1. 1.
    +2
    burdakilerin çoğu öyle .böyle olup bundan bi miktar kurtulmuş biri olarak tavsiyede bulunacam
    pnp lise yıllarını gibtiredecen bi kere o yıllar çocukluk mallık yılları
    1 milyon çevren olsa bile üniversite 3 . sınıfa geldiğinde nerdeyse hepsiyle iletişimin kopuyor.
    ikincisi yaşın ilerledikçe olgunlaşacak ve bunlardan kurtulacaksın bunun en iyi yöntemi ise doğal davranmak
    ne tak yersen ye nasıl konuşacam nasıl davranacam diye düşünme o anda aklından geçeni yap
    kızlarla konuşurken rahat ol plan yapma dikine git(tabi olayı bel altına taşıma amk
    bunları nirvanadan yazmıyorum pnp ne yaşadıysam onu anlatıyorum

    incici adam aynı zamanda sivri zekalı komik adamdır kızlar böyle erkekler arıyor amk sen şanslı bi binsin aslınada
    ···
  2. 2.
    +1
    sizi sıkmamak için yılmaz özdil gibi yazacağım. her ne kadar hikayem uzun olsa da çok yüzeysel anlatacağım.

    öncelikler beyler dünyada görebileceğiniz ağır sosyal fobi hastasıyım.

    hastalık kendimi bildim bileli peşimde. ailemin de bana yaptığı ipnelikler sayesinde de git gide bu hastalık kronikleşti.

    özel okullarda okudum hep. yabancı kültürle türk faşizmi arasında kalmış ezik saçma okullardı bunlar hep.

    ..

    okullarda hastalığımı ilerletti. oradaki tipler kim kimi gibti kim kimi yaladı diye sabahtan akşama dedikodusunu yapan andavallardı.

    inanılmaz bir gruplaşma vardı ve eğer erkekseniz ve sosyal olarak var olabilmek istiyorsanız mutlaka bin,

    kız iseniz mutlaka kaşar olmanız gerekiyordu.

    ..

    aradan kendime 1 tane arkadaş buldum. bu hayatımdaki tek arkadaşımdı.

    çok zorlandım iletişimde çünkü ailemin öküzlüğü ve toplumun kapitalist ruhu benim daha önce arkadaş edinmeme izin vermemişti.

    o adamla epey takıldım. içtik sıçtık zerre eğlenmedim o ayrı. ağır alkol bağımlısı olduğumu da burada belirteyim.

    ..

    çevreme baktığımda herkes maksimum derecede sosyaldi. adamlar 100 kişiyle ev kiralayıp partiler veriyorlardı mekan kapattırıyorlardı hotellerde kalıyorlardı.

    işin garibi herkesin okul dışındaki arkadaşları çok çok fazlaydı. hiç aklım ermezdi buna. zira ben hayatımda okuduğum okul dışında birini tanımadım.

    bunun bir spor yapmam dersaneye gitmemin büyük bir etkisi vardı tabii.

    ..

    sınıfta ve okul genelinde herkes birbirine ballandıra ballandıra kendisinin nasıl popüler olduğunu anlatıp kanıtlıyordu. dedikodular büyük araçtı.

    ben ise hep acıyla dinledim bunları. işin kötüsü o arkadaşım dediğim adam da böyleydi. okul içinde değil ama okul dışında inanılmaz büyüklükte bir çevresi vardı.

    adam hergün birşeyler yapıyor hergün bir aksiyon yaşıyordu tıpkı okuldaki diğer tipler gibi. ben ise hayatı dışardan seyrediyordum sadece.

    ..

    ben haftada 1 gün 1 saat 1 arkadaşımla 1 yere gidip içtiğimde "ohhh dıbına koyim şükür büyük gelişme kaydettim, popiyim, eğlendim ohhh" diyordum

    öyle değildi lan olay.

    diğer tiplerin neler yaptığını kaç tane arkadaşı olduğunu görseniz vay amk derdiniz.

    ..

    üniye geçtim ve bu duygu yüzünden hiç hayatımı yaşamamış gibi hissediyorum. lisedeki gibi olmasa da dışlanmışım.

    hep vicdan azabı olarak kalbimde lise ve ilkokul ortaokul yılları.

    bom tak boş inanılmaz acılı yannan kürek yıllar.

    sosyal fobim ise beni boğmaya tam gaz devam ediyor hala.

    git gide saplanıyorum evrenin en karanlıklarına.

    ...

    bu yazıyı dertleşip tavsiye almak için yazdım. en azından bu içimdeki vicdan azabının geçmesi bile birşey.
    Tümünü Göster
    ···
  3. 3.
    +1
    @14 orası öyle panpa zaten.

