işte panpa. Ölmeyi kendimize yediremiyoruz bir türlü.

Aynısı bende de geçerli babam emekli olduğu için benim hemen işe atılmamı istedi. Yeteneklerim isteklerimin önemi yoktu sonuçta. Ve elimde hiçbir şey yok. Ev,para, maddi bir düzen. Beni seven tek ailem var yani sevdiklerini hissediyorum. Tabi abimin-ablamın çocuklarıyla oynuyorum onlarla mutlu oluyorum. Film-dizi izleyerek kendimi uyuşturuyorum. Matematik yeteneğim olmadığı için oldu bunlar hep. Belki burs kazansaydım olmazdı böyle. Hastane'de staj yaparken ölüyordum. Sonra iyice soğudum meslekten sektörden. ilginç bir hayatım var yani öyle güzel bir ilginçlik dikkat çeken ilginçlik değil. Sade ve anlamsız bir ilginçlik.

Kaderimiz aynı lan amk bende hastande staj yapıyorum vay be kardeşim resmen aynı hayatı yaşıyoruz benim babamda emekli

Din konusunda hem fikir değiliz panpa. Ben dinin takım seçmek kadar kolay seçileceğini sanmıyorum. Bir çok şeyi okumadan, bir çok insanla sohbet etmeden bir düşünceye körü körü bağlanmaya karşıyım. Ama dinlerinde bir ortak noktası var o da iyilik. Bazı yerlerde bu kavram değişiyor ama genel olarak mantık bazında aynı. Yani bu hayattaki bütün haramlarla iç içe olsan bile öldükten sonra güzel sona ulaşabilirsin bence. Bu ruhun saflığıyla alakalı bir şey. Sonuçta Allah'a inanıyorsan onu kandıramayacağını da bilirsin.
Öte yandan bir bilir kişi gibi yaşamak ne kadar doğru bilemiyorum. Hani mesela eski budistler falan. Bu insanlar gibi her şeyden uzak durup doğayla iç içe ölüme kadar hakikate ulaşmaya mı çalışmalıyız? Gerçekten bedenin, dünyanın hiç bir önemi yokmu? Bunlar cevabı kesin olmayan sorular. O yüzden çok sıkmamak lazım. Yavaş yavaş, yaşaya yaşaya görmek lazım diyorum ben bunları panpa.

islam dininde ruhban sınıfı yoktur. Toplumu bırakıp soyutlanıp gerçek aranmaz. Amaç topluma hizmete ederek, birlikte yaşayarak islam'ı içselleştirmek. islam toplum dinidir. istisnalar var ama genel olarak toplum içindir. Budistler gibi kendini ayıramazsın yani yasaktır. Kendine zulmetmek oluyor belli bir noktada. Peygamberimiz yaşarken üç genç ona geldi ve dediler ki
- Biz evlenmeyeceğiz, ölene kadar oruç tutacağız ve namaz kılacağız.
Bunu kesinlikle reddetti ve her şeyin belli bir ölçüsü olduğunu ibadet dahil her şey belli bir miktar da yapılması gerektiğini söyledi.

Bu çoğu insana olur panpa. Bana da 1 yıl boyunca olmuştu. Açılamadım gitti ve bitti işte. Tabi üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen hala gidip bulayım diye düşünmüyor da değilim ama tanımadığım insanı bulupta ne yapıcam boşver hayal olarak kalsın.
Sanada iyi şanslar panpa. Umarım güzel amaçlar uğruna yaşarsın.

Ve asla ulaşamayacağını bildiğin bir kız için.

:) istediğini yap zaten panpa anlatmak istemiyorsan bu da senin tercihin.

Bu arada Senin sordugun Soruyu Ben sana sorsam Ne yazardin ?

Peki ya sonrası panpa. Başka bir başarı yokmu elde etmek istediğin? Başka bir amaç yokmu uğruna ölsemde gam yemem dediğin?

Peki panpa bunu gerçekleştirdikten sonra ne yapacaksın?
Yani biliyor olmalısın ilişkiye sürekli girmeye başladıktan sonra buna olan isteğin azalacak. Yok olmayacak tabiki ama seni yeterince tatmin de etmeyecek. Bundan sonrasını hiç düşündün mü?

Panpa yeni tanıştığın kızı etkileme diye bir başlık açmışsın. Bu bile bir amacın olduğunu gösterir. Benim tartışmak istediğim şu ki yapmak istediğimiz, yaptığımız şeyler bizi nereye ulaştırıcak, bize ne kazandırıcak.

Sorgulamak istemiyorsan saygı duyarım.

insanoğlu çok anlamsız bir yarışta, anlamsız bir çabada.
Bunun en büyük örneğini kendini kanıtlamaya çalışan devletler gösteriyor en başta. insanoğlu kendi çıkarları için kendisi ile aynı yaratılışa, varoluşa sahip diğer insanları katletmekten çekinmiyor.

bu anlamsızlıktan sıkılmışlar yorulmuşlar ne yapmalı peki?
nick ini harry poter dan mı aldın