beyler en sevdiğimiz şiirleri paylaşıyoruz

BUGÜN (kendi şiirim kankalar ) umarım begenırsınız.

Bir tutukluk var bugün içimde birşeyler tetik almıyor

Patlayıp akmıyor içimdeki zehir.

Müptelası olduğum kasvet, karanlığıma tiryaki bir arzu biriktiriyor

devamlı olarak rahatsız çıkan kegib nefesime.

Bir inanç var içimde, inanmayı bir türlü beceremediğim.

Bir korku var bir türlü yeterince korkmadığım.

Halihazırda nükseden telaşlarım var bugün

Beni bugün dışarıdan görecek normal bir kaç profilin,

yüzüme ne maksatla baktığının şizofrenik merakı oluşacak içimde.

Kendi ekgibliklerim tadımı kaçıracak bugün biliyorum.

Onlardan bir parça katacağım kendime ama ben hiç bir zaman onlara birşey demiyeceğim.

Ama, onlar beni vuracaklar kendi gözümün önünde bensiz kalacağım biliyorum.

Belkide onlardan kaçacağım. Ya sonra ?

Yürek kaçışlarımda boğulacağım hiç bir zaman nereye kaçtığımı bilmeden yorulacağım bugün.

Karanlık bir yolun içine düşeceğim.

Ay ışığının hiç bir zaman davet almadığı bir yer olacak orası.

Karanlıktan düşler yapamayacağım orada.

Sonra belki halime gülüp bir küçük tebessüm yayacağım hiç sanmasamda belki bunuda yapacağım.

Ama kimse karanlığımdan farketmiyecek.

Kimse gözyaşlarımı göremiyecek

Her ağlamadığımda yeni bir gün doğacak dünya veremliler günü olacak bugün burada

Üzerime düşen kasvet gözyaşlarımın teselli edilmemesine baş etken olacak

çünkü aydınlığa çıkamıyacağım

bugün göz yaşlarımı kimse göremiyecek.

Çünkü ben gündüz ağlamıyor olacağım.

Ben bugün kendi gölgemin aynası olacağım karanlığa eşdeğer olan!

Onların her saniyelik göz kırpmalarında benim gözümden bir damla yaş akıcak hemen kuruyan .

Onuda göremiyecekler o geçen 1 salisede içime dert olacak gözyaşımı göremeyişleri!

Bunların hepsi BUGÜN OLACAK BiLiYORUM ...

CiHANGiR iLLEEZ 01 07 2010 PERŞEMBE 13:16

http://rakitube.blogspot..../cem-karaca-hep-kahr.html

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
Iyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni gorebilesin
Fedakarliğimi anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşiyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacagız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasndan nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
Içimden bir şey :
belki diyor.

nazım hikmet

rabbim şimdi bir polisi tutuklar gibi
değişik bir hayvan tıkanıyor göğüslerimde
menşei cam çocukların haysiyetiyle
pasiflora anlamında tiren koşayım

koşayım filmlerin adı bu olsun
şehre laciverd bir ceket gibi yakışsın yağmur
rabbim gör rabbim duy rabbim bağışla
rabbim kızın annesi bankada memur

sol yanlarım cumartesi küle çalışsın
mason teşkilatlara çapsın bigiblet
titreyeyim muştalara sapayım kopkor
rabbim kız okula geliyor, yaşasın cumhuriyet!

işte yeniden gür bir kapsül sürçsün eşikte
al sakallı bir kelebek başlasın bitsin
bu kestiğim sn kardeşim surları kesin
hayır judas düğünüme gelmeyeceksin!

semerkandı denetleyen bir dedektif mor
yar göğsüne salmadığım şu pürüz sicim
sakis dahi peşindedir bir kur’an’ım vor
eh onu da siyah kotumla giyeyim rabbim!

rabbim o tarz bir tiyatro gelsin bu şehre
haddinden fazla mermi küvezden ciksin
rabbim rabbim ben de sordum sarı çiçeğe
ah beni de şu direğe bağlayın gitsin!

işteşimdi kör bir masat yorumluyorum
ham meçlere seyrediyor gözbebeklerim
öğrettiğin trenlerle baştan çıkayım
lübabeyim lübabesin lübabe rabbim!

ah muhsin Ünlü

rezerve

en sevdiklerimden

ANLATAMIYORUM

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.

Orhan VELi

UZUNCA ZAMANDIR GÖRMEYELi SENi

BiR BAŞKA KADIN, BiR HOŞ OLMUŞSUN

KOLLARIMA ALIP DA SARMAYALI SENi

BEYAZ PEYNiR GiBiYDiN KAŞAR OLMUŞSUN

Çarmıha gerildiği yaşta isa'nın

avuçlarımdan tutan

iki çocukla çiviliyim yaşama

aşk bardağını çalkaladığım su olmak

kırılacak eşya taşıyan

bir kamyon gibi gidiyor Ağrıma



Kendi kendime konuştuğum sanılıyor

hep yanımdadır oysa

giderken bıraktığın yüz havlun

bozdun saklambaç oyununu ama

bana gizlendiğim yerden

çık demeyi unuttun

reserve