arkadasim var ama hicbiri dostum deil soyle derdimi anlatacagim bana destek olan kimse yok arkadaslarim var ben onlara yaklasiyorum dertlerini dinliyorum hatta onlardab sonra gidip eve ben onu dusunup uzuluyorum ama ben anatinca bosver kanka gibi gecistirmeler hep mesela ben bi arkadasimi cagiririm bir yere gelmesini cok isterim ikna ederim zorlarim ama onlar bana sormaz bile sorsalar bile bi dusuneyim dedigimde iyi sen bilirsin diyolar ama beni sevdiklerini onlarin yakin bir dostu olduklarini soyluyorlarr gercekten dost diyecegim kimsem yok bu cok kotu herkes kendi isinde oysa ben kimlere haketmedigi degerler vermistim

Dert penis gibidir en haşmetlisi benim sanırsın

Bu durum başıma gelen korkunç bir hikayeyi hatırlattı