beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

fakirlik içinde büyüyen babam dükkan haberini alınca bana gelip sakın kanma onların paralarına, durumumu düzelteyim seni yanıma alıcam demişti. babamı çok seviyodum lan, nasıl ağlamıştım var ya.. günlerim böyle sıknıtılı geçerken 3ncü ayımızı kutlamak için yine ortak arkadaşlarla pendik sahildeki feneriumun cafesine gitmiştik. cafener di adı. şimdi yerinde cafe newyork fastfood var terasla birlikte 3 katlı biyer pendikliler bilir. oradaydık terasta oturuyoduk. kış aylarında olmamıza ramen hava çok soğuk değildi. adamlar bizim için açtı terası. kış olduğu için kullanılmıyomuş ama gercekten üşüyecek bi hava yoktu o gün şansımıza. terası kapatmış gibi olduk. çaylar kahveler geldi.7 kişiydik diye hatırlıyorum.3 sevgili 1ide tek kişiydi oda anasınıfından beri beraber okuduğum ve karşılıklı oturduğum hala hayatımda olan en yakın arkadaşımdı.. muhabbet güzeldi o gün fakat erkek arkadaşlarım benimm hiç bi kızla öyle uzunca öpüşmediğimi biliyo ve bana öpmem için baskı uyguluyolardı. tabi onlar yaşadıkları için rahattı ben ise daha ilk buluşmada kızın elini bile ne zorluklarda tutmuştum.. fakat bi an geldi ve sanki ayşe duymuş gibi yaklaştı bana. yüzünü önüme getirdi saçlarını düşürdü önüme ben kapandım komple beni görmüyolardı. ayşeyle biraz burun buruna kaldıktan sonra öpüşmeye başladık. kalbim güm güm güm güm güm atıyordu yine titriyordum heyecandan.ve o an aklıma bana baskı kuran arkadaşlarım geldi ve ayşe beni öperken ayşenin arkasından elimle 'bu iş tamamdır' der gibi baş parmağımı gösterdim. masadakiler gülüştü falan ayşede noluyo diye döndü niye gülüyosunuz falan tabi utandık ikimizde baya.o gün öyle güzel geçti ve ölüm dolu eve gitmek istemiyordum ama mecburdum tabi.. gittim eve annem yine bilgisayarda adamlarla cam açmış konuşuyordu. odama gectim kapımı kapattım oturdum. ulan bilgisayarda annemde nasıl sıkılıyorum gitar çalıştım bende.ama varya beyler okulda zaten bütün gün tavanı izliyorum ayşeylede çok sık buluşmuyoruz ben 7/24 gitar çalışıyorum uyumuyorum sabahlara kadar.her kurs günü öğretmen benden şarkının ritimlerini beklerken 'hocam bakın' deyip şarkının solosunuda atıyordum. ağzı açık şekilde bana bakardı hep en sevdiği öğrencisi bendim... neyse bilgisayar başından kalkıp bana annem dükkanın komple hazırlandığını ve açılış gününü söyledi.iyi dedim. arkadaşlarınıda çağır açılış günü kalabalık gözüksün falan dedi. öğlen açacaktık sabahtan balon falan şişirmiştik neyse.(diğer bilgisayarda var hep resim ama dediğim gibi hiç görmek istemiyorum eskiyi) neyse dükkan açıldı falan ara mahalle olduğu için pek kalabalık değil felan. gelip giden teyzeler var giysi falan bakıyolar işte o gün arkadaşlarımda vardı güzelce eğlendik işte kafam dağıldı en azından.ilk hafta böyle gecti derken okuldaki müdür yardımcısı ailemi çağırdı ve dediki (devam ediyorum)

msne hatırlıyorum 00:12 gibi falan girmişti. hayatımı gibecek olan kızla ilk konuşmamız:

ben-'miriba [:'
o-'mrba (:'

şeklinde olmuştu. ergenim işte lise 1 tekrar. muhabbete bak amk 'miriba' nedir abi. küfrediyorum gülüyorum hatırladıkça... 15 20 dk konuştuk. çünkü perşembe tatildi fakat cuma okul vardı. kolej olduğu için erken gidiyolardı amk.biz düz lise 1de ders başlıyodu.. neyse, numarası vardı bende arkadaşlardan almıştım ama kızar diye ondanda isticektim. çıkıyorum derken o dedim bi dakka numaranı alsam uyuyana kadar sen devam etsek olurmu dedim. yazdı numarasını nasıl mutlu olmuştum anlatamam... (eski laptopumda msn konuşma kaydı var, bulursam -daha doğrusu açarsam o bilgisayarı;hayatımı giben bütün anılar o pcde- buraya koyarım caps gibi yazışmayı-ama cesaret edemem, sanmıyorum.hak verin-) neyse uyuttum falan filan onu bilmem ne biz o geceden itibaren birbirimizle sürekli ilgilenmeye başlamıştık. aradan 1 hafta gecmiş ve ben ona çıkma teklif etmeden sevgili olmuştuk. aşkım sevgilim her ne varsa diyorduk birbirimize.11de tanıştığımız ayşeyle ayın 20sinde ilk buluşmamızı gercekleştirecektik ve o gün (liseli ergenler gibi-zaten ergendik-) bizim tanışmamıza neden olan arkadaşlarımızıda çağıralım dedik... o gün geldi çattı. daha önce hayatında hiç bir kızla buluşup bi yerlere gitmeyen gezmeyen sadec 20 dakika bi bankta kös kös oturmuş olan ben o gün bütün gün kadıköyde ne yapacaktı??? lisede bütün sevgilisi olan arkadaşlarıma sormuştum:sevgiliyle nerelere gidilir? ne zaman acıktın diye soracağım? yemek yedikten sonra ne yapayım? bildiğin cafeler neresi? utangacım cok elini nasıl tutucam? gibi ergence sorular sormuştum. fakat bu ayın 20sinin gelmesine engel olmamıştı.. o gün geldiğinde sabahın köründe kalkmıştım cumartesi günü. hafta sonu kurslarına gidiyodum ikinci senem olduğu için. kursta buluşmaya gideceğim kıyafetleri giyip, bunlar yakışmışmı güzel olmuşmu gibi ergence sorular sorarak sıkmıştım arkadaşlarımı ve onlarda beğenmediklerini söyleyip bizim eve gelip bana kıyafet secmişlerdi. ayşenin en sevmediği desen olan damayı, siyah gömleğimin üzerine taktılarını kırmızı damalı kravatla bozmaya çalışmışlardı.. bende utangacım amk ağzımı açıp 'ama ayşe dama sevmiyo' diyemiyodum..

saat geldi çattı pendik alt geçitin çarşı tarafında istasyon girişine doğru giderken bi bakkal var, orada buluşcaktık.(ulaaaan aklıma geldi o an şimdi) (devam ediyorum)