beyler bu utangaçlığa çözüm varmı

ulan dıbına koyim o kadar utangaçımki anlatamam. rezilim ben asosyal binin tekiyim.

yaşım 18.adam gibi yazıcam herşeyi buraya lise sona geçtim bu yaşıma kadar ne sevgilim ne bişeyim oldu. olmasınada gerek yok. olması için çabam yok. beni rahatsız eden kızların varlığı.

şimdi seneye üniversiteye geçsem her taraf kız diyolar doğruysa ben hapı yuttum.her sabah fırından poğaça almaya çıkıyorum kızın biri geçse benim gözler fırdöndülü misina gibi sağa sola kayıyor, vücut desen teyyare gibi. kız yanımdan geçince rahatlıyorum. aslında onun gibinde bile değilim saçlar yağdan kümelenmiş, kirli sakal. üstümde 3 beden büyük tişört. lisede en azından tenefüslere çıkmıyorum sınıfta oturuyorum kızları fazla görmüyorum. önceden böyle değildim asosyallik yüzünden böyle oldum. resmen paranoyağım otobüse binsem ömrümden 2-3 sene gider.her gün otobüsle okula gidiyorum biner binmez kaç kız tespit edip ona göre davranıyorum. tipim 4-5 tane kızla konuştum yakışıklı falan dediler aynaya bakıyorum seri katil gibi tipim var amk:(

utandığım şeyleri saysam burda destan çıkar amk. facebook'ta 33 arkadaş var. sayfaları beğenirken tereddüt ediyorum acaba bişey olurmu biri görürmü diye hay beynimi gibeyim.

özet:beyler kendi takumdan bile utanıyorum utangaçlığın çözümü varsa yazın bi acınacak haldeyim:(