beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

lise bitmiş, bidaha o kızı görmiyceğimin verdiği rahatlıkla yaz tatiline girmiştik... o zamanlar tabi 2006 yazında facebook falan yok.msn le yonja vardı bizim zamanlar. sonra bide netlog zirve yapacak... neyse, lisede edindiğim arkadaşlarımla takılıyorum sürekli. akşamları ise sabahlara kadar msndeyiz birbirimize cam falan açıyoruz gülüşüyoruz eğleniyoruz falan. şuan unuttum nasıl tanıştığımızı bi kızla tanışmıştım. öyle güzeldiki panpalar... melek gibiydi. resimlerine bakardım hep... sabah öğlen akşam... arkadaşlarıma gösterirdim(o zamanlar bi kızla çıkmana gerek yoktu. güzel bi kızla arkadaş olsan yetiyodu gösteriş yapman için) bende gösteriş peşindeydim, ergendim çünkü... neyse falan fistan derken biz sanaldan çıkmaya başladık bunla(bizim zamanımızda meşhurdu internet üzerinden görüşmeden sevgili olma:D ulan ne güzeldi eskiler ya.ne kadar saftı) 1 ay olmuştu çıkalı.ve şans üzerine sürekli görüştüğüm arkadaşım,2 günlük tatile,o kızın oturduğu şehre gidecekti düğün için.bu fırsat kaçarmıydı? kaçmadı tabiiki... eylülün ilk haftasıydı sanırım.2006nın eylülü o şehre yola çıktık arkadaşım ve ailesiyle. sağolsunlar aldılar yanlarına. akrabalarında yattım ekmeğini yedim sularını içtim. neyse.bu kızla sürekli konuşuyoruz çok mutluyuz falan. beni ekme diyor her cümlesinde. ekermiyim hiç diyorum.ama gideceğim şehride bilmiyorum nasıl biyerdir neye bincem falan(neyse şehride vereyim. bursa) gittik bursaya. gittiğimiz ilk gün tarihi bi çarşı var orayı falan gezcez takılcaz bursa iskenderi yicez ertesi günde düğüne gidip diğer sabah dönücez. tabi çarşıyı gezerken anneleri bende arkadaşımla kızın oturduğu mahalleye gidecektik, fakat ikimizde bilmiyorduk.. kızla sabah 8de konuşup (annesi babası avukat çok disiplinli hafta sonu bile erkek kalkarlar) ayarlıcaktık nereye gelceğimi falan. uyandım 8de,ulan bütün ev uyuyor. kız gel dese çıkamam. heyecanda var tabi birazdan ondan uyandım erkenden. allahtan kızdan mesaj gelmemiş. rahatladım biraz. neyse9 gibi anneleri uyandı. kahvaltı ettik 10a geliyo saat.her sabah 7 8 gibi mesaj atan kızdan, bursaya,yanına gittiğim gün mesaj yok! kafayı yicem abi. kaç tane mesaj attım tık yok.11 oldu çarşıya indik. gezzdik 12 oldu. iskender falan derken buna 'ya şimdi cevap verirsin, yada daha hiç mesaj yazma. istanbula evimi bulup gelsen bile konuşma' diye tehdit gibi bi mesaj attım. çünkü beni sevdiğinden emindim, cevap yazacaktı... ve düşündüğm gibide oldu. cevap geldi...

tramvay durdu. dün gibi hatırlıyorum beyler. ayapında beyaz spor ayakkabıları. altında mavi kot. üzerinde tişörtü üzerine giydiği gri kamşonlusu vardı... saçları düzleştirmiş yana doğru toplamıştı. dudaklarında fazla dikkat çekmeyen pembe simli ruju vardı. beni görünce hemen tanıdı. bana doğru yürümeye başladı...

