erken dönem alman klagiblerinin belki de en güzellerini yazmış adolf anderssen'in bu konuda çok güzel bi hikayesi vardır. Küçük bi marangoz dükkanının sahibi almond'un kızı Klara sürekli zayıflığından yakınmaktadır. Almond kızına bir gün der ki, keseceğim odunları istediğim gibi yerine dizmekle mükellefsin. Eğer dediklerimi harfiyen yaparsan bu sorununa cevap bulacaksın. Klara bu işten bi şey anlamaz ama kabul eder. Her gün kütükleri babasının istediği yere koymaya başlar. Zamanla küçük küçük odunlar evin bahçesinin her yerini kaplar hale gelir. Ve son kütüğü de yerine koyduğunda babası Klara'yı evin ddıbına çağırır. Klara damdan aşağı baktığı zaman hayrete düşer. yerleştirdiği odunlar bahçede dev bir "derdini gibiyimm" yazısı oluşturmuştur.

anlat panpa, garip bir tesadüfle aramıza kara kedi giren sevgilim benden ayrıldı. onu takip ediyorum sandı, oysa ki ben bir restoranda yemeğimi yemiş tam da dışarı çıkmıştım karşımda o belirdi...