Beyler ben 21 yaşında bir panpanızım.. Hayatımda bazı şeyler canımı çok sıkıyor.. Bu durumları bir türlü atlatamadım.. Başlıyorum anlatmaya .. Bu yaşadıklarıma benzer şeyler yaşayanlar ve bu konuda çözüm sunabilecek birileri olursa çok makbule geçer...

Beyler ben fakir bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim.. Bir nebzede eskiye nazaran bazı şeyler değişmiş olsada çok fazla değişmiş birşey yok.. Fotoğraf benim odamın fotoğrafı...
Belli olduğu gibi lüx bir yaşamım yok..

Hayatım boyunca ekgib yaşadım.. ilk okul hayatım çok taktan geçti.. O zamanlardaki diğer çocuklar gibi bir hayatım yoktu.. Yeri geldi giyecek ayakkabım olmadı, Yeri geldi ailecek aç uykuya daldığımız günler oldu... Bunları duygu sömürüsü olsun diye yazmıyorum.. Yemin ediyorum bu söylediklerimi yaşadım..
Sürekli ekgib bir yaşam sürdüm.. komşu çocuklarının eski kıyafetlerini giyerdim..
Yokluğun doruklarını yaşıyordum..

Neyse ilk okul hayatım bu şekilde bitti ve lise başladı... Lise hayatımda , okul sonraları çalışmaya gidiyordum.. Bu şekilde okul harçlığımı kazanıyordum.. Arada da eve sebze falan alır ve eve gelirdim.. Annem o kadar sevinirdi ki...
Lise hayatım bu şekilde geçti..
Ama lise hayatım boyunca , aynı zamanda okul sonraları çalışmaya gittiğim için ders çalışamıyordum.. Bu yüzden lise hayatım biraz boş geçti..

Lise hayatım boyunca hiç sevgilim olmadı... Aslında hep istemişimdir ama .. Olmuyordu işte..

Lise 4. sınıfta Üniversite sınavı diye bir şeyin olduğunu öğrendim.. Benim için bir umut belirmişti ... Üniversite okumaya karar verdim.. Bu yol benim için çok güzel bir yol olacaktı..

Ders çalışmaya başladım..

Beyler biraz uzun oldu .. Yeni part giriyorum...
Bende efkarlandım mq bir sigara yakim hem..

Vay lan kimse yok... Yalnız kaldık yine.. Canınız sağolsun ne diyim.

Neyse ben buna bir şekilde kendimi ifade ettim ama beni kabul etmedi.. Sonra ona "Bak ben diğerleri gibi değilim.. Seni çok seviyorum.. Seni kazanmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.." dedim ama ne yaptımsa olmadı...

Üniversite deki ilk senem de VEREM tedavisi görmeye devam ediyordum.. Ama bir önceki sene yasadıklarımı hala unutamıyordum.. Pgibolojim bayağı bozulmuştu.. Tedavim bitti..

Şu anda ise yaz tatilindeyim.. Bu kadar taktan bir hayatım oldu.. Eda kafamda bir nebze olsun silindi ama o kafamda kurgulanmış olduğum Eda nın ekgibliği ve bu zamana yaşayamadığım duygular beni çok kötü bir duruma sürüklüyor.. Açık söylemek gerekirse gururum incindi beyler .. Daha 21 yaşındayım ve ne doğru dürüst bir hayatım oldu , ne de benim için zorlu hayat koşuşturmacasından bir an olsun soyutlanıp kaburgalarım kırılırcasına sarıldığım birisi hayatıma girdi..

Beyler atlatamıyorum bu durumu.. Mesela benim yaşıtlarım ya Üniv. 4. Sınıf yada bir yerlerde bir şey olmuşlar hepsi bir şekilde hayata başladı.. Ben daha yeni Üniv. 2. Sınıfa geçtim.. Bunun sebebi ise tamamen bu hayatın adaletsiz liginden , benim fakir bir ailenin çocuğu olmamdan.. Benim annem babam ne okuma yazma bilir ne de bu hayat düzenini .. Onlara kızmıyorum onlar benim baş Tacım.. Ama bu adaletsizlik , ekgib duygular yaşamak, bastırılmış duygularım beni çok kötü etkiliyor.. Ben o zamanlar bu düzene isyan edercesine adam gibi yaşamak isteğim ile ders çalışmaya başlamasam şu anda bir yerde amelelik yapıyor olurdum... Üniversite deyim hala bu ekgiblikleri hissedebiliyorum...

