beyler evli olanlar anlatsın hele

1 ay sonra 1 yıllık evli olcağım..

benim evliliğim ne lise aşkımla, ne ünideki sevgilimle ne de herhangi bi akrabamla oldu. ailevi meselelerden ötürü bir yakınım eşinin kardeşiyle aynı ortamda birbirimizi gördükten sonra evlenmeye karar verdim. araya girildi eşimin de onayı alındıktan sonra gittik istedik. bir nevi görücü usulü yani.. sözlenene kadar sesini bile duymadım. daha doğrusu ilk kez sözlendikten sonra sesini telefonda duydum desem daha doğru olur.

sözlenmeden önce sadece temel bir kaç şartım oldugunu eşimin kardeşiyle kendisine iletmiştim ve o da kabul etmişti. işte bu şartlar hayatla ilgili temel şeylerdi zenginlik, fakirlik, hastalık, uyum vs gibi..

sözlendikten sonraysa 1 yıllık bir nişanlılık dönemi geçirdik. sık sık görüşmeye çalıştık. tabii ki son kararımızı ikimiz de bu dönemde vermiş olduk sanırım. düğündeyse benim ailevi sorunlarım dışında herhangi bir sorun olmadı. çünkü bizde kurallar bellidir. biz doğulu olduğumuz için - bütün doğuda bu şekilde mi bilemiorum ama- bizde her şeyi erkek tarafı yapar. eşyalar, altınlar vs. kız tarafı da gücüne göre kızına altın takar. bundan başka bi şey yapmaz.

her neyse. evliliğe gelince bana bekarlıktan daha iyi geldi. daha az hatta nadiren içmeye başladım. 20 güne kadar ilk bebeğimiz doğmuş olacak. bebeğimin doğum gününde sigarayı bırakıcam.. ciks konusu ise bir kaç panpanın mesajlarında belirttiği gibi, ayrıntıya girmeye gerek yok.. geri kalan zamanlarda ise sanırım mesleğinize göre bir yaşam standardı tutturuorsunuz. benim eşim şimdilik çalışmıor, bense çiftçi olduğum için oldukça çok boş zamanım oluor ve bu nedenlerden dolayı da sürekli birbirimizle beraber oluoruz. ben genelde pc başında harcıorum zamanımı, spor yapiorum, beraber kitap okuoruz, hemen her akşam mutlaka bir film izlioruz, sık sık birbirimize sarılıoruz ve ikimiz de mutluyuz. bu şekilde zaman geçip gidior...

sonuç olarak; bekarken deli gibi içki ve sigara içen, sarhoşken motor süren, yılın 6 ayını istanbulda, 3 ayını ankarada 3 ayıı da diyarbakırda geçirmek suretiyle yerleşik bir hayata sahip olmayan ben şimdi en azından mütevazi bir eve ve bir hayat arkadaşına sahibim. ha özgürlüğüm uçup gitti mi? tamamı olmasa da büyük kısmı için evet. peki bekarlığa göre daha mı iyi? tamamıyla evet. demek istediğim şey eşinizi yıllar öncesinden tanımanıza, daha önceden berabaer yaşamış olmanıza, süper şekilde iyi anlaşmanıza falan gerek yok. sadece uyumlu olmaya çalışmak, karşındakini anlamak bence ideal bir evlilik hayatının oluşması için yeterli. zaten bunlar olunca ister istemez sevgi ve saygı da geliyor. ben mutluym umarım bekar panpalar istedikleri zaman mutlu bir yaşam sürebilecekleri bir evlilik yaparlar..

binler için özet: bekarlık sultanlık falan değildir. akıllı olun evlenin, en az 3 çocuk yapın