beyler burda korkunç hikaye anlatıyorum

istanbulda gerçekten yaşanmış bi olay. korkcak olan varsa okumasın. osman diye bi eleman varmış 20-21 yaşlarında. mahallenin serserileriyle 3'e 4'e kadar sokaklarda oturup yuksek sesle muhabbet ediyorlarmış. butun mahalle bu durumdan rahatsızmış tabi ama kimse de gidip birşey diyemiyormuş. her türlü pislik bu gençlerdeymiş. yine bir gece 4 arkadaş otururken içlerinden birinin sigarası bitmiş. ne kadar 'beyler bi dal bağlayın be' dese de kimse giblememiş elemanı eleman da basmış kufuru gitmiş. başka bir çocuk da 'benim çok uykum geldi lan giberim muhabbetinizi' deyince kalmış 2 kişi başbaşa. bizim osman aslında iyi bi çocukmuş ama çevresindeki arkadaşları onu çok bozmuş. neyse yanındaki arkadaşı demiş ki 'bak bu karşıdaki ev var ya, orda bi bebek kesip kafasını eve gömmüşler. o günden beri bebek sesi geliyomuş evden.' bizim osman gibtiri çekmiş tabi. arkadaşı da inanmazsan inanma dıbına kodumun çocugu demiş ve sessizce ayrılmış ordan. osman tam eve dogru gidecekken birden bi ses duymuş. evet bu bir bebek ağlamasıymış. eve yaklaşmış yavaşça, içeri girmiş. heryer karanlıkmış ama ses artık daha belirgin geliyormuş. osman korkmuş biraz ama nolabilir amk diyip ilerlemiş. sesin geldiği yeri elleriyle eşelemeye başlamış. böööö