beyler bir şey merak ediyorum bi bakın

insanın doğasında var özgüven. Sadece yetiştirilme şartlarıyla köreliyor bu hamur misali oynuyorlar seninle yaşadıgın ortama göre kişiligin şekilleniyor.Ama elin para tuttugu zaman güzel bir işin oldugunda tek başına yaşamaya başladıgın vakit kendini keşfediyorsun

la bende bende bi takluk var sanıyodum suçu evdekilere atcam

panpa elbette sonradan da kazanabilirsin ama bence illa ki bir yerde bir şey olur yine bilinçaltının etkisiyle ister istemez insan özgüvensizliğe düşebilir. maalesef çocukluktan gelen bu tür durumları aşmak imkansız gibi bir şey.

@15 bayaa haklısın panpa

@24 karşısındaki insanın özgüveninin ekgib olduğunu farketmesini engellemeye çalışır, farketmemesini umar bizim gibi tipler.o yardımsever arkadaşın yardım girişimine gurur yaparım şahsen. ekstra bir gerilim yüklenir. bana acıyor tribine girerim. bilmiyorum sadece bende olan bir şey midir.
ayrıca o bahsedilen yırtık tip olabilecek potansiyel varken, aslında ortamda muhabbeti domine eden, dominant tip senken pısırık kalmak daha da koyar adama.
ilk ortam değişiminde yaşadığımız mevzuyu güzel özetlemişsin.ya herşey tepetaklak oluyor, ya da mükemmel.

kısaca benim gibi özgüveni olmayan tipler için önemli olan bulunduğu ortamın onu kabul etmesidir azıcık bilinçli hümanist tipler varsa ortamda benim gibileri sezip yardım edebilirler ama hiçbir zaman o yırtık huur çocukları gibi olamayız ilk ortam değişiminde herşey tepetaklak olabilir ya da herşey mükemmel olabilir. yazının hepsini okumadım onu da soyleyim

reserved

reservuar köpekleri şimdi uykum var okuyamam

@çocuklukla da alakası vardır fakat geçebilecek bir durumdur ;
http://www.durupgibolojim...guven-nedir-nasil-gelisir
http://www.etkiliinsan.co...ay.aspx?id=139&cID=41

edit : http://www.pgiboloji.com....deriniz-degildir-861.html

aileden gelen birsey ne kadar ne kadar ugrasirsan ugras egere zamaninda ezildiysen bir yerde patliyor kendi cocugunu ezme sende

Ozguven kazanma konusunda bile ozguven ekgibligin var, sen nasil bi kisir dongusun anlamadim amk. Yasa gor ne kadar duzelecegini, neyini anlamaya calisiyosun.

haftasonu dolayısıyla ortaokul ve liseli gençlerimizin sözlükte bulunma durumunu riske alarak şu başlığı açıyorum.
şincik bu özgüven ekgibliği meretini çeken tonla adam mevcut. tahmin edildiğinden de yüksek olduğuna inanıyorum rahatsızlığı çeken sayısının. binler mevzu şu, özgüven 6 yaşına kadar ailede geliştirilen bir şey.bu rahatsızlığın ne olduğunu, hayatımda ki etkisini ve tedavisini gayet iyi bilen bir insanım. şunu merak ediyorum, benim bu kazanacağım özgüven, bilinçli bir aile yaşantısı sürmüş, özgüvenini zedeleyecek bir olaya maruz kalmamış bir insan evladıyla aynı mı olacak? yoksa bu rahatsızlığa 'rağmen' mi yaşayacağım. şayet böyle bi dalga olacaksa buna gerçekten özgüven diyebilir miyiz?
Pgiboloji ile ilgilenen insanların özgüvenin çocuklukta kazanılması gerekliliğine vurgu yapması beni karamsarlığa itiyor binler.Özgüven ekgibliğinin sosyal hayatta karşımıza çıkardığı güçlükler yenilebilir bunu biliyorum, fakat bu tam anlamıyla özgüven kazanmak mıdır? Yani bu biraz da alışkanlık kazanmak olmuyor mu? Vücutta bulunan kanserli hücreyi tamamen atmak vardır, bir de o kanserli hücreye rağmen yaşamak.

var mıdır aydınlatacak bir panpam? hayatımı mahvettiniz lan diyip öldürülmüyo bu gibtiğimin ebeveynleri.o yüzden gerçekten hayatımı mı gibtiler merak ediyoru. hani çocuklukta kazanılamayan özgüveni erişkin olduktan sonra kazanmak zordur, eyvallahta. zoru başarırız usta. imkansız da takılırım ben. imkansız mı merak ediyorum.

@28 güldüm amk. konu özgüven kazanmak değil ki.tabiki yaşayarak öğrenicez burda sordugumuz sorunun yanıtıyla bir şey değişmeyecek.

la ben dün bisiler daha yazıp silmiştim bi sigara içim aklıma gelirse yazarım

hatırlayamadım özgüveni yüksek olmayanların yani bizim mükemmel olma çabamız ve en ufak aksaklıkta yaşadığımız hayal kırıklıklarıyla ilgili bisiler zırvalamıştım ne alakası varsa. yardımsever insan tipi dediğim aslında hiçbir ortamda olmayan insan. sosyalfobililerin depresiflerin özgüven yoksunlarının en çok ihtiyacı olan insan. yaklaşım tarzı önemli burda sana bi lütufta bulunuyormuş gibi değil de sıradanmış hissi uyandırmalı ben gibilerde. mesela gülümseyerek bi günaydın, durduk yere kısa bi boş sohbet şeklinde karşıdaki kişiye acayip bi mutluluk ve güven verilebilir. birbirimize yardım etsek esasında böyle şeyler işte giberim uykum var. içerisinde bulunduğum sıkıntıdan kurtulursam ilerde böyle biri olacağım umarım hepinize yardım edecegim binler hepinize hihahaha.

ben konuşmaya 7 yaşında başlamışım panpa. 6 yıl dedin var git hesabını sen yap

insan okuyacak bunu huur çocuğu :(

@1 buda bir fobi panpa. nasıl fobiler üstüne gidince kırılıyorsa buda böyle üstüne biraz gidince insan kırıyor daha da korkmuyor

bence de @5 ve @19un söylediği gibi ortam ve kendini keşfedebilmek ile alakalı bir mevzu bu. para kazanmak iyi bir sevgili edinmek kaliteli bir yaşam sürmek bir anda özgüvenini arttırabiliyor hatta güzel giyinmek.

mmesela ben bazı günler favorim olan kıyafeti giydiğimde özgüvenim tavan oluyor istediğimle konuşabiliyorum istediğim hareketi yapabiliyorum ya da mesela saçımı yıkayıp düzgünce fönledikten sonra da bu böyle.. ama bi durumdan dolayı o gün tak gibi giyindiğimi düşünüyorsam ya da saçım kepeklenmişse yerlerdeyim...

okumadım bin. ben 19 yaşıma kadar özgüveni tavanda gezen bi insanken şuan (yaş 24)özgüvenim yerlerde sürünüyo. varsa bildiğin bişe özelden mesaj at