beyler dertliyim yazıyorum

kısa tutmaya çalışacağım fakat uzayacak. yazacaklarımda ne karı kız zütürme ne aşk ne de başka bi gib var. saf katıksız %100 gerçek amk. şaşılacak şeylerde yok aslında.

beyler istanbul da oturuyorum babam memur, annem evhanımı bir kardeşim var. daha küçük 3 e geçti.
oks den sonra ortalama bir and. lisesine geçtim. 9-10 da yattım fakat 11. sınıf itibariyle dün saat 11.00 a kadar aralıksız çalıştım öyleki 2 senede ağır ağır 14 kilo aldım. son sene belim ağrımaya başladı skolyoz çıktı Allah tan düşük derece. zaten asosyaldim daha asosyal oldum.

1 hafta önce mat lys bugünde edebiyata girdim tm ciyim. ygs 5 te 44k oldum. akşdıbına hayvan gibi kasmaya devam ettim. edebiyata bakamadım ama o da çok ahım şahım gelmez gibi salak salak yanlışlarım var.
neyse...

beyler benim babam memur yukarda belirttiğim gibi fakat hala anadan babadan ayrılamaması[dedemler alt kattalar] kendilerine saygıdan değilde işine öyle geldiğinden. benim babam hiç ailesinden ayrılmamış. liseyi okumamış haytalık etmiş anlayacağınız bu etrafımızda gördüğümüz zırtapozlar olur ya serseri he işte ondan.
beyler ben babamı seviyorum şaka maka. kendisiyle tek kelime konuşmasakta, daha şu yaşına kadar bi şey tamir etmemiş olsa da, sert ve bazen çok fevri davransada.
yani birazdan söyleyeceklerim kesinlikle babamdan nefret etme gibi bir durumla alakalı değildir.

beyler ben pgiboloji okumak istiyorum. dürüst olmam gerekirse geçmişimde olan yaralarım ve hastalıklı bi ailede büyümem beni bu bölüme itti. yine bir şeyin altını çizmek istiyorum bu yazdıklarımın basit bir "ağylem beni anlamiyee" zırlamasıyla alakası yoktur.
beyler ben en çok annemi sevdim. anne tarafı bizim zekidir ve bazen yavşaktır, neyse.
annem evde rahmetli dedem dışında hiç erkek olmadığı için diğer 5 kız kardeşi gibi evin işlerini görür. kadının keçi gütmüşlüğünden tut, ev/boya/badana yapmışlığı, kapı tamir etmişliği var oğlu var arkadaş. fakat bunların hiçbiri babamda yok. yok abi yok adam üşengeç, beceriksiz, yapmaya yanaşmıyor, annemle biz evin işlerini yapıyoruz gibi bir durum. yine birşeyin altını çizmek istiyorum. babamın ekgibliklerini sevmemem onu da sevmediğim anldıbına gelmez.

beyler eylülde allah ın izniyle üniversiteli olacağım. işte bu olay benim için bir kırılma noktası.
beyler denemelerde çok yüksek netleri gören ben bu netlere bakınca sıçmış gibi birşey oldum. ben eğer bi mesleğin bölümünü okuyacaksam o meslekte en iyi olmak için okurum. standart kamuya kapağı at veya özele vurdur gibi bir mantıkla değil.
şahsen h.tepe ünive. istiyordum. bilmem bu sene durumlar bayağı değişecek belki olur belki olmaz belki üstü olur bilemem.
bugün eve geldim babam bi ayar çekti. üniversiteyle alakalı konuşuyorduk ordan ne yaptı etti üstü kapalı ildışı zor olur beni zorlar iliçi düşün mesajını verdi. burda şunu bağıra çağıra söylemek istiyorum gençler ben üniversitede ailemin yanında kalmak istemiyorum. onlarada dedim fakat sebebini söyleyemedim.

gençler üniversitede yurtta veya ö. evinde kalmak istemememin temel sebebi hiç bir zaman karı kız ayağı değildir. he erkeğim isterim ki olsun ama asla ama asla birincil sebep olmadı, hep sonlarda.

