beyler az toplaşın bişi anlatıcam

hadi amk çok yavaşsın

@60 ananı gibiyim orospi çuçuğu

seri yaz

neyse, cigarasından bi nefes daha çekti. sanki dünyanın en büyük sırrını verecekmiş gibi bi edayla, tekrar anlatmaya koyuldu..

+ 10 sene boyunca kadını satmış, bu arada da tabi çocuk büyümüş, kadın pörsümüş.

- anladım.

+ anlamadın koçum anlamadın. kadın para kazandıramamaya başlamış kocasına. adam sermayesiz kalmış, anlıyo musun

- peki.

+ durum böyle olunca da kendi kızını pazarlamaya karar vermiş. önce yakın çevresine pazarlamış. tabi anasının haber yok, küçücük sabi sübyana da "annene söylersen onu da seni de öldürürüm" demiş. bu kızı alışverişe oraya buraya zütürecem diye evden çıkarıyomuş önceleri, ama gündüz vakti müşteri bulamıyomuş. geceleri isteyenlere de annesi şüphelenmesin diye yollayamıyomuş.

+ gece isteyenler çoğalınca da bigün karısını erkenden uyutmuş, uyku hapları var piyasada kaçak köçek satılıyo orda burda. yemeğine katıp karıyı uyutmuş erkenden. kızı da giydirip çıkartmış işe. kızı o akşam 5 kişiye satmış, ertesi gün kız kıvranarak uyanmış. annesi noldu diye hastaneye zütürmüş.

- ee sonra

+ kızın vajinası yara içindeymiş, anlıyo musun koçum, vajina ne biliyo musun *

- biliyorum dayı.

+ he iyi. neyse, doktor da polise haber veriyo, gidiyoruz başlıyoruz araştırmaya olayı. ve manzara bu çıkıyo karşımıza.

- peki, buraya kadar tamam anladım da adamı içerde dövdünüz mü?

+ dövmedik yahu ne dövecez, ama içerde suçunu kabul etmeyenleri suçlarını kabul etmeye teşvik ediyoruz, bazı şeyler var şimdi küçüksün anlamazsın.

- anladım dayı.

o sırada bi ambulans dayımın odasının penceresinin önünde park etti. ambulansı görünce, ne oldu niye geldi ambulans diye sordum. otur yerine çıkma odadan diye çıkştı birden. oturdum kalkmadım ben de.

bi koşturmaca oldu dışarda, meraktan da çatlıyodum, ama korktum dayımın tepkisinden.

gözleriyle otur kalkarsan ağzına sıçarım liseli bakışı vardı.

+ ee sora dayı

http://lamerler.wordpress.com/anket/ oylayalım beyler

reserved

rezerved

10 dakika sonra yine aynı pencerenin önünden bi sedye üzerinde turuncu uzun bir branda vardı.

karakol ambulansın gidişiyle sessizleşti.

dayım cigarasını bitirmişti. üstüne iki tane sarmış birini masanın çekmecesine, diğerini zevkle dudaklarına zütürüyodu.

bişiler söylemek için irkildi.

+ bunlara şahit oldupun çin üzgünüm yeğenim dedi. ama ülke bunlarla uğraşacak durumda değil. iş kazalarında da hayır vardır.

- kimseye anlatmam

+ aferin oğlum. sen de unut şimdi gördüklerini. hastaneye yollim bizimkilerle

- olur

telefonu kaldırdı. kazımı yollayın bana dedi. kazım ab odaya girdi.

+ kazım bu benim yeğenim, annesinin yanına gidecek, *** hastanesine. hadi yeğenim dediklerimi unutma. annene selam söyle, enişteme de saygılarımı ilet. tamam mı koç

- tamam dayı.

@1 şimdi sen neye şahit oldunhuur çocuğu kahpenin dölü ananın ammına sokayım

bacını gibeyim dayını da gibeiym böyle anlatmak mı olur huur çocuğu

adam gibi özet söyle bitsin anası kerhaneci bini

o günden sonra uzunca bi süre olanlar aklımdan çıkmadı. bir adam önce karısını satıyo, sonra 10 yaşındaki öz kızını.

annem, babam pek umursamadı o durgun halimi. ergendir ne yapsa yeridir heralde diye düşünüyolardı bilmiyorum.

devamında olanları da anlatıcam panpalar. merak etmeyin.

okuyan herkese teşekkürler.

hızlı yaz züt benim de amcam il emniyet müdürü giberim belanı

edit:hani uzundu züt kandırdın bizi

@75 kimseyi kandırmadım, elimden geldiğince özet anlattım sıkmamak için. sonrasını da anlatıcam, daha bitmedi.

dıbına kodugumun huur çocuğu napcaz lan biz bu yazıları özet geçsene huur çocuğu

odasına geçtik dayımın, oturduk. hal hatır derken, çaylarımız geldi.

+ ne kadardır burdasın diye sordu.

- bikaç saattir diye yanıtladım.

+ lunaparka mı gidiyodun

- şey, evet. gitmeden seni ziyaret edeyim dedim ama işin vardı heralde

+ hı hı, işimiz uzun sürdü.

- ee okul nasıl gidiyo

+ iyi dayı.

- güzel güzel.

+ sen napıyosun iyi misin.

- iş güç işte görüyosun.

@77 ortamı canlandırın kafanızda diye yazdım.

Cezerye

neyse panpalar, anlatmaya devam ediyorum.

burda mısınız

Neyse, aradan bi kaç gün geçti. Karakolda gördüklerim ve dayımın anlattıklarından sonra durgunlaşmıştım. O kadına ve kızına üzülmüştüm, hayat pek adaletli davranmıyodu insanlara.
Televizyonlarda ekonomik krizle ilgili haberler, başbakanın sağlığıyla ilgili spekülasyonlar, ekonomik krizden kemer sıkma politikaları, batan bankalar vs. beni çok da ilgilendirmeyen şeylerle vakit öldürüyodum.
Ama gazetelerin birinde bi haber vardı. “sorguya alınan vekil yeğeni kendini astı”.

Haberin ayrıntılarında karakolun resmi vardı.
Bu dayımın olduğu karakola ne çok benziyodu. Haberi bi çırıpıda okumaya başladım. Şehir neresiydi ki. Hangi şehir hangi karakol. O ha. Burası, ***daki *** karakolu.
Açıklama yoktu. Sadece ***’in yeğeninin sorgu sırasında yalnız kaldığı bi anda ayakkabı bağıyla kendini astığı, nedeninin araştırılması için komisyon kurulduğu yazııyodu. Cenazenin dün kaldırıldığı, içişlerinin müfettiş görevlendirdiği yazıyodu.
Bu gördüğüm, şahit olduğum olayların orta yerindeki karakolun adıydı. Şaşırmıştım, o sırada ev telefonu çaldı. Telefonu açtığımda dayımın eşi annemin evde olup olmadığını sordu. Ben de hastanede olduğunu söyledim. Babamı sordu, o da şantiye dedim. Babamın cep telefonuna ulaşamadığını, anneminkinin cevap vermediğini söyledi.