benim başka kimsem yok ki amk.
benim küçüklüğünden beri iletişim sorunlarım var. halbüki hiç yalnız büyümedim,1 yaşında krese vermişler beni amk
hadi çocukluk ve lise yılları geçti de ben seneye kazanırsam (ki sanmam) unide napicam amk.
okulda millet öğlen sigaraya falan gider haftasonu çıkar gezerler. bnim hiç ozenilecek bı yanım yok belki de o yüzden yalnızım bilemem.ben öğlen yurtta kalanlara yemekhaneye gidiyom oraya para veriyom bide en azından oradakilere arkadasmis gibi hissediyorum.
mesela ben birileri sohbet ederken bu sohbete dahil olamiyorum. agzim laf yapmiyo. sigarayi da evde yalnız iciyom amk mal gibi bağımlı oldum bırakmaya calisiyom. mesela ben sohbet esnasında bişey söylüyorum sonra bı sessizlik oluyor .sanki herkes konuştu yine bu mk salağı der gibi bakıyor. anasini gibeyim böyle derdin ama ne yapayım böyle saçma bı derdim var. yalniz kalıyorum dostlar yalnız kalıyorum.