beyler başımdan geçen korkunç bir olayı

yok japon bahcesiymis yok koyde bilmemneymis amk malmisiniz

vay amk ee sonra

@1 sayende evin içi şırıl şırıl bin elektrik faturasını paylaşırsın artık...

olum boş bişey çıkarsa giberler bak

mahmut yücetaş
d.1948
ö 1980

yangın çıkmış abi evlerinde
o karısı bi de ufak çocukları yazık, hepsi ölmüş.
aha karısı da bu heralde dedi emrah

nazlı yücetaş
d.1955
ö 1980

diğer yanda da ufacık bi mezar.
mezar taşında yazanları okuyunca hasgibtir hasgibtir ulan diye geri geri kaçtım
yalpalayıp düşmüşüm
ne oldu olm dediler
titreyen ellerimle mezar taşını işaret ettim

hasan yücetaş

d.1974
ö.1980

yoksa çocuk.. diye zar zor kekeledim.
binler de sağlam tırsmıştı
ama yürü ulan olur mu öyle şey tesadüftür.
bi hasan bu mu var amk

kaçarcasına gittik köye evlere dağıldık
dedeme anlattım gördüklerimi.
yine o leş sigarasını yakmıştı, ortalık duman altıydı.
çocuklar dedi, ölü çocuklar.
hep birilerini, bi şeyleri arıyolar
belki de yaşayamadıkları hayatı

DEV am çabuk aq..

devammmmm

onlar daldı
ben de korka tırsa peşlerinden.

baktık çocuk bi mezarın başında oturuyo
döndüler bana hadi ulan yürü aha orda çocuk dediler
tamam lan demeye kalmadan kafamızı bi çevirdik ki
çocuk falan yalan olmuş amk kayıp bin
ne tez gitti lan bu diyerek çocuğun başında oturduğu mezarlığa yol aldık.

birer sigara yaktık dinleniyoruz
şuna bakın lan dedi rıfat
ben bu adamı duymuştum
mezar taşına baktım

ee mınakii

dassagını keserim

arkasından bakakaldık
napalım abi el kadar bebeyi tek basına mı bırakacaz?
zavallı kimbilir başına ne gelmiş

hemen peşinden koştuk ama arayı açmıştı
adeta uçar gibi gidiyordu.
bizim de zaten kafalar güzel yalpalaya yalpalaya takip ettik bini
bu ilerledi dolaştı köşelerden döndü
çok geçmeden köyün mezarlığına girdi.

ben durdum
noldu lan ne durdun amırcık korktun mu dediler,
muallakler ayakta zor duruyodu
abi gibtir edin o bulur babasını dönelim biz dedim
yürü ulan yürü dediler insanlık öldü mü amk
şu sabiyi zütürelim ailesine.
sarhoş yardımseverliği hasıl olmuştu pekekentlerde

devam devamm

köyde herkes birbirini tanır
her ne kadar sadece yazları o da 1-2 aylığına uğrasam da biliyodum köydekileri
ama bu çocuğu daha önce hiç görmemiştim
benm kankalara döndüm
onlar da şaşkın
tanımıyolar.

gel bakalım delikanlı dedik kayboldun heralde ismin ne senin?
hasan dedi. sesten çok bi mırıltıyı andırıyodu, zar zor konusuyodu
aç mısın dedik
yok dedi
bu köyden mi … köyünden misin yoksa gel seni evine zütürelim?
babamı arıyorum deyip yol aldı

ben bi duş alam gelince okucam cügara eşliginde karanlıkta az hızlı yaz karşim

seri ol bin gibtirtme dünyanı

hızlı kenks hızlı

eeh dedi diğer arkadaşım rıfat
uzunca boylu kalıplı bi delikanlıydı, basketçiydi bin
uzattı rakı bardağını, vur dedi vur
senin nevrin abazanlıktan dönmüş
hele bi kazan gel yanıma yaşatacam olm seni
bırak şimdi bunları düşünmeyi
sınava odaklan

doğru diyo dedi emrah
bazı yalanlara anlatıla anlatıla herkes inanmaya başlar
herkesin inandığı şey de gerçeğin kendisi olur.

gibtir ulan dedim
entel dantel konuşma yannan kafası
güldük falan gıgır şamata amk 10 numara muhabbet dönüyordu
ta ki yanımıza 5-6 yaşlarında
üstü başı kir pas içinde
eline yüzüne kömür karası bulaşmış bi çocuk gelene kadar

olm dedi emrah, ufak tefek ama sıplık gibi bi çocuktu
bu cahil köylülerin anlattığı masallara sen de mi kandın?
kırsalda hep anlatılır böyle şeyler
napacaksın bi tak yok,
tek eğlenceleri bu ipe sapa gelmez hikayeleri

ulan dedim gözlerimle gördüm
etkilenmişsin dediler; hayvanların tüylerinin alacasını harflere benzetmişsin.
ya ölen hayvanlar?
ecelleri gelmiş
peki atın yelesi?

indik baraja mangalımızı yaktık
ufaktan ufaktan demleniyoruz
benim de dilim çözüldü
bi hafta evvel yaşadığım hadiseyi anlatmaya başladım.
bunlar biraz korktular ama yine de erkekliğe tak sürdürmeyip bana gibtiri çektiler

reserved