beyler ciddi ciddi hayatımı anlatacam

yalansa balıkesirin çılgın eşşekleri beni gibsin

başlangıç
ankarada doğdum
kökenimin olduğu yere daha bebe iken annem sigara kokan bi otobüsde (o zaman yok öyle kapalı alan yasağı)
taşımış beni
baba önden tabi

dinleyen varmı?

neyse ben devam ediyim
bu ilin ilçesi
tipik bir anadolu kızılbaş ilçesi (bilen bilir çok iyi insanlardır türkmenler)

babamın işleri orda çok iyimiş ama anneme sormadan karar almış buraya taşınmayı
(tüm kararlarında böyledir babam nize sormaz bi anda yapar)

birkaç yıl burada para biriktirdikten sonra

ana kuzusu olduğu için
dedemlerin oraya (bir ege ilçesi pamukla uğrasır)
taşınma kararı alacak
hayati bir hata olacak bu...

ben küçüktüm bir de kardeş var
annem baya ağlamıştı ilçeden ayrılırken
nedeni: arkadaşları orda iyi dostluklar kurulmuş, anadolu insanı sıcak ege insanı bilinmiyor

oraya taşındık benim de tam okul zamanım
ilk anılarım baba ilgisiz ve bariz mutsuz
annem de kapatmak için fazla ilgili (o zaman tabiki çok penbe herşey
ama şimdi anlıyorum)

okula başladım (erken yazılma)
yaş ufak cılızlık da var

hocanın kucağına otururmuşum

ilkokulumu hatırlamak istemem çünkü
zorba diye adlandırılan arkadaş grubundan çooookkk dayak yedim
baskı gördüm
özgüvensizdim safdım

1-2 dinleyen varmı boşa yazmış olmayım
sol taşşak hızlı kaybolmasın diye diyorum

1 tane dinleyen çıktı devam ozm

ilkokul 1 deyken çok fazla okurdum
o yüzden amcam bi tane angiblopedi aldı(resimli)
ben onu okurdum

ve 6 yaşımdan beri cocukların ana soruları olan
nasıl oldum
kendi organımın işlevi ve karşı cins (o ne önce) organı

bunu merak etmedim çünkü angiblopedide açıktı

o yüzden hiç doktorculuk türü bişe oynamadım
zorba orrospu cocukları futbola beni almadığı için sokağa da çıkmadım

geldiiiikkkk 5. sınıfaaaaa

cinselliği yeni yeni tanıyorken
ellerim titreye titreye yazıyorum

bir büyük abi tarafından ağır tacizlere uğradım panpalar
burda artık cocukluğum bitti bi daha o saf çocuk olmadı
dünyanın kötülüğünü anladım panpalar o gün.

amın oğlu @11 burda ciddi ciddi hayatımı anlatıyorum taşşak geçiyosun

evden dışarı bir daha asla saklambaçmış oyunlarmış hiç çıkmadım bunlar için
annemime söylemek zorunda kaldım (oc mahalleden arkadaşlarını da getirecekti)

bi daha konuşmadık sanki olmamış gibi
dudaklarımız mühürlendi annemle

orta okula geldik

orta okulda yeni bir okula geçtim
yeni yeni hayatımda ilk defa arkadaşlarım kankilerim oldu
ilk defa soyal bir yaşantı (3 çocuğun dolanması)
oldu

ve hayatımın hatasını işledim kitapı bırakıp tv ve bilgisayara başladım

ya bi gibtir git @15
dıbına koduğum uydurmak istedem böyle mi yazarım ben

gece gece yazacam sabah da silecem budur işte bi dur amk

bilgisayarın bağımlısı oldum
bilgisayar kitaptan çok daha iyi idi

kitap insanın acılarını
baba ilgisizliğini kötü anıları
2001 krizinin fakirliğini

her pazar dönüşü annemin ricayla aldığı tek(2. para yok)
muzu kardeşimle paylaşmamı

bu anıların acılarını dindirmiyordu
ama bilgsayar bilgisayar uyuşturucu gibi
oraya girdiğinde

her gün dayak yiyen çelimsiz ağlak bir çocuk değildim
orda eli silahlı karizmatik bir kahramandım
bırakamadım (halaa)

hayatımı gibti bilgisayar

bu arada 2001 krizini unutmamak lazım
orta sınıf bir aile sayılabilirdik o zaman
babam bir tak merak sardı o zaman (tam da zamanı 2000)

borsa...

