beyler ciddi ciddi dertleşecek varsa

aynı durumdayım lan bin kurusu tam olarak beni anlatmışsın fakat benim bi farkım var ben evlendim bide üstüne bu haldeyken panpa :(

@15 aslında taktan bir geleceğe çabalamak ,aslında hiç olmayacak şeyleri sanıp mutlu olmak . meğerse nelere üzülmüşüz nelere sevinmişiz . belki de ruhsal bir arınma fırsatı bu bize?

şu anki hayatım için resmen gençliğimi heba ettim. oysa ben boşluğun hayalini kurmuşum yıllarca. onun için mücadele vermişim.

@13 pmden gel bana

panpa işsizim mühendisim iş bul lan bana

@10 beklemek ne kadar sıkacak seni, hiç mi kurtulamayacağız bu boşluktan , hiç mi sırtımızda çantamız otostopla dünya turu yapmayacağız?

@9 sende haklısın, diyorum ya hayaller güzeldi gerçek farklı? şarap dost oldu bana da,sana da ,bize de

yapcak bişey yok panpa bi 40 yıl daha toprak altına girmeyi beklicez

ayol her gece ilişki yaşamakta sıkar insanı bir yerde. saçma bir yerden bakıyorsun bence.

ayh dertlendim, bir kadeh şarap içeyim.

@6 çok haklıydın, biz merak ettik sadece eylemler felanlar filanlar. fuck the systemler . ama ne oldu sistem dişlileri arasında bizide eritti herkes gibi.

kalabalık içinde yalnızım be kardeş, etrafım çevrem dolu insanlar fakat bende kendi barikatları arasında yaşayan bir adam oldum. yoksa neden ben de istemiyeyim her gece başka bir vücut ? her gece başka geyik. saplantılarımdan kurtulmayı neden istemiyeyim ki neden bir akşam da eve iki kızla gelmeyeyim ki . sence ,sizce neden başkalarının sınırlandığı hayatı yaşıyoruz?

özet:çok felsefi konuştum

panpa kusura bakma ama sen hiç bi zaman anarşist ruhlu olamadın kendini bildin bileli bu sistemin bi parçası(mühendis) olabilmek için kendini paraladın

hocam aramızda 10 yaş var bende senin gibi düşünüyorum one night stand dir lego dur fişan benden koca olmuyacagına göre...

@1 ah panpacığım bilmez miyim? bende 26 yaşındayım. çok zorlu bir üniversite hayatı yaşadım. hem çalıştım, hem okudum. üö kuruşa saatlerce çalışırdım. standlardan tutta, garsonluğa, falcılığa kadar. sabahlara kadar da ders çalışırdım. azıcıkta olsa huzurluca uyurdum. bir amacım vardı ve çok güçlüydüm.

sonra okul bitti. memur oldum. param bir hayli arttı. artık insan gibi çalışıyorum ama işte o dediğin boşluk bende de var ve öldürüyor beni. napsam ne etsem çıkamıyorum içinden. uykularım bile elimden alındı :(

aynı durumdayım ve giblemıyorum en iyisi

anlat panpa

bir şeyler anlatayım dedim up felan da yapmayacağım isterseniz seri eksileyin ama orada bir yerde derdime ortak olabilecek birileri varsa o bana yeter.

beyler 29 yaşındayım, mühendisim gelir felan yerinde,ev araba felan filan. neyse sorun şu ki insan kendini gereksiz bir boşlukda hissediyor bilmiyorum size de oluyor mu ? yıllarımı okumaya ayırdım şimdi neredeyim nerede o amaçlar? nerede kahrolsun kapitalizmler ? nerede o anarşist ruh ? insan değişiyor mu yoksa geçmişi sadece onun yüzünü gülümseten bir kaç detay mı oluyor?. kız evlenelim artık diyor ama ben hala evde lego yapıp toplayan bir adamım hala call of duty 'in yeni bölümü çıksın aynı hafta alır aynı gün bitiririm. doğru büyüyemedim galiba ben "one night stand" üzerine kurulu hayal ettiğim hayatta her akşam içki terlik atlet üçlemesinde yaşıyorum ama hiç de sevdiğim şeyler değildi bunlar beyler. devam edelim beyler bitsin yalnızlığım.

özet :insan büyüdükçe değişiyor.