Beyler çok koyuyor lan .. Ardıma baktığımda o ekgiblikler canımı yakıyor ..

Eda konusunda ise .. Artık kimseyi sevemiyorum.. Önceden hiç olmazsa beraber olacağım kişinin hayalini kurardım .. Artık öyle birisinin hayalini bile kuramıyorum.. Kimseye karşı birşey hiasedemiyorum.. Ne kadar güzel olursa olsun...

Hayatım hep ekgib kaldı.. Ekgib duygular, ekgib yaşam, ekgib aşk...

Hayata umutla bakamıyorum .. Önceden hiç olmazsa neşeli olabilirdim.. Ama yok kardo.. Neşeli olsam bile bu yalandan olur.. içten değil... Gün içinde yalandan gülerim ama gece olunca ... Lan hiç mi bir insan8n istediği birşey olmaz...
Olmadı lan olmadı ...

Hayvan gibi ders çalışıyordum.. Ama çok bilgisiz ve derslerimin hiçbiri iyi olmadığı için ilk girişimde bir tak yapamamıştım.. Zaten okumayı bile unutmuştum.. Daha sonra babamla konuştum ve dershaneye gitmemin gerektiğini söyledim.. Babam tamam dedi ve ailecek dişimizden tırnağımızdan arttırarak bir dershaneye kayıt yaptırdık..
Bu şekilde tekrardan sınava çalışmaya başladım.. Dershanenin ilk günlerinde bizim dershane biraz erken açıldığı için ve yaz kampı adı altında 12. Sınıf ve mezun öğrenciler bir sınıfta ders görüyordu.. Benim sınıfta da bir kız vardı çok güzeldi.. Kocaman kahverengi gözleri.. Uzun dalgalı saçları falan çok hoştu.. Önceden beri beynimde hayalini kurduğum ve tasarladığım kızdı sanki...

Ama bulunduğum durumlardan dolayı ilgi gösteremiyordum.. Ders çalışmam lazımdı.. Üst düzey Ders çalışma temposu ile ders çalışıyordum... O sene ders konusunda kendimi çok geliştirmiştim.. Dershanede ki yaz kampı bittikten sonra sınıftaki 12 Ler ve mezunların sınıfları ayrılmıştı..

Bu şekilde üst düzey ders çalışma temposu ile sene sonuna doğru gidiyordum..

Ve hayatımdaki her şey bu anlatacaklarımdan sonra taka sardı...

Bu beni reddettikçe üsteliyordum ve ona hep farklı olduğumu ve hislerimin çok yoğun olduğunu hissettirmeye çalışıyordum... Facebook tan mesaj falan atıyordum .. Ama beni hep terslerdi ve kabul etmezdi.. Belli bir süre sonra varlığıma alıştı.. Artık mesaj attığım zaman cevap yazıyordu.. Beyler bu arada sınava girdim.. Geçen seneye göre güzel bir sonuç geldi ama yine de istediğim gibi değildi.. PMYO da mülakata ve sınava girdim.. Askeri mülakatlara gittim ama nereye umut bağladıysam bir tak çıkmadı.. Arada Eda ya facebook tan mesaj atardım. Onunla konuşmalarımız kısa olsada bir nebzede beni rahatlatırdı..

Sonra tercihler başladı.. Ama ben radikal bir karar alarak tercih yapmadım.. 1 sene daha burada kalacaktım ve ders çalışacaktım.. Çünkü gelen yerler istediğim yerler değildi.. Ve boşa okumak istemiyordum...

Tercihler açıklandı...

