1. 1.
    +1 -1
    bi akrabanız ya da bi tanıdığınız sizi ailecek yemeğe çağırır.siz de bu davet üzerine ailenizle davet eden kişinin evine gidersiniz. masa hazırlanmıştır ve ev sahibi sizi masaya buyur eder. çorbalar dağıtılır ve yemeğe başlanır. sonra önünüzdeki çorba yavaş yavaş azalır ve en sonunda biter.ama hiç kimse sizin çorbanızın bittiğini görmez ve siz de sıradaki yemeği istemeye cesaret edemezsiniz. aradan 1-2 dk geçer ve sizi hala ipleyen olmamıştır.siz de yavaştan utanıp kızarmaya başlarsınız hatta oyalanmak için salataya tatlıya falan dadanırsınız.ama iplenene kadar geçen o 1-2 dk. var ya insana ömür gibi gelir.
    ···
  1. 2.
    0
    bumuydu yani
    ···
  2. 3.
    -1
    var mı bu durumu benden başka yaşayan?
    ···
  3. 4.
    0
    bende işerken titriyorum arada sizdede oluyomu
    ···
  4. 5.
    +1
    yemegimin gec gelmesi üzerine sofrada en son zikkimlanan ben kaldigim icin, o gayrisamimi insanlarin yemek yiyisime bakislari, agzimdan cikan o sapirt supurt seslerinin ezikligi, yüregimde parlayan alevleri zütümün dibine kadar hissetmem, ama bunlara ragmen dogal davranmaya calisan o antipatik ben.. zordur o sofralar zor.. o kadar rezillige bir de ac kalkmiyormuyum o sofradan, hulk olup o evde kim varsa gibesim gelir.. gelir a dostlar..
    ···
  5. 6.
    0
    @5 kendimi gördüm penps
    ···
  6. 7.
    0
    girişken olun amk hep içinize kapanmayın .. asosyal biri olarak söylüyorum ölüm yok sonunda * bu arada böyle bir olay yaşasam daha odamdan çıkmazdım utanmaktan ulan ne biçim yaratıklarsınız amk
    ···
  7. 8.
    0
    utangacım panpa.ama kurtulmaya çalışıyorum.
    ···