onların sitenin parkına gittik. boş oluyomuş genellikle, orada oturalım demişti. gittik oraya. benim arkadaşımla geldiğim için, arkadaşım sıkılmasın diye oda arkadaşını getirmişti.. onlar parkın diğer köşesinde muhabbete dalarken, bizde (5 günlüğü saymıyorum) ilk sevgilim(!)le parkın diğer köşesine gecmiştik... benim ilk sevgilim tabi, nasıl kasılıyorum... ne el tutmak vaaar,ne sarılmak vaaar,ne muhabbet vaaar.. bayılacam amk tir tir titriyorum.oda utanmımş yere bakıp, arada gözlerini bana kaçırıp, gülüp,yine yere bakıyordu.. sonra dedimki. ulan nickimouse. geçti 5 dakka. gecti 10 dakka. gecti 15 dakka. bidaha belki bu anı yaşayamıycaksın,ilk sevgilin o senin ve artık yıllar süren şu utangaclığını yenmelisin... bi gaza geldim, beli sarıldım onun... sarıldım ama elimle saramıyordum. mecburluktan sarılır gibiydi aynı. sıkmadan.uzaktan uzaktan. masumca (: hala muhabbet yok..oda utanıyo bende. daha 15 yaşımızdayız... istanbuldan kolye almıştım ona (hala saklar gözü gibi (: -üzerine 2 tane hayatımı giben kız girdi ama bunun yeri bende ayrı, hala muhabbetimiz var- bunlarıda sonra anlatıcam, daha ilk senemdeyiz. herşeyin masum ve temiz olduğu ilk senemde) kolye almıştım ona.bi güç geldi bana ve kalktım ayağa, kolyeyi çıkardım kutusuyla cebimden. açtım kutuyu ve ellerim zangır zangır titreye titreye kolyeyi çıkardım içinden. güldü bana niye böylesin noldu diye. cevap veremedim :S konuşamıyorum amk. nasıl bir utanmak anlatamam... saçlarını kaldırdı, taktım kolyesini, saçlarını düzelttim, oturdum yine yanına..

bi 5 dk daha oturduk öyle. mutluluktan pespembe oldu yanaklarımız. hiç konuşmuyoruz ama sanki dünyanın bütün güzel konularını konuşmuş gibiyiz..
rüzgar esti bi,saçları yüzüme geldi. kapandı yüzüm. döndü bana doğru. bende ona döndüm. kalkalım artık yarım saat oldu dedi. tamam kalkalım dedim ama isteksizce. büktü dudaklarını ama güldü sonra. bende gülümsedim utanmaktan. yaklaştım biraz.oda yaklaştı. burun buruna kaldık yaklaşık2 dakika.ama o 2 dakika 2 saat gibi gelmişti. kalbimiz yerimizden çıkacak gibiydi. ikimizde birbirimizin ilk sevgilisiydik. daha ufacığız. burunlarımızın ucu tatlı tatlı birbirine değerken, aynı yanaktan öper gibi, ufacık öptü dudaklarımdan.. emme falan yok şimdikiler gibi.o zaman daha masumdu.bi anne eli öper gibi öptü dudaklarımı. size yemin ederim bembeyaz oldum heyecandan. bacaklarım nasıl titriyor... hadi kalkalım dedi gülümseyerek. bende tamam dedim, arkadaşlara seslendik.. elini tuttum ilk defa tramvaya gidene kadar.ilk defa bi kıza sarıldım, elini tuttum,ve öptüm beyler... o kız benim herşeyimdi, ilkimdi ve şimdide arada bir görüşsekte en değerlim..

neyse bindik tramvaya(devam ediyorum)

msne hatırlıyorum 00:12 gibi falan girmişti. hayatımı gibecek olan kızla ilk konuşmamız:

ben-'miriba [:'
o-'mrba (:'