beyler bilirsiniz körle yatan şaşı kalkar ota çıkan keçinin taka bakan buzağı olur. artık her neyse.
pgiboloji okuyanlar az çok bilir, yanlış bilmiyorsam erkekler babalarını rol model alır. bende öyleyim fakat annemin ailedeki ağırlığı ve önemi o kadar belirgin ki babamın kendisini ailede pasifize etmesi bütün işlerden beni anneye yakınlaştırıyor. annem muhafazakar babamsa ben doğana kadar doğru düzgün namaz kılmamış. işte yaşadığı bi durum yöneltmiş her neyse. bende Allah a şükür inanan ve ibadetlerini yerine getirmeye çalışan bi insanım. fakat bazı yönlerden yavaş yavaş babamı andırdığımı farkettim ve bundan nefret ettim. çünkü babamda bana uygun veya benim kişiliğimden hiçbirşey yok. tamamen farklıyız. kendimi çevremden çok izole yetiştirdim, şükür şu ana kadar çevremdeki yaşıtlarımın 4-5 katı genel kültür ve zehir gibi bi kafam var, analitik düşünce falan diyorlar ya halt etmiş dıbına koyayım.

yazdım sanırım bizim aile biraz sakat diye. Babam ve annem ben doğdum doğalı ve onun öncesinde sürekli kavga ettiler, ediyorlar. babamın annemin kafasına vazo fırlattığınımı hatırlarım, tokat attığını mı... babamında belki içsel bunalımları ve sebepleri vardır ama bu benim bunları unutmam için yeterli değil. sakın kafanızda o yeşilçamda karısını döven adam figürü oluşmasın bunlar fevri ve ani şeylerdi fakat benim için hala önemli. şiddet olmasada bağırışma, tartışma, küfürleşme fazlaydı ve işin doğrusu çoğundada hep annem haklıydı.
beyler sanılmasınki ben babamı sevmiyorum.
gençler ben babamla ilk kavgamı bu sene yaptım o da maddi bi durumla alakalıydı. kavga dediğim annem ayırdı hemen. kendimi ilk kez bu kadar rahatlamış hissettim.
gençler benim babam kendimi bildim bileli kart borcu ödüyor. bunların bi çoğu gereksiz elektronik merakı yüzünden. bi türlü durduramadı kendini. bizimde belimiz bi türlü doğrulmadı.

bende 11. sınıfta derslerime çalışmaya başlamadan önce şu kararı verdim.

istediğim bölümü kazanacağım ayrı bir eve/yurda çıkacağım ve babama benzemeyeceğim. kendi işini kendim gören, hesabını bilen, ayakları üzerinde ailesi olmaksızın durabilen bi adam. aileden üniv. ilk gidecek adam benim. mesleğimde zirveye çıkmak için elimdeki her türlü imkanı, gayreti sarfedeceğim. aile para mı gönderemiyor? zaten onlara yük olmak istemiyorum. ders saatlerime denk gelmesin eşşek gibi çalışır kendi harçlığımı çıkarırım. tecrübeliler belki diyordur tak yaparsın diye. ama yok arkadaş başka yolu yok ya evde kalacağım ordan gidip geleceğim ve o manyak ailede o manyak babaya benzeyeceğim yada zütümü kıstırıp 4 sene harçlığımı da çıkaracağım eşşek gibi çalışıp bölümümü ilk 4 te de bitireceğim. ve benim çok düşünceli korumacı babam izin vermediği için 9/10 u boş geçirdim 11 yazında sınava hazırlandım. bu yaz iş arayacağım çalışacağım elimiz ekmek tutsun. biliyorum üniv. ye gittiğimde işe başladığımda kolay olmayacak ama gibe gibe yapmam lazım elden bu geliyor. burs verenimiz yok edenimiz yok. bilmiyorum alabilirmiyim burs ta neye yetecek taş çatlasın kredi alırım onlada yurdu hallederim peki ya çalışırken dersleri zütüremezsem? burs lazım. aileme yük olmamam lazım. ayaklarımın üzerinde durmam lazım. kişilik sahibi olmam lazım. ancak bu yolla olabilir. ayrı eve/yurda çıkmak isteğimin sebepleri bunlardır.

şimdi ben bunları içimi dökmek amacıyla yazdım gençler. biraz karışık ve havada kalmış bir yazı olabilir. sorularınız, küfürleriniz, "Allah yardımcı olsun" larınız varsa ben buradayım. cevaplarım.