troll ya da başka bir şey değil. durum gayet ciddi.

evleneli 2,5 sene oldu. 2018 şubatta tam 3 sene olacak ama hala daha karımla bir cima eylemiş değilim.

2,5 senedir "bakireyim, korkuyorum, ya kan kaybından ölürsem, patlak damgası yemek istemiyorum, hazır hissedince olacak biraz sabır" vs. gibi bahanelerle oyalayıp duruyor. kemal sunal ve meral zeren'in başrolünde oynadıkları salako filmindeki gibi olduk. salı sallanır, çarşamba çarşafa dolanır, perşembe perişanlıktır... diye diye 2,5 yıldır hayatımı gibti.

neymiş muhafazakar bir insanmış da patlak olacağı gerçeğini kaldıramıyormuş. yahu diyorum olaya neden öyle bakıyorsun? ben senin kocanım, helalinim diyorum bu sefer de bende kansızlık var arif ya kan kaybından ölürsem diyor.. çıldıracağım amk.

en son geçen ay ikna ettim bir şekilde. tamam dedi ama bazı şartlarım var dedi. nedir dedim?

-önce gusül ve normal abdest alacaksın

- eyüp sultana gidip tövbe edeceksin

-sultan ahmet'de sabah namazını ifa edeceksin

-en son eve gelip tekrar abdest alıp 41 rekat namaz kılacaksın dedi.

bak bak bak şartlara bak dıbına koyim. ulan çıldırdın mı sen kadın bu ne? bir de oldu olacak hacca gidip geleyim dedim. o gün epey kavga ettik zaten hala o yüzden konuşmuyoruz. vermediği gibi şimdi yatakları da ayırdı koduğumun karısı.

beyler Allah rızası için. kötü bir insan değilim karımı seviyorum ayrılamıyorum da. bana bir yol gösterin amk. ulan suyuna azdırıcı attım anladı mı ne tuvalete gidip kustu yine yapamadım.

bana bir çıkar yol gösterin beyler karımı nasıl giberim?