tüm çocukluk anılarımda babam haldır haldır arkadaşlarıyla borsa tartışırdı.
sanki ekonomist mübarek

kriz patlayınca o zaman için önemli bu zaman için değersiz bir para kaybetti
annemin altınları araba ev hepsi kayboldu
dedemden geçindik 2 yıl
ben habersizim tabi bunlardan

şimdi ağladığm anılarımda kendime değil annemin yaşadıklarına ağlıyorum
fakir olsaydık kriz bizi etkilemezdi çünkü zayten fakiriz
ama orta sınıftan düşenler
onların işi daha zor çünkü tutturmak istediği hayat standartını kadın karşılamak zorunda

kötü yıllardı yen daha toparlandık

@22 panpa bilgisayarı alma anım da ilginçtir
küçüken müthiş cimriydim
harçlığım neyse tamdıbını biriktirirdim (hatta babam kaç kere borç almıştı kötü dönemlerde)
altın alıyodum 5 yıl boyunca biriktidiğimle (top. 1 cuh: o zaman 87 lira , 10 da küçük : 23 lira)

babam bunlarla aldı bilgisayarı
ondan önce atari salonunda boş boş milleti izlerdim (jetona para da yok ara sıra 1 milyona 20 jeton alırdım)
atariyi unutmamak lazım

tekrar belirtiyorum
fakir değildik olayın takluğu orda zayten evimiz güzel saylır az çok da iyi yemekler yiyorduk yalan yok

gibtir edin şimdi
liseye gelelim
lisenin iyilerini kazanabilirdim ama yarak kafalı gibi günde 10 saat oynadığım için anadoluya girdim
oraya bi geldim

evden çıkmış ve artık liseye girmişim
babam bilgisayarı kavga dövüş kaldırdı

sosyal olarak '0'
kızlar sıfır olsa iyi sıfır da nötr bi sayı
-1 amk -1

yine aynı tip 3lü 4 lü arkadaş grupları kanka tarzı takıldım
babam bilgisayarı kaldırdı ama internet diye bişey var geri kalırmıyım

sosyal başarısızlık devam
özgüven ve kendine saygı sorunlarım var
ama bana tam gibi ilaç gibi gelecek bir taka girdim

siyaset...

insan lisede idealist oluyor

hatırla sevgili dizisi sağolsun bir gençlik ateşi sardı içimi

dünyanın tüm sorunlarını sol çözecek anasını satayım

herşeyi

sanki gelse insanlıüın hiçbir sorunu kalmayacak
o kafadaydım

kitaplar
bildiriler
mitingler
sohbetler

ama sanmayın ki siyaset yaptım
benimki mallıktı

sosyal becerisi olmayan adamdan siyasetçi mi olur anasını satayım

neyse bu takun da tadı kaçtı yavaş yavaş
şimdi bilgim daha fazla ama idealist değilim artık asıl sorun
insanda
homo saphiens oldukta takluk olcak
insan yokolacak o zaman sorun kalmayacak

neyse üniversiteye girdim
arkadaşlar buldum

dün hayatımda ilk defa bir kıza
-bak senden hoşlanıyo...
-gibtir lan ordan sen kimsin
ne olduğunu sanıyorsun da böyle konuşuyorsun
temiz duygularına sıçarım senin gibtir git burdan dedi

bu efkarlada yazamaya başladım
varsa orda bir okuyan ona diyim
gerçek hayat filmlerde hamletler deki gibi
aksiyonlu-eroyik-dramatik değildir

gerçek hayatını göz önüne getir

dünya pudra şekeri ile kaplanmış bir taktan başka bişey değil

kendimize yalan söyleyip yaşıyabiliyoruz
kendi kendimizi uyuşturuyoruz bilerek

hayat hikayem bu
evet yannan gibi

bir hikaye bu...

yarak gibi yaşantında taka denk gelememen dileğiyle...

evet @28 panpa
bu aşk olayını anlamıyorum
kalpli malpli sanki tatlı hoş bişeymiş gibi geliyor

ama değil anasını satayım bunun nesi güzel lan

üzüntü verdi bana

daha sevgilim olmadı
arkadaşlarım huurya gittim de milli oldum sanıyor ama ben
baştan sevmediğim bir kızla girdiğim ilişkinin, masturbasyondan farkı olmadığını düşündüm
o yüzden de ilişkiye girmedim

birkaç kızdan ciddi ciddi hoşlandım ama
özgüvensizlikden ve kıZDAN tamam cevabını aldıktan sonraki adımı bilemem ve korkmam
beni sevgiliden de mahrum etti