şeklinde olmuştu. ergenim işte lise 1 tekrar. muhabbete bak amk 'miriba' nedir abi. küfrediyorum gülüyorum hatırladıkça... 15 20 dk konuştuk. çünkü perşembe tatildi fakat cuma okul vardı. kolej olduğu için erken gidiyolardı amk.biz düz lise 1de ders başlıyodu.. neyse, numarası vardı bende arkadaşlardan almıştım ama kızar diye ondanda isticektim. çıkıyorum derken o dedim bi dakka numaranı alsam uyuyana kadar sen devam etsek olurmu dedim. yazdı numarasını nasıl mutlu olmuştum anlatamam... (eski laptopumda msn konuşma kaydı var, bulursam -daha doğrusu açarsam o bilgisayarı;hayatımı giben bütün anılar o pcde- buraya koyarım caps gibi yazışmayı-ama cesaret edemem, sanmıyorum.hak verin-) neyse uyuttum falan filan onu bilmem ne biz o geceden itibaren birbirimizle sürekli ilgilenmeye başlamıştık. aradan 1 hafta gecmiş ve ben ona çıkma teklif etmeden sevgili olmuştuk. aşkım sevgilim her ne varsa diyorduk birbirimize.11de tanıştığımız ayşeyle ayın 20sinde ilk buluşmamızı gercekleştirecektik ve o gün (liseli ergenler gibi-zaten ergendik-) bizim tanışmamıza neden olan arkadaşlarımızıda çağıralım dedik... o gün geldi çattı. daha önce hayatında hiç bir kızla buluşup bi yerlere gitmeyen gezmeyen sadec 20 dakika bi bankta kös kös oturmuş olan ben o gün bütün gün kadıköyde ne yapacaktı??? lisede bütün sevgilisi olan arkadaşlarıma sormuştum:sevgiliyle nerelere gidilir? ne zaman acıktın diye soracağım? yemek yedikten sonra ne yapayım? bildiğin cafeler neresi? utangacım cok elini nasıl tutucam? gibi ergence sorular sormuştum. fakat bu ayın 20sinin gelmesine engel olmamıştı.. o gün geldiğinde sabahın köründe kalkmıştım cumartesi günü. hafta sonu kurslarına gidiyodum ikinci senem olduğu için. kursta buluşmaya gideceğim kıyafetleri giyip, bunlar yakışmışmı güzel olmuşmu gibi ergence sorular sorarak sıkmıştım arkadaşlarımı ve onlarda beğenmediklerini söyleyip bizim eve gelip bana kıyafet secmişlerdi. ayşenin en sevmediği desen olan damayı, siyah gömleğimin üzerine taktılarını kırmızı damalı kravatla bozmaya çalışmışlardı.. bende utangacım amk ağzımı açıp 'ama ayşe dama sevmiyo' diyemiyodum..

saat geldi çattı pendik alt geçitin çarşı tarafında istasyon girişine doğru giderken bi bakkal var, orada buluşcaktık.(ulaaaan aklıma geldi o an şimdi) (devam ediyorum)

biz ortak arkadaşımız olan çocukla bakkalın önünde beklerken birden o an geldi... ayşe gözükmüştü... ben heyecandan ne yapıcağımı bilemezken arkadaşım sarıldı bi güzel kucaklaştılar. bizde tokalaşıp yanaktan öpüştük. çok resmiydik.alt geçitten durak tarafına geçip diğer ortak arkadaşlarımızı aldıktan sonra 16d beklemeye koyulduk.2 kız 3 erkektik. üst kat en arkayı 5ledik.en solda ayşe yanında ben ortada ayşeeeee diye bagıran arkadaş yanına ayşenin kankası sağ camdada diğer suskun ortak arkadaşımız oturuyodu.biz ayşeyle önceden planlamıştık. otobüste giderken çıktığımızı onlara süpriz bi şekilde söyliycez ve kadıköyde otobüsten inince elele gezecektik.(arkadaşlarımız çıktığımızı biliyodu zaten ama onlarda duymak istiyodu ağzımdan)fakat beni tanıyosunuz dimi? tanımalısınız artık. utangacın tekiyim! yol boyunca tek bir 'a' bile demedim aç(a)madım ağzımı.en son ayşenin kulaklık takıp müzik eşliğinde sahili izlediğini falan hatırlıyorum :/ napayım amk hiç sevgilim olmamış daha önce buluşup gezdiğim.ne yapılır ne konuşulur bilmiyorum. bursalıyla zaten 20 dakka süren bişeydi hayatıma hükmetsede... neyse geldik kadıköye. boğanın önünde indik çıktık bahariyeden yukarı rexxe doğru. ulan benden hala tık yok ne sarılma ne el tutma. ayşe diyo çok acıktım,ben bi ağzımı açıpta nereye gidelim ne yersin diyemiyorum. içimden diyorum ama dışımdan kasıldıkça kasılıyorum amk. tabi sonra ayşede, ayşe diye bağıran ortak arkadaşımızın elini tutup çekip hadi yemek yiyelim dedi.o arkadaşta yok ben tokum canım istemiyo deyince, ayşede koluma girip beni çekti 'iyi nickimouse beni zütürür o zaman' dedi. ulan dünyalar benim olmuştu.ama yere düşecektim heyecandan.bir süre daha yukarı çıktıktan sonra bolulu hasan ustanın olduğu sokaktan girdik. sokağın sonunda sol köşedeki cafede oturmuştuk. pizza yemiştik sanırım hatırlamıyorum(çünkü ben utangaclıktan yiyemedim amk)bide benim yüzümden 4 kişide orada olduğu için gib gibi bütün hesabıda ben ödemiştim amk. ayşenin gözüne girecez ya... kendi işimizde çalışıyoruz sanki! neyse o gün öyle geçti beyler.o koluma girdikten sonra bana güç geldi tabi, elinide tuttum sarıldımda... 1 2 ay bu şekilde arada bir hafta sonları buluşmasıyla gecti.. işte hayatımın gibilmesinin başlangıçlarına gelmiştik, artık hayatımı tak çukuru gibi kaplayan bi dönem başlayacaktı... habersizce zaman geciyordu... ve o gece gelmişti! (devam ediyorum)

