beyler ev gece şaha kalktı

ananı gibeyim yazarken bile tüylerim diken diken oldu. başımdan gelen hayatımda en çok korktuğum şeyi anlatacam dinleyen dinler cin peri yok %100 gerçek
şimdi beyler üniversite tatil dönemi pederin marketi var gece 2 ye kadar açık bende o gun dukkanı kapatıcam yürüyerek eve geliyorum
her taraf zifiri karanlık amk sokaklar sanki her zamankinden daha sessiz ve daha karanlık rüzgarın sesini kafamın içinden hissediyorum bende fena korktum eve koşarak gittim ve 5 dk sonra eve vardım. apartman dan cıktım 5. kata evin zilini çaldım kim açtı hatırlamıyorum nefes nefese hemen yatağa attım kendimi uyumaya calısıyorum. dıbına koyim sanki bu dısarda yasadıklarım birazdan basıma geleceklerin habercisiydi beyler hayatımın dıbına koydu

işte sonra yatmaya calısıyorum.1 gram uyku yok normalde ebem gibilirdi yorgunluktan ama birşeyler ters gidiyodu ama nerden bilebilirimki

şimdi beyler biz kalabalık bi aileyiz ev de baya küçük onun için ben kardesim ve 2 tane abim yer yatağında aynı odada kalıyoruz yalnız benım yattığım yer kapıya ve hemen yanındaki lambanın dugmesine en uzak cam kenarında.

aradan 1 saat geçti amk hiç uyku yok derken sessizlikten daha derin birşey böyle ürpetici durgunluk sanki zaman durmuş hiçbirşey hareket etmiyo bende bi korku bastı beyler o an anlamıştım başıma çok kötü şeyler geliceğini

işte o derin sessizliğin ardından sanki rüzgar cama vurup ıslık calmaz mı ananı gibeyim sanki bana sesleniyodu

işte tam o sırada en büyük abim yattığı yerden doğrulup bana bakıp ıııııııııııııııııııaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhh diye bağarmaz mı ananı gibeyim hani 10 kasımda sirenler calar ya kulağınızın ebesi gibili o siren ne ki bunun yanında ben korkudan artık dondum hareket edemiyorum kolumu bile kaldıramıyorum derken allahım daha da kötüsü başıma geliyordu

tam abim kalkıp bana doğruluyodu ki ona yakın olan diğer abim de aynı serdar abim gibi doğrulup ıııııııııııııııııaaaaaaaaaaah diye bağırmaz mı ananı gibeyim rüya mı lan bu diyip artık kendimi ölüme bile hazırlamıştım ama daha bitmemişti daha da kötüsü geliyordu allahım hiç bitmicek bu gece

beyler yalanım varsa anamı avradımı gibsinler .zaten cin min yok hersey gercek gözümün önünde hikayede gecenler ben ve abimler
anlat derseniz anlatacam beyler o korkunc gece daha bitmedi daha da kötüsü geliyordu ve benim artık ruhum bedenimden ayrılmayaa hazırlanmıştı böyle bir olay insanın basına gelmemiştir gelemez de

neyse gibleyen yoksa da anlatıp içimi dökücem amk inanan inanır. zaten böyle bir olay bi insanın başından gecmeden hayal edip yazamaz düşünün lan binler kimin aklına gelebilir böyle birşey amk

neyse devam ediyorum ananı gibeyim ben bitmişim lan sanki resmen derin dondurucudan cıkarmıslardı beni 2 abimde avazının çıktığı kadar ııııııııııııııııııııaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh diye bağırması devam ederken derken hemen ayağımın yanındaki kardesim de en büyük abim gibi doğrulup bana bakıp onlar gibi ııııııııııııııııııaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh diye bağırmaya başlamıştı allahım nasıl bi gece böyle bi insanın başına böyle birşey gelebilirmi yada böyle birşey geleceğini tahmin edilebilirmi beyler anam gibildi ruhum bedenımden cıkacak neredeyse kalbim öyle atıyodu ki kaburgalarıma carpanken kaburgalarım kırılacak sandım o an aklımdan geçen tek şey ne zaman bitecek bunlar neden bu kadar uzun sürdü beni hemen öldürüp bu işkenceye bu korkuya son vermelerini diliyordum ama bitmiyodu işte bitmicekti de

