beyler bir kitap yazıyorum bakıverin

olum dalga geçmeyin lan adam akıllı fikrinize başvurdum şurda

Şeytan akademisi

ilk iki cümleyi okudum sadece ve aklıma uzayda gibişen astronotların dramı geldi baba kusura bakma

kolay gelsin

beyler, yeni bir kitaba başladım. biraz bilim-kurgu biraz da pgibolojik. ilk parçasını yazdım. ilk parçası, kitabın sonundaki bir kısımdan alıntı. şimdi bu parçayı yazdım daha sonra olayların en başına döneceğim ilerleyerek bu kısıma gelip burayı devam ettireceğim. sonrada bitireceğim umarım. ilk kısım nasıl olmuş bi bakın okuyacak arkadaşlar okusunlar bi yorum yapın amk;

“…Karanlık etrafını sarmıştı tekrar. Daha ne kadar savaşabilirdi? Bilmiyordu. Elindeki düşman silahını, o iki büyük hançeri sallayışında artık ustalık yoktu. Yanına birisi yaklaşmasın diye sallıyordu o hançerleri. Zırhı parçalanmış, onlarca yara almış, gözlerini kaybetmiş bir şekilde savaşmaya devam etmeye çalışıyordu. Göğsüne aldığı son darbe onun direncini kırmaya yetmiş, onu yere düşürmüştü. Sırt üstü yere düştü. Artık sonunun geldiğinin farkındaydı. Güvenebileceği kimsesi kalmamıştı. O, hep ayakta duran kişi artık yerdeydi. Etrafına baktı. Son savaşını yaptığı yere. Tanımadığı bir yer değildi burası. Sokakları, hala tanıdıktı. Yaşdıbının son dönemlerini burada geçirmişti. Eskiden, çocukların oynadığı o parklarda, koşuşturduğu sokaklarda şimdi insan cesetleri vardı. Kan içinde yüzen… Gökyüzüne baktı. Derin bir nefes aldı ve gülümsedi. Artık sevdiklerine kavuşacağı zaman, gelmişti…”