beyler ciddi olmayanlar yazmasın

eğer 5 yıl boyunca sevdiğiniz kız bir kevaşe olsaydı kaltak olsaydı ne yapardınız.. Sevmezmiş gibi yapıp hah huur mu derdiniz ya da her gece kafanızı yastığa koyduğunuzda yine onu mu düşünürdünüz... Onun kevaşeliği durduk yere ayrılmayı istemek ertesi gün yenisini bulmak haftada 3 erkeğin altına yatmaksa ne kadar öznel olabilir.. Ulan aşk böyle birşey mi.. Ulan ben aşkı böyle bilmezdim Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi ... Az kalsın ölüyormuşum gibi... die okurdum olmadan önce orada burada.. Öyle değilmiş panpa her baktığında bin defa ölüyOMUŞSUN ÖĞRENDiM... Güvenmemek gerekmiş bunu anladım.. Onu unutamıcaksam bu duygular da unutulamayacak.. ben kime güvenebilirim ki kime aşık olabilirim yürekten..

ulan düşünüyoum da insanlar gerçekten bu kadar insafsız mı kimsenin gibinde değil miyim lan ben anamdan babamdan başka.. o zaman ne işe yararım lan ben ne gereksiz bi adamım. ölsem ne kalsam ne amk... ne farkeder birgün ağlayıp geçer millet bi kötü olmuş derler ertesi gün normal herşey... niye 5 yıl bekledin demişler lise 1 de gördüm ilk defa en başta aptal bi hoşlanma dedim 2. sınıfta anladım aşkı. Ama çoktan sahiplenilmişti sınıf arkadaşım tarafından hergün her akşam gözümün önünde sarılmalarını öpüşmelerini izledim her gün her akşam öldüm dirildim ama vazgeçmedim en son mezuniyette son kez dansederken içimden son kez kokusunu içime çekiyorum son kez görüyorum son kez 5 duyumla hissediyorum dedim ve bir daha asla konuşmayacağıma dair söz verdim kendime ancak 2 ay sonra ayrıldıklarını öğrendim ve sarhoş olduğum gece arayıp herşeyi anlattım bir hafta sonrasında mesaj çekti bana teklif etti...