fakirlik içinde büyüyen babam dükkan haberini alınca bana gelip sakın kanma onların paralarına, durumumu düzelteyim seni yanıma alıcam demişti. babamı çok seviyodum lan, nasıl ağlamıştım var ya.. günlerim böyle sıknıtılı geçerken 3ncü ayımızı kutlamak için yine ortak arkadaşlarla pendik sahildeki feneriumun cafesine gitmiştik. cafener di adı. şimdi yerinde cafe newyork fastfood var terasla birlikte 3 katlı biyer pendikliler bilir. oradaydık terasta oturuyoduk. kış aylarında olmamıza ramen hava çok soğuk değildi. adamlar bizim için açtı terası. kış olduğu için kullanılmıyomuş ama gercekten üşüyecek bi hava yoktu o gün şansımıza. terası kapatmış gibi olduk. çaylar kahveler geldi.7 kişiydik diye hatırlıyorum.3 sevgili 1ide tek kişiydi oda anasınıfından beri beraber okuduğum ve karşılıklı oturduğum hala hayatımda olan en yakın arkadaşımdı.. muhabbet güzeldi o gün fakat erkek arkadaşlarım benimm hiç bi kızla öyle uzunca öpüşmediğimi biliyo ve bana öpmem için baskı uyguluyolardı. tabi onlar yaşadıkları için rahattı ben ise daha ilk buluşmada kızın elini bile ne zorluklarda tutmuştum.. fakat bi an geldi ve sanki ayşe duymuş gibi yaklaştı bana. yüzünü önüme getirdi saçlarını düşürdü önüme ben kapandım komple beni görmüyolardı. ayşeyle biraz burun buruna kaldıktan sonra öpüşmeye başladık. kalbim güm güm güm güm güm atıyordu yine titriyordum heyecandan.ve o an aklıma bana baskı kuran arkadaşlarım geldi ve ayşe beni öperken ayşenin arkasından elimle 'bu iş tamamdır' der gibi baş parmağımı gösterdim. masadakiler gülüştü falan ayşede noluyo diye döndü niye gülüyosunuz falan tabi utandık ikimizde baya.o gün öyle güzel geçti ve ölüm dolu eve gitmek istemiyordum ama mecburdum tabi.. gittim eve annem yine bilgisayarda adamlarla cam açmış konuşuyordu. odama gectim kapımı kapattım oturdum. ulan bilgisayarda annemde nasıl sıkılıyorum gitar çalıştım bende.ama varya beyler okulda zaten bütün gün tavanı izliyorum ayşeylede çok sık buluşmuyoruz ben 7/24 gitar çalışıyorum uyumuyorum sabahlara kadar.her kurs günü öğretmen benden şarkının ritimlerini beklerken 'hocam bakın' deyip şarkının solosunuda atıyordum. ağzı açık şekilde bana bakardı hep en sevdiği öğrencisi bendim... neyse bilgisayar başından kalkıp bana annem dükkanın komple hazırlandığını ve açılış gününü söyledi.iyi dedim. arkadaşlarınıda çağır açılış günü kalabalık gözüksün falan dedi. öğlen açacaktık sabahtan balon falan şişirmiştik neyse.(diğer bilgisayarda var hep resim ama dediğim gibi hiç görmek istemiyorum eskiyi) neyse dükkan açıldı falan ara mahalle olduğu için pek kalabalık değil felan. gelip giden teyzeler var giysi falan bakıyolar işte o gün arkadaşlarımda vardı güzelce eğlendik işte kafam dağıldı en azından.ilk hafta böyle gecti derken okuldaki müdür yardımcısı ailemi çağırdı ve dediki (devam ediyorum)