beyler onların bu yakarışlarınızı ölçebilme imkanı olsaydı yemin ederim çarşı'nın kırdığı desibel rekorununa anasını bile giberdi

beyler yalan söylediğimi düşüyosanız açın enrtylerimi okuyun hem okadar zeki değilim hem o kdar da hayalgücüne sahip değilim
ama sizden ricam böyle bi olay başınıza gelse napardınız diye düşünmeniz işte o zaman o an neler hissettiğimi belki biraz da olsa anlardınız

neyse devam ediyorum o korkunç gece bitmiyodu onlar yakarışlarına devam ederken derken serdar abim ayağa kalkıp bana baktı ama o sırada da yakarışı daha da arttı artık kulak zarlarım patlicakti resmen üstüme doğru yürümeye basladı ışıklar kapalı olduğundan gözleri acık mı kapalı mı onu tam kestiremiyodum
ama sadece bana odaklanmıştı sadece bunu biliyorum kapıya en uzak yerde ben yatıyodum en büyük abim bana doğru yürürken artık bende son çare olarak yatağımın hemen yanındaki pencereyi açıp 5. kattan atlicaktim beyler ister inanın ister inanmayın yalanım varsa huur cocuğuyum ki o an o pencereden o 5. kattan atlamak başıma gelen en iyi şey olacaktı

neyse kimse iplemesede devam o pencereden 5. kattan atliyacağıma o kadar mutlu oldum ki angelina jolieyi kuvettte hunharca gibtikten sonra orgazm siragasını içsem o kadar mutlu olmazdım beyler inanın

işte yataklar yer yatağı tam büyük abim ortanca abimin üstünden geçerken yakarışına devam eden ortanca abim serdar abimin üstüne atladı allahım neler oluyor burda beyler birbirlerlerine öyle kenetlenmişlerki oda heryere savrulup yakarışlarını duymaya devam ediyordum .o sırada ben açık olan pencereden içeri doğru bakacak şekilde pencerenin pvcsine oturmuşum yarım dısardı yarım içerde en ufak bi dokunuşta boşluğa düşmeye hazır bekliyordum

@23 1 gram inandırıcılık yok diyosun lan amk her bu olayları yaşamayıp uydurabilseydim inan öyle bi inandırrıdım ki amk. ister inan ister inanma ben bunu yasadım bunun izlerini hala taşıyorum üstelik sonu da rüya değil olayların sonunu oku sonunda sende inanıcaksın bundan eminim

beyler 2 abimin yakarıslarıyla birlikte birbirine kenetlenmelerini seyrederken birden ufak kardesimde aynı 2 abim gibi ayağa kaltı ve diğer 2 abimin üstüne atladı allahım nasıl böyle birşey olur insanın hayal edebileceğinden öte bir yerdeyim 3 de birbirine dolanım odanın içindeki 2 kanepenin arasında bi o yana bi bu yana savruluyor. beyler o yakarıslarrı gözümün önünden gitmiyor içimden allahım ya bu bir rüya yada ölüm vaktimin geldiğini düşünmeye basladım .ama bu rüya değiildi bundan öyle emindim ki pencerenin pvcsindeki ıslakları hissedebiliyordum rüzgardan ağaçlardak isallanan yapraklarn sesini duyabiliyordum böyle bi ruya olamazdı bu kadar ayrıntı olamazdı bi rüyada

ne zaman biticekti allahım artık son cırpınıslarım bana karsı en ufak hamlelerinde hiç tereddütsüz kendimi boşluğa bırakacaktım hatta artık öyle bıkmış öyle yıpranmıştımki bana karsı bi hamle yapmalarını bile istiyodum bitsin artık bu işkence kurtuluşu ölümde arıyodum ölüm o an bana dünyada verilebilecek en değerli şeydi benım için

gözümün önünde yaşananlara öyle odaklanmıştım ki hüngür hüngür ağlayıp avazım cıktığı kadar bagırdığımı bile farketmemişsim beyler yok böyle bir ızdırap

ızdırap devam ederken bi umut doğdu sanki apartmanda herkez bağırış halinde saat gecenin kacı bilmiyorum ama sabah ezanından 10-15 dk once apartmandan gelen sesleri yardıma koşarcasına altt kattan bizim daireye koştuklarını bana yaklaştıklarını hissedibiliyordum