. ve bunu ona söyledim. ağladı biraz nedense.

@36 panpa canlı canlı yazıyoruz. nereye kadar giderse artık.