beyler bugün başıma komik bir olay geldi anlatayım dedim. ben bir özel üniversitede tam burslu okuyan panpanızım. bugün dersten çıktım 1 hafta sonra matematik sınavı var gidip kütüphanede kasayım dedim. geçtim kütüphaneye güzel kuytu köşe bir yer seçip oturdum. (not: allaha şükür durumumuz kötü değil sadece tam bursluyum yanlış anlaşılma olmasın.) işte başladım ders çalışmaya sayfaları ışık hızıyla çevirirken bir anda gerçek bir yağız anadolu delikanlısı olarak türkü dinleme isteği hissettim. çıkardım kulakğı açtım türküyü ama nasıl yanık yanık söylüyor. böyle ufaktan mırıldanıyorum filan. önümde 1200 sayfalık mat kitabı ve özel üniversite ortamı. işte ne olduysa o anda oldu amk. etraftan gülme sesleri gelmeye başladı. lan dedim noluyo amk. millete bakıyorum diyorum bu gibik binler ne diye gülüyo. la meğersem ben ders çalışma kafasıyla kulaklığı takmamışım. türküde öyle güzel ki kaptırmışım. kütüphanede orta seslide olsa millete türkü dinlettim. sanma deli gönül yar sana küsmüş.. yar sana küsmüş... la öyle böyle kaptırmamışım.

edit: olm 5 saat dersten sonra üstüne mühendislik matematiği derken kafa kalmamış ki kulaklığı takmadığımı farkedeyim.

Dur bakam

Edit:insan farkeder lan dışarıdan geldiğini

hönkürdüm

ne güzel işte aq. anadolu yoksunu binlerine türkü dinletmişsin

inanamadım taa ki mühendislik Mat çıkışı dedim inandım panpa, bende mat çıkışı gibilmiş gibi çıkıyom:(

hafifçe tebessüm ettim

o kardeş türkü he sevdim
seni sanma deli gönül

Puahauhajahaj yagiz anadolu delikanlisi