Beyler bugün sizlere ailesinden uzak bi kardeşiniz olarak yazıyorum içimden gelenleri

Öncesinde ailemden bahsediyim biraz ;
Annem ,babam bi abim bide ablam var . Çok şükür hepsi sağ ,babam esnaf , sürekli geçim derdinde olan bizler için elinden gelenin fazlasını yapmaya uğraşan bir adam .Allah başımızdan ekgib etmesin . Bugün sizlere babamla olan bi anımı anlatacağım.

Çok küçüğüm 4-6 yaş civarıyım .
O zamanlar ya kreş yada anaokuluna gidiyorum
Bir gün okuldan eve gelmişim kapıda arkadaşlarımla oynuyorumuşum. Vakit akşama yaklaştıkça
oynadığım çocuklardan birinin memur olan babası eve gelmiş.Çocuğunu eve çağırmış.
E tabi esnaf çocuğuyuz doğru düzgün baba yüzü gördüğümüz yok.
Anneme sormuşum Anne, babalar eve erken gelebilir mi ?
Benim bu sorumu babama söylemiş annem .
Sonrasında o koca yürekli adam benimle ilgilenemesede her pazar kendi yanında işe zütürdü. Ben o adamla vakit geçirirken sanki mutluydum ki hala hatırımdan çıkmaz. Belki benle ilgilenemez gezdiremezdi geçim derdinden ama biz mutlu olalım diye her şeyi yapan bi babam var beyler.

Ailesinden uzak üni öğrencisi bi kardeşinizim .
Geçenlerde bi sağlık sorunu yaşadı babam.
E malum bizimde sınav haftamız sürekli yanlarında olamıyorum . Lakin aklım hep onda . Bu anımda aklıma gelmişken sizlerle paylaşmak istedim.
Demem o ki ailenizin kıymetini bilin beyler . Hayatta her şey gider ama aileniz allah almadıkça sizden gitmez .

Özet olarak : Baba çınar ağacı gibidir ; meyvesi olmasada gölgesi yeter .

edit : https://www.youtube.com/watch?v=mjtXGA4xda0