YGS yaklaşıyordu.. Bu geçen zamanda hiç gülmüyordum .. Hayatım çok taktan geçiyordu.. Her anımda Eda yı düşünüyordum.. Moron gibi bir yaşam sürüyordum.. Lan arkadaş bir insanın hiç yüzü gülmez mi lan.. Gülmüyordu lan gülmüyordu ... Arada fotoğraftaki odamın duvarları üzerime gelirdi bende onlar üzerime gelmesin diye yumruklardım.. Lan bir insana bu kadar yük olur mu.. Pigibolojim bozulmuştu...

YGS ye girdim..

YGS den sonra boynum şişmeye başladı.. Yaşımdan dolayı Sigortam yoktu .. doktora gidemiyordum.. Ama sağlık ocağına gidebiliyordum..

Sağlık ocağına gittim . doktordan rica ettim annemin üzerine benim için antibiyotik yazdı ... Doktor "Bak bu işe yaramazsa kesinlikle bir şekilde KBB ye git " dedi.. O doktordan Allah razı olsun.. Böyle bir iyilik yaptı.. Neyse hem lys ye çalışıyorum hem de antibiyotikleri kullanmaya başladım.. Ama ilaçların bir etkisi olmuyordu.. Boynumdaki şişlik gittikçe büyüyordu...

Beyler k. Bakmayın durumu daha iyi aktarabilmek için biraz detaylı anlatıyorum .. Devam ediyor..

http://c12.incisozluk.com.../11507/1/949471_o3bf6.png

Tercihler in açıklandığını duydum ve bir internet kafeye oturup Eda ya mesaj attım.. Ona neresinin geldiğini çok merak ediyordum.. Eda ya istanbul da bir üniversite gelmişti.. Bunu duyunca kendimden nefret eder hale geldim.. Lan şu kıza sunabilecek bir yaşamın bile yok dedim kendi kendime ... Eda da bana neresinin geldiğini sordu.. Bende sıkıla sıkıla o cevabı verdim .. Tercih yapmadığımı ve 1 sene daha ders çalışacağımı söyledim..

Beyler kız istanbul a gidecekti bende memlekette kalacaktım.. Ulan ne koymuştu bu bana ...

Beyler Eda istanbul a gitti benimde 1 yıllık ders çalışma sürecim başladı.. Ama ne süreç...

Neyse sene sonu yaklaşıyordu.. Dershanede bu kızı hep görüyordum.. O kadar zarif ve güzeldi ki.. Bu zamana kadar kimse ile birşeyler yaşayamamıştım ama bu kız ile birşeyler yaşama isteği geldi.. Oldum oluyorum derken buna aşık oldum.. Ama beyler çok sevdim lan.. Gittikçe duygularım artmaya başladı...

Beyler önceden buna benzer şeyler yaşamış olanlar ve kurtulmuş, yada bu durumdan kurulabilecek birşeyler söylemek isteyen olursa entry girsin..

Lys ye girdim .. Sınav iyi geçmişti.. Daha sonrada hastahaneye ameliyat öncesi tetkikleri yaptırdık. 3-4 gün sonra da ameliyat oldum .. Ameliyat sonrası narkozun etkisi geçtikten sonra doktor kontrolüme geldi ve bana "Kitleyi ben inceledim büyük ihtimal TBC çıkacak.. Allahtan TBC çıktı .. Kanserli doku olma ihtimali de vardı.. Bundan sonra tedavi sürecin başlayacak... " dedi..
Arkadaşlar TBC halk dilinde VEREM demek ... Bende lenf TBC çıktı..

Sonra tedavi sürecim başladı. Bu arada da üniversite tercihleri de oldu ve anadolu şehirlerinden bir üniversitede iyi bir bölüm kazandım.. Üniversiteye gittim...

Devam ediyorum..

