Hikaye yazip beraber tamamlayalim. Ben ilk basliyom.

Soguk kis gunu son sigarasini bitiren Ata son bi kez arkasindaki eve bakti. Yillardir pesinden kostugu kizin maddi zorluklar yuzunden bedenini sattigini ogrenmek ona cok agir gelmisti. Ara sokaklardan evine cikan bir yol tutmustu ilerliyordu. Her adiminda ayaklarina binen yuk artiyor kafasi agiriyordu.

Bir an once eve gidip dinlenmek istiyordu. Eski yapili olan apartmanina girdi, zor da olsa kitli kapisini acti ve oturma odasina gecti. Tam televizyonu acip koltuga uzanacakti ki o gordugu de ne?!

@5 ten devam.
Ata bu kabaga cok sasirmisti. Hemen hediye paketi yapti. Iyi bir ders vermeliydi kiza. Oyle gerekiyordu.
Uzerine not yazdi. Yillarca seni bekledim sense musterini diye. Sonra dogru kizin evinin yolunu tuttu. Gece 2 felandi. Evin caddesine ulasmisti bile. Igiblar acikti. Perde ise kapali. Belliki bi seyler donuyordu yine. Ata son bi kez kaldirima oturdu.
Elinde hediye paketi. Icinde yannan seklinde bir kabak.
Sonra silkildi. Topladi bi kendini. Ayaga kalkti. Tam caddeden gececekken onunde bir limuzin durdu.
Kapisi acildi. Icerde kim var bakmak icin kafasini uzatti. Resmen soka girmisti. Gordugu kisi ...

Fatih tam bir huur cocuguydu. Hatta oyleki telefondaki cia den aratsaniz herkesin rehberrinde huur cocugu diye cikardi.
Hayatini yalan soyleyerek, insanlari sirtindan bicaklayarak kazanmisti. Ama tek bir kisiye guvenirdi. Ata.

Ata fatihin ufak sirrini bilen tek kisiydi. Yola koyulmuslardi. Yakinlardaki bir bara gidiceklerdi.
Ata: sakallar yakismamis be. Keske uzatmasaydin.
Fatih: sen de diyon yarram. Herkes su an bu modeli yapiyor. Acayip moda.
Ata: bilmiyorum be kanka.
Fatih: senin bi sorunun var ama neyse. Icince unutursun.

Bara gitmislerdim koca hediye arabanin icinde duruyolardi. Aslinda Ata, Fafihin ufak sirrini bildigi icin onla bu saatte bara gitmeyi pek guzel bir fikir olarak gormuyordu. Evet, Fatih muallakydi. Barda 1 saat kadar ictiler ve arabaya donduler. Fatih azgin, ata ise tirsmisti.