beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

fakirlik içinde büyüyen babam dükkan haberini alınca bana gelip sakın kanma onların paralarına, durumumu düzelteyim seni yanıma alıcam demişti. babamı çok seviyodum lan, nasıl ağlamıştım var ya.. günlerim böyle sıknıtılı geçerken 3ncü ayımızı kutlamak için yine ortak arkadaşlarla pendik sahildeki feneriumun cafesine gitmiştik. cafener di adı. şimdi yerinde cafe newyork fastfood var terasla birlikte 3 katlı biyer pendikliler bilir. oradaydık terasta oturuyoduk. kış aylarında olmamıza ramen hava çok soğuk değildi. adamlar bizim için açtı terası. kış olduğu için kullanılmıyomuş ama gercekten üşüyecek bi hava yoktu o gün şansımıza. terası kapatmış gibi olduk. çaylar kahveler geldi.7 kişiydik diye hatırlıyorum.3 sevgili 1ide tek kişiydi oda anasınıfından beri beraber okuduğum ve karşılıklı oturduğum hala hayatımda olan en yakın arkadaşımdı.. muhabbet güzeldi o gün fakat erkek arkadaşlarım benimm hiç bi kızla öyle uzunca öpüşmediğimi biliyo ve bana öpmem için baskı uyguluyolardı. tabi onlar yaşadıkları için rahattı ben ise daha ilk buluşmada kızın elini bile ne zorluklarda tutmuştum.. fakat bi an geldi ve sanki ayşe duymuş gibi yaklaştı bana. yüzünü önüme getirdi saçlarını düşürdü önüme ben kapandım komple beni görmüyolardı. ayşeyle biraz burun buruna kaldıktan sonra öpüşmeye başladık. kalbim güm güm güm güm güm atıyordu yine titriyordum heyecandan.ve o an aklıma bana baskı kuran arkadaşlarım geldi ve ayşe beni öperken ayşenin arkasından elimle 'bu iş tamamdır' der gibi baş parmağımı gösterdim. masadakiler gülüştü falan ayşede noluyo diye döndü niye gülüyosunuz falan tabi utandık ikimizde baya.o gün öyle güzel geçti ve ölüm dolu eve gitmek istemiyordum ama mecburdum tabi.. gittim eve annem yine bilgisayarda adamlarla cam açmış konuşuyordu. odama gectim kapımı kapattım oturdum. ulan bilgisayarda annemde nasıl sıkılıyorum gitar çalıştım bende.ama varya beyler okulda zaten bütün gün tavanı izliyorum ayşeylede çok sık buluşmuyoruz ben 7/24 gitar çalışıyorum uyumuyorum sabahlara kadar.her kurs günü öğretmen benden şarkının ritimlerini beklerken 'hocam bakın' deyip şarkının solosunuda atıyordum. ağzı açık şekilde bana bakardı hep en sevdiği öğrencisi bendim... neyse bilgisayar başından kalkıp bana annem dükkanın komple hazırlandığını ve açılış gününü söyledi.iyi dedim. arkadaşlarınıda çağır açılış günü kalabalık gözüksün falan dedi. öğlen açacaktık sabahtan balon falan şişirmiştik neyse.(diğer bilgisayarda var hep resim ama dediğim gibi hiç görmek istemiyorum eskiyi) neyse dükkan açıldı falan ara mahalle olduğu için pek kalabalık değil felan. gelip giden teyzeler var giysi falan bakıyolar işte o gün arkadaşlarımda vardı güzelce eğlendik işte kafam dağıldı en azından.ilk hafta böyle gecti derken okuldaki müdür yardımcısı ailemi çağırdı ve dediki (devam ediyorum)

biz ortak arkadaşımız olan çocukla bakkalın önünde beklerken birden o an geldi... ayşe gözükmüştü... ben heyecandan ne yapıcağımı bilemezken arkadaşım sarıldı bi güzel kucaklaştılar. bizde tokalaşıp yanaktan öpüştük. çok resmiydik.alt geçitten durak tarafına geçip diğer ortak arkadaşlarımızı aldıktan sonra 16d beklemeye koyulduk.2 kız 3 erkektik. üst kat en arkayı 5ledik.en solda ayşe yanında ben ortada ayşeeeee diye bagıran arkadaş yanına ayşenin kankası sağ camdada diğer suskun ortak arkadaşımız oturuyodu.biz ayşeyle önceden planlamıştık. otobüste giderken çıktığımızı onlara süpriz bi şekilde söyliycez ve kadıköyde otobüsten inince elele gezecektik.(arkadaşlarımız çıktığımızı biliyodu zaten ama onlarda duymak istiyodu ağzımdan)fakat beni tanıyosunuz dimi? tanımalısınız artık. utangacın tekiyim! yol boyunca tek bir 'a' bile demedim aç(a)madım ağzımı.en son ayşenin kulaklık takıp müzik eşliğinde sahili izlediğini falan hatırlıyorum :/ napayım amk hiç sevgilim olmamış daha önce buluşup gezdiğim.ne yapılır ne konuşulur bilmiyorum. bursalıyla zaten 20 dakka süren bişeydi hayatıma hükmetsede... neyse geldik kadıköye. boğanın önünde indik çıktık bahariyeden yukarı rexxe doğru. ulan benden hala tık yok ne sarılma ne el tutma. ayşe diyo çok acıktım,ben bi ağzımı açıpta nereye gidelim ne yersin diyemiyorum. içimden diyorum ama dışımdan kasıldıkça kasılıyorum amk. tabi sonra ayşede, ayşe diye bağıran ortak arkadaşımızın elini tutup çekip hadi yemek yiyelim dedi.o arkadaşta yok ben tokum canım istemiyo deyince, ayşede koluma girip beni çekti 'iyi nickimouse beni zütürür o zaman' dedi. ulan dünyalar benim olmuştu.ama yere düşecektim heyecandan.bir süre daha yukarı çıktıktan sonra bolulu hasan ustanın olduğu sokaktan girdik. sokağın sonunda sol köşedeki cafede oturmuştuk. pizza yemiştik sanırım hatırlamıyorum(çünkü ben utangaclıktan yiyemedim amk)bide benim yüzümden 4 kişide orada olduğu için gib gibi bütün hesabıda ben ödemiştim amk. ayşenin gözüne girecez ya... kendi işimizde çalışıyoruz sanki! neyse o gün öyle geçti beyler.o koluma girdikten sonra bana güç geldi tabi, elinide tuttum sarıldımda... 1 2 ay bu şekilde arada bir hafta sonları buluşmasıyla gecti.. işte hayatımın gibilmesinin başlangıçlarına gelmiştik, artık hayatımı tak çukuru gibi kaplayan bi dönem başlayacaktı... habersizce zaman geciyordu... ve o gece gelmişti! (devam ediyorum)