beyler bir engelli olarak

şimdi 22 yaşımdayım beyler sevdiğim bir işim var, evlenmeyi düşündüğüm bir kız var. bedensel engelim hala devam ediyor. bacaklarımın bir kısmı hissetmiyor ve kemiklerde deformasyonlar var. asla da düzelmeyecek. çünkü kemiklerim gelişimi tamamlandı ve sinir hücreleri yenilenmiyor. kemiklerim biraz yamuk ama olsun. beterin beteri var dıbına koyayım. hiç yürüyemeyen insanlar var. hayatlarının sonuna kadar tekerli sandalyeye bağlı kalacaklar. her işimi kendim görebiliyorum. yıllardır tek başıma gurbet ellerde yaşıyorum. ama mutluyum beyler. şu anki halimden çok daha beterdim ama iyileştim. o yüzden mutluyum. engelli olsam da kimseye muhtaç olmadan yaşayabildiğim için mutluyum. canım istediğinde dışarı çıkıp gezebildiğim için mutluyum. beni engelime bakmadan seven bir kız olduğu için mutluyum. beyler mutlu olmak için hayatınızda güzel gelişmeler olmasına gerek yok. etrafınıza bakın milyonlarca engelli var. durumu çok kötü olanı var. asla yürüyemiceğini bileni var. onlar için mutluluk yürümeki koşmak. sizin yapmaktan sıkıldığınız şeyler onların mutluluğu. o yüzden hayatınızdan şikayet etmeyin beyler. hiç birşey sağlıktan önemli değil.

beyler ilgi ve alakanız için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.

hayatımı fazla kafa gibmeden size özet geçeceğim. az önce bitirdim. şimdi küçük küçük parçalar halinde gönderecem.

fazla kafanızı gibmeden durumu anlatmaya çalıştım beyler. ben yazma konusundan iyi değilimdir. elimden geldiğince yazmaya çalıştım. varsa bi hatam affola ve okuduğunuz için teşekkür ederim.

entry nick uyumu panpa

beyler 2.5 aylıkken olduğum ameliyat yüzünden böbreklerim, mesanem, ince ve kalın barsaklarım hasar görmüş. o yüzden küçük ve büyük abdestimi tutamıyordum dıbına koyayım. işemeli sıçmalı ayinler yapıyordum bazen kendi kendime . çare olarak da bez takıyordum. ne utanç verici dıbına koyayım. 2 yudum su içip on dk sonra altıma yapıyordum, hamburger yeyip patır patır sıçıyordum. çocuktum hiç giblemiyordum işersem işerim, sıçarsam sıçarım deyip her bir gibimi yiyip içiyordum. annemde gelip değiştiriyordu sürekli . 3 yıl geçti 4. sınıf oldum. semt değiştirdik .adana kurt tepeye taşındık polis lojmanlarına. fazilet kibritoğlu diye bir okul vardı ona yazıldım. ve artık yürüyebiliyordum beyler destek almadan. ama kemiklerde deformasyonlar vardı. bacaklarım yamuk yumuktu dıbına koyayım. hala da öyle. benden manken olmaz herhalde dimi beyler? denge sağlamakta güçlük çekiyordum. istiklal marşı okunurken bi sağa düşüyordum bi sola. ama gururlu çocuğum dıbına koyayım millet orda dikilirken kenarda oturmayı kendime yediremiyordum, geçiyordum sıraya. top falan oynamaya çalışıyordum. ama işemeye sıçmaya devam beyler. bi de büyüdüm dıbına koyayım. mesane büyüdü barsaklar büyüdü. daha çok yiyip içiyordum .daha çok işeyip sıçıyordum. yetmiyordu günde 1 bez.

annem dayanamıyor ağlamalarıma. hergün beni alıyor kucağına dışarı çıkarıp gezdiyor. oğlum üzülmesin, hayata küsmesin diye.. ana yüreği işte dıbına koyayım. kadın yıllarca beni kucağunda taşıdığı için bacaklarında varis çıktı. onların acısı çekiyor hergün. anne hakkı ödenir mi lan binler? değerini bilen analarınızın. kaç yaşınızda olursanız olun. ister 30 ister 40.. size birşey olduğu zaman kimse koşmaz. kardeş dediğiniz adam, sevgili dediğiniz insan bi yere kadar yanınızda olur. sonra hepsi gibtir olup giderler. ama anneleriniz iki eli kanda olsa gelir dıbına koyayım. siz onun canından cansınız kanından kansınız dıbına koyayım. sizin saçınızın teline zarar gelse onun canı yanar.

ağlattın zütveren :/ helal olsun.

umarım mutlu olursun birgün açtığın bu başlığı gördüğün zaman gülüp geçersin.

1992 yılının temmuz ayında serin bir gecede istanbulda doğmuşum. her bebek gibi güzel, saf ve günahsızmışım. ama diğer bebeklerden farklı olarak belimde, tam omiliğin hizasında bir et ben ile doğmuşum. önceleri ailem pek dikkate almasa da ben büyüdükçe o et bende benle birlikte büyüyormuş. 2.5 ay sonra beni doktora zütürmeye karar vermişler( hergün uyandığımda bu huur çocuğuna sövüyorum.). doktorda önemli bir şey olmadığını, şu an alınmasının iyi olacağını yoksa ilerde daha çok büyüyerek göze hoş gelmeyen bir görüntü oluşturacağını söylemiş. ailemde inanmış bu huur çocuğuna. doktor dıbına koyayım 6 yıl tıp okumuşum o bilmeyecek de kim bilecek.

ağlarken kahkahada attırdın
çok güçlüsün panpa benim gibi ödlek değilsin.

rezerved bi ara okurum

çok güçlüsün

helal olsun sana panpam

Reserved

yaz kanka

Sen bu durumda bu dıbınakodumun hayatini seviyosan
HELAL Olsun panpam sana

reserved

BAHTINI gibEYiM HARBiDEN YÜREĞiMiZi DAĞLANDIN AMK

up up up

geçmiş olsun kardeşim. ben de bir engelliyim ve yaşadığın durumları çok çok iyi bilirim. sevdiğin de varmış mutlu ol işte panpam. takma kafana bunları. dediğin gibi neler var. ben halimden şikayet edemiyorum kendimden daha kötü durumda olanları gördükçe.