beyler burda ciddi ciddi askerlik anısı

anlatıyoruz. hala etkisinde kaldığınız bi olay olabilir mesela.

4 yıl 3 ay 7 veya 9 gün önce yaşadığım olay...

Eray komutan çok iyi birisiydi. enseye sağlak züte parmak olmasada (saygıdan dolayı ) yanında rahat olabiliyorduk.3 gün önce birtakım haberler geliyordu karakol saldırıya ugrayacak diye , fakat bu tip asılsız haberler çok olduğu için pek kaale almıyorduk . yada öyle gözüküyordu . aslında çoğumuz korkuyorduk arkadaşlarım içinde endişeleniyordum. en çokta yiğit için. daha önce hiç sıcak çatışmaya girmemişti. olası bir saldırıda panikleyip kötü birşey olacağı önceden belliydi. neyse ali , komutana sordu ' komutanım silahım çok tutukluluk yapıyor ' eray komutan 'ohoo herkes aynısını diyor yukarıyada ilettik elinizdekilerle idare edin dedi , benim yapabileceğim birşey yok ' işte o zaman başımdan aşşağı kaynar sular döküldü. ses edemedim hiçbirşey diyemedim. sonra oknu değişti sıcak çayımızı yudumlarken fıdık dediğimiz orhan geldi (boyu küçük değildi ama çok garip bi yapısı vardı ) içeri daldı . zilan geldi hepimizi öldürecekler dedi. komutan ' herkes silah başına ' demeye kalmadan ' fiyuvvv ratatata ' diye sesler geldi. nurullah çoktan ateşe başlamıştı. oda daha çaylaktı.

odanın heryerini toz kapladı duvarlar saniyesinde delik deşik olmustu. o kargaşada raşitin üzerine çaydanlık döküldü. birde üzerine onun inltileri çekilmez oldu. zaten bunun olacağını biliyorduk çünkü komutan benim dışardanda tanıdığım bi aabimdi. bana sabah bahsetmişti. herneyse bunların hepsi 5 bilemedin 10 saniye içerisinde oldu.ben cheytak kullanıyordum. iyi bir nişancıydım aslında. tek sorun kendimi kontrol edememem. sipere gidene kadar murat kolundan vuruldu. yere düştü. kimse birbirini düşünecek durumda değildi çünkü tam o sırada 'pg-7 vmi ' 10 metre yukarımıza düştü. kulakları sağır eden bir sesle patladı. burnumdan kan geliyordu. sebebini daha yeni yeni anlıyordum...

karşımızdakiler tahminen 45 - 55 arasıydı. tek tek nokta atışı yapıyorlardı. tahmini uzaklık 100 - 170 metre. bu karanlıkta böyle atış yapmak çok zordu. çünkü bize ilk öğretilen çatışma sırasında yerinizin belli olmaması için ışıkları kapatındı.ve o kulakları sağır eden ses ' sıvppp'. inanamıyorum kurşun hemen yanımdan geçmişti. ya çok şanslıydım yada herhangi başka birşey. komutan atış serbest diye bağırdı. bu sefer ölüm kusan silahlar başladı konusmaya. bixi'nin sesi kulakları sağır edecek noktadaydı. bende tek tük eteş ediyordum çünkü görebildiğim birşey yoktu. iniltiler sürüyordu. yanımızda bir bomba daha patladı. rıdvanın sağ kolu ve belinin bir parçası kopmuş bir şekilde hemen ilerimde duruyordu. onun yerinde bende olabilirdim. ,,,, bir parıltı görüyorum ve derin bir uyku...

4 gün sonra uyandığımda babam yanımda duruyor. biliyrki hemen annemi soracağımı evde yatıyor diyor. güzçsüz düşmüş canım anam. olayla ilgili bilgi almak istiyorum ama konusamıyorum. ağzımda birşey var. babam hemşreyi çağırıyor. canımın yandığını hissediyorum. sol elim sargıda . daha sonra öğreniyorum ki baş ve orda parmağım yok . çatışma hakkında bilgi almak istiyorum babam ses etmiyor. yiğiti sordum o sapasağlammış. helal olsun koçuma dedim kurtulmuş. eray komutanı sorduğumda gözlerini devirdi. 13 kişilik gruptan 9 kişi kalmışız.

eray , raşit , mahmut , nurullah ruhlarınız şad olsun.

özet geç bin diyenler için : çatışmaya girdik. yanımızda bombalar patladı. üstüme üstüme roket geldi amk. parmaklarım koptu. 4 arkadaşım şimdi yok .