beyler hayat kadını ile hikayemiz

rezerved beyler gelin iiyiyde dogru gidiyor

panpa bu hikayene merak sardım bak böyle yavas yavas giriyon onlıne oluyon 10 dk bir paragraf yazıyon insanı sinirlendiriyon yazda dinleyek amk derddaş olak hadi ama

yaz kardeşim

elimde sanki bomba varmışçasına dikkatli bir şekilde bacağını sildim beyaz kanı kirli yatağa damlıyordu her damlası kirletmek yerine temizliyordu sanki bana bakıyordu benim de elim titriyordu.. sildikten sonra kanlı bezi yatağın kenarına attım.. eğilerek yanına geldim - özür dilerim.. ben.. ben kendimi kaybettim sen anlayamassın bilmiyorum - diyebildim gülümseyerek karşılık verdi. - ee acıyan yerler öpülerek geçirilmeye çalışılmazmı? - dedi.. şaşırdım kalktım ve bacağına bir tane öpücük kondurdum.. bacakları çilek gibi kokuyordu.. şimdi daha iyi oldum bak dedi.. gülümsemesi içtendi ve beni benden alıyordu.. uzun zamandır bir insan bulmuşken onu kaybetmek istemiyordum.. - ee evime gidemeyeceğime göre sende kalabilirmiyim - dedi.. sanki bir doğum günü hediyesi gibiydi kekeleyerek evet tabii olur dedim geceyi birlikte geçirdik daha sonra o yattı bende bir süre onu izledim ve başka odaya geçip yattım...

hadisene panpa

anlat amk hadi

dinliyom panpa anlat sen

reserved

rezerved

u p up up up bu dramı okuyun

arkadan gelen ağlama sesini ne yapıyorum ben diye düşünmeye başlarken duydum onun ufak yapılı bedeni bir köşeye sinmiş titriyordu..
bacağındada uzun bir kegib oluşmuştu beyaz bacağı şimdi kırmızıya dönmüştü.. kendimden hiç bu kadar nefret etmemiştim hemen olduğu tarafa doğru yöneldim ona sıkıca sarıldım artık ikimizde ağlıyorduk kafasındaki kızıl saçları öpüverdim bana baktı gözleri kızarmıştı yaptığı makyaj ince bir yol izleyip pürüssüz yanağından aşağı akıyordu- özür dilerim lütfen beni affet - diyebildim tek tutuşta kaldırdım ince belini ellerimle sarıp yatağıma kadar taşıdım gözlerim yanıyordu elimde bir bezi ıslattım ve döndüm yarasını temizlemeye çalıştım terarlarca özür dilerim diyerek..

hay aq kendime anlatıyorum hikayeyi

sonraki günlerde elimi çözer diye bekledim ama çözmedi benim yanımda uyuyordu bana bir şeyler hazırlıyordu kkonuşuyordu maddeyi bırakmam gerektiğini söyleyip duruyordu işin yok mu dediğimde lafı değiştiriyordu ama ben onunla olmayı seviyordum fakat 4 gün boyunca bu devam etmişti ve ben içten içe maddeyi arzuluyordum elimde olsa tamdıbını çekerdim içime ama eğer onu üzücek bir şey yaparsam gideceğindende korkuyordum bir gün kahvaltımı hazırlamıştı tabağı getirdi önüme koydu çatalı tam ağzıma sokacaktı ki terleyen elim bağladığı yerden kayarak kurtuldu ben kafesten kaçan bir aslan gibi saldırdım tepsiyi yere fırlattım onun o ufak bedenini ittirdim zaten az bir kuvvetle bile yıkılırdı yere düştü birköşeye geçti olanları korkmuş gözlerle izliyordu ama ben bir canavar gibi etrafıma bakıyordum gözlerimdeki morarmayı yüzümdeki solgnluğu aynann karşına geçerken gördüm elim o ufak poşete doğru gidiyordu..

babam çok kullanıyordu annemde sık sık saklıyordu o maddeyi bir gün babam silahı aldı ve annemi öldürdü elindeki maddeyi aldı son kez çekti içine sonra benide kardeşimide bırakıp gözlerimin önünde kendini öldürdü bizi bu dünyada böyle bıraktı anlıyormusun dedi ağlayarak ve bağırarak tiz sesi duvarlarda yankılanıyordu sanki duvarlar ona karşılık veriyordu evin her yerinde bir kasvet vardı ben- özür dilerim- diyebildim sadece..

yine dinleyen yok be yine yanlızım dostlar..

uayndığımda başımda yine o duruyordu.. ellerimi yatağa bağlamıştı kıpırdayamıyordum başıma gelip poşeti gösterdi..- nezamandan beri kullanıyorsun?- - içeri nasıl girdin- dedim -kapı aralıktı dedi kapatmayı unutmuşsun nasıl koştuysan bu uyuşturucuya?- ben- çocukluğumdan beri bununla yaşıyorum dedim kafasını salladı acınası gözlerle bana baktı -sen bir aptalsın- - hayır değilim bu durum hakkında hiçbir fikrin yok- - fikrim yok mu annem ve babam bunun yüzünden öldü kardeşime bakacak bir ben kaldım ikisinide benide o öldürdü elindeki- dedi.. şaşırmıştım anlatma sırası ondaydı...

ben dişimi sıkmaya çalışıyordum ama olmuyordu titremeye başladım ve ardından gelen soğuk terleme.. bu istek korkunçtu beynim istemiyordu ama vücudum onaihtiyaç duyuyordu resmen hiç düşünmeden elim saksıya gitti torbayı tuttum yeni temizlenmiş evin ortasına toprak dökülmüştü bu sanki benim umrumdamıydı? poşeti açtım ve içindekini yine aynı masaya döktüm yine çektim yine toplayıp ağzıma soktum unlar artık o kadar çok oluyordu ki vücudumun direnci kırılmaya başlıyordu artık kafama bile söz geçiremiyordum. arkasından gelen derinbir uyku..

bir kaç saat daha oyalandık ve eda dışarı çıkmak için apıya yöneldi suratım kızararal
-bir daha gelirsin demi- dedim oda
-tabii arkadaşız artık- dedi
bir an mutlu olmuştum bu yaşanılması zor hayatta tutunulacak bir dal daha çıkmıştı bana bir kaç gündür uyuşturucu almamıştım ve isteğim geliyordu tekrar tekrar kapıya vuran ev sahibi gibiyd bu uyuşturucu parasını almadan dönmeyecek bir ev sahibi..
ama ben onu düşünecek halde değildim misafirimi düşünüyordum o yüzü elleri ufacıcık ağzı konuşmaları beni resmen başka yerlere zütürmüşü bu acılarla dolu evden çok uzaklara zütürmüştü..

okudum devam et ama bencede bi yerden sonra sıçıcaksın

dinleyen varsa hikayeme devam edicem dostlar