    @15 kesinlikle sebeplerinden biri budur panpa. ne kadar gazlasam kendimi ne kadar eğitmeye çalışsam bir noktadan sonra beyin sapıtıyor.
    ···
  4. 4.
    +1
    @17 panpa peki bu özgüvensizliğin sebebi tam olarak ne tipini mi beğenmiyorsun yada ne bileyim sebepsiz bir aşağılık kompleksin mi var?
    ···
  5. 5.
    +1
    doktora giderken rahat ol bence sonuçta işleri o nelerle karşılaşıyorlar seni hiçbir şekilde yargılamazlar, yadırgamazlar.

    lise yıllarını falan unut gitsin zaten bundan sonrasına bak. şimgi gözünde çok büyüyor eminim ama aradan birkaç sene geçsin üniversiten mezun olurken liseyi düşündüğünde isa'nın doğumundan bile önceymiş gibi gelicek cidden çocukluk, mallık başka bi şey yok.
    ···
  6. 6.
    +1
    sonuçta dünyaya 1 defa geliyorsun panpa. rezil olsanda, ezilsende,arkandan konuşsalarda ne istiyorsan onu yap aq onlar için kendini üzme.
    ···
  7. 7.
    +1
    Eğer kendini aşmak istiyorsan ne bileyim özgüven sorununun bir ucundan başla yok etmeye. tipini düzelt daha iyi giyin kendine bir tarz yarat hatta eğer istersen bende yardımcı olabilirim özelden. Onu bıraktık mesela şu dikkatimi çekti ailenin gelir durumu sanırım oldukça iyi vede bu bile aslında bu sorununu yenmen için etkili olabilir yani zenginsin panpa. kimimizin otobüs parası zor çıkıyor cebinden yada ne bileyim bir kızla bir yere otursak hesap olayı her daim aklımızda ama sen rahatsın o konuda çat diye masaya atarsın, vurursun mermere... bu bile seni başkalarının gözünde zengin bin yapabilir yani.
    ···
  8. 8.
    +1
    @19 bak kardeşim yemin ederim aynısını bende yaşadım
    bunları yaşamanın tek sebebi asosyalliği sosyalliğe tercih etmen
    evde kalmayı dışarı çıkıp dolaşmaya tercih etmen
    olm okulda taktan bi derste olsa sırf insan içine karışmak için git gir evde kalma
    sanki beni izliyorlar hissinide gib at kenara farzet çırılçıplaksın izlesinler amk izlesinler ne farkedecek?
    pgibiyatriste hiç gitmedim pnp nihayetinde verecekleri terapi benim kendi zihnimi yenebilmemden daha önemli değil
    @edit:@20 yide ekle yazdıklarıma adam haklı
    ···
  9. 9.
    +1
    tedavi oluyor musun?
    ···
  10. 10.
    +1
    vay amk
    ···
  11. 11.
    +1
    ben senin amk. bu adam benim ikizim beyler.
    ···
  12. 12.
    +1
    @13 peki hiç özgüvensiz hissettiğin oldumu. belki bu sosyal fobinin sebeplerinden biridir.
    ···
  13. 13.
    0
    @18 herhangi birşey olabiliyor panpa. mesela yürürken bile herkesin beni izlediği hissine kapılıyorum. herkesin beni izleyip eleştirdiğini zannediyorum. hep nasıl durduğumu bir işi nasıl yaptığımı denetliyorum ve insanların hep beni kötü gördüğünü düşünüyorum. özgüvensizlik ve saplantı bir arada. her konuda her olayda bir özgüvensizlik oluyor.
    ···
  14. 14.
    0
    @20 panpa aile zengin de ben pek değilim. pek değinmedim ama ben ailemle ilişkim 0'a yakın. yani bir para yardımı söz konusu değil. bankada bir miktar param var vicdanlı aile büyüklerinden destekler var onun dışında yuvarlanıp gidiyorum.
    ···
  15. 15.
    0
    @11 pgibiyatra giderken çok büyük bir sıkıntı çekemem aslında. zira gittiğim zamanlarda pgibiyatr tanıdıktı ve herhangi birşey söylediğimde aileme haber gidiyordu. bu yüzden hep saçma salak şeyler anlatıyordum adama. böyle birşey şimdi söz konusu olmadığından daha rahat olabilirim.
    ···
  16. 16.
    0
    üniversitede finallere çalışmaktan karıya kıza vakit mi kalıyo zaten
    ···
  17. 17.
    0
    @9 saol panpa tecrübelerini paylaştığın için. pgibiyatra gittin mi hiç?

    bu aralar kendimi değiştirmek için çok çabalıyor ama istemsiz bi sürü şey oluyor. özellikle kızlarla konuşmak söz konusu bile değil. beyinim çok acayip bir moda giriyor. ne kadar kendimi koşullasam da imkansız bu. ama yine o lanet lise yıllarına göre kendimi geliştirdim.
    ···
  18. 18.
    0
    okuyanın da senin de amk
    ···
  19. 19.
    0
    Ben geçen sene boyleydım acıkcası suan daha ıyı durumdayım ena zından kendıme değer verıyorum senın eksığın o
    ···
  20. 20.
    0
    @5 yıllar önce gitmiştim pgibiyatra hiç bir taka yaramamıştı. yakın zamanda gitmeyi planlıyorum yeniden. pgibiyatra gitmek bile benim için o kadar zorluk ki. derdini anlatmak hele bir de...
    ···