Sigortam olmadığı için devlet hastahanesinde poliklinik lerden sıra alamıyordum ama bir çözüm varmış .. Boynum şiş şiş gezdiğim için çok dikkat çekiyordum.. Bu sebepten dershanedeki hocam ile bu konuyu konuştuk.. Hocam bana bir çözüm söyledi ve bu şekilde doktora gidebilecektim.. SGK ya gidip garibanlık testi yaptırıyormuşuz.. Daha sonrada Sigortalı oluyormuşuz.. Bu söylediklerini yaptım ve doktora KBB ye gittim.. Bir kaç testten sonra doktor bana "Ameliyat olman gerekiyor .. Buradaki kitlenin ne olduğunu anca bu şekilde öğrenebiliriz.. " dedi.
Ben "Peki doktor bey .. Ama ameliyatı LYS sınavından sonra yapalım.. Çünkü sınava 2 hafta kaldı bir sorun çıkmasın.." dedim
Doktor "peki tamam sınavdan sonra gel ameliyat öncesi hazırlıklarını yapalım ..dedi..
Ben "Tamam doktor bey " dedim ...

1 yıl boyunca sınav stresi, geçim kaygısı, gelecek kaygısı, ara tatilde üniversiteden arkadaşlarım gelirdi. Çarşıda bunları her gördüğümde kendimi çok kötü hissederdim.. Derslerin yoğunluğu, Eda ya olan duygularım.. Edadaki değişim.. Beyler bunlar beni o kadar kötü etkilemişti ki...

Eda istanbula gitmeden önce doğal hanımefendi gibiydi.. Oraya bir gitti ...
Benim o zamanlar telefonum olmadığı için arkadaşımın telefonundan instagramda ona bakardım.. Lan kız istanbul un havasına hemen ayak uydurmuş.. Ne diyim ki... Neyse

Ondaki bu değişim beni çok kötü etkiliyordu.. Her gece ağlıyordum.. Bir gün cebimdeki 10 TL ye it öldüren şarabı aldım ağlaya ağlaya içtim lan.. Hayatımda ben böyle birşey yaşamadım.. Bu arada bu sınav süresince muazzam bir şekilde kilo kaybetmeye başladım zaten kilolu bir insan değildim Zayıf tım.. Dahada zayıflamaya başladım...

Kardeşim ne yapacaksın hayat bu bende liseyi zorluklarla okudum zaten sbs den 450 gibi bi puan almama rağmen sırf aile durumu kötü diye sırf staj için meslek lisesinde okumuştum asla adapte olamamış hayattan tamamen soyutlamıstım kendimi ilk sene staj olmadığı için okul sonrası çalışırdım milletin saçma sapan tribe girip sözde dert dedikleri şeyler için mutsuz olmalarını sadece gulerek izledim asla sevgilim olmadı tabiki geceleri ne kadar yorgun olsam da uyuyamazdim sürekli kadere sövüp hayata isyan ederdim ama bu nefretim sayesinde hem staj yapıp hem de ders çalışarak o taktan ortamdan kendimi kurtardim su an üniv 3 ogrencisiyim bilgisayar mühendisliği okuyorum ama yinede part time çalışıyorum millet üni ye karı kız tatil için gider biz amelelik için hiç yuzum gulmedi gulmuyorda hayat çok adaletsiz tek adil olan şey herkesin ölecek olması
Neyse bende 21 yıllık birikimimi döktüm içimi buraya helal edin

bende üniversite sınavını lise 4 te ögrenmiştim amk liseyi karambole okuduk

Kardeşim en azından üniversite sınavını kazanmışsın fakirlik zordur inşallah durumunuz düzelir lakin karı kız için kendini perişan eden adamlara hiçbir zaman acımam yav zaten çoğu kız para pul peşinde yani seni sen olduğun için sevmiyor neden boşa üzüyorsunuz kendinizi siz elinizden geldiğince çalışın hayatınızı düzene oturtmaya gayret edin illa sizi seven iyi kalpli hayırlı biri çıkacaktır Allah yardımcın olsun

adamsın, sıkma tatlı canını okşa patlıcanını

Bizdensin

Kardeşim sıçayım boyle adalete ulan. Hangi sehirde okuyorsun ? Senden cok iyi dost olur be. Kızların amk. Paranin amk. Sana bişi olmasin

Sana tüm varlığım üzerine yemin ederim bir gün senin hayatının merkezine alacağın seni gönülden seven biri çıkacak. Bu ruh hali istediğini alamadığından ve sabrının sonlarına geldiğini gösteriyor. Bu duruma biraz daha dayan çok şey değişecek hayatında