beyler az önce bir düğüne katıldım

dün gece mi? nasıl konuşmuşlar? dün gece evlendi pınar erhanla?!... aslında pınar bundan bahsetmişti bana bundan. dün gece taneri aramış ve aramızda geçenleri sormuştu. ama bunu aysun bilmiyordu belli ki ve koz olarak kullanıyordu... işin rengi değişmişti. aysun da pınar-erhan ilişkisinden rahatsızdı. ama benim rahatsızlığımla aynı mıydı bunun sebebi, işte o biraz kafamı kurcalıyordu...

konuşmuşlar, üstelik pınar aramış! diye devam etti. bunları söylerken zafer kazanmış gibi bir havası vardı... elimdeki bardağı masanın üzerine koyup bir sigara yaktım...

ne konuşmuşlar peki?

bilmiyorum o kadarını anlatmadı ama pınar aramış. baya bi konuşmuşlar... erhan uyuyormuş o sırada...

bunu bilmeme rağmen tanere koz olarak kullanmayışıma o an bol bol küfür ettim. eğer bunu da söyleseydim, taner pes ederdi ve dediklerimi yapmak zorunda kalırdı. ama ben ne yazık ki hiç bir zaman hayatımda şu kızlar kadar şeytan olamadım. siz de olamazsınız beyler hiç kasmayın...

peki dedim, konuşmuşlar. yine de bu pınarın erhanı sevmediğini göstermez. belki taner aramıştır. pınar da rahatsız etmemesi için konuşmuştur. hem bunu sana ne zaman anlattı pınar?

bu sabah... dedi

demek pınar benden çıktıktan sonra hemen aysunu arayıp durumu anlatmış ve birlikte böyle bir yalan uydurmaya daha doğrusu pınarın erhana söylediği yalanın doğruluğunu onaylamaya karar vermişlerdi.

güzel... deyip bardağımdaki şarabı bitirdim...

beyler daha fazla devam etmiyorum. zaten mevzuyu başından beri takip eden panpalar yok piyasada. burada da 3-5 kişiyiz, sadece 1-2 kişiyi gördüm daha önce. konuyu bilmeyen binler de kendi kafalarına göre yazıyolar bilip bilmeden. kendi kendime anlatmıyım daha fazla. yarın hep beraber daha güzel olur buralar, o zaman devam ederiz...

dinlediğiniz için sağolun. iyi geceler.

demek bana gelmeden önce konuşmuştun pınarla?

tabii ki konuşmuştum! yoksa onunla aynı şeyi nasıl anlatırdım erhana?

tabi yaa... o an neredeyse ölümüme sebep olacaktın!

biraz daha uzatsam sen beni öldürcektin asıl! kolum hala mor!

geçmez o morluk daha 1 hafta unut... çok sinirlendirdin...

ne yapmamı bekliyordun? o anda ne anlatsaydım? erhancım bildiğin gibi değil valla pınarla taner gibişmiyo mu deseydim?

ne? ne diyosun kızım sen?!

öyle tabi?! ya erdem bari sen yapma ya! şu mevzuya geniş bak biraz!

sen önce doğru düzgün anlatsana ne diyosun?!

pınar diyorum! sandığınız gibi bi kız değil hala neyi anlayamıyosun?!

saçmalama! pınarın tek açığı buydu bunu da kapattık hep beraber! erhanla evlendi erhana ihanet etmez o!

sen öyle san...

gecenin ilk şokunu yaşamış oldum böylece... ben olayları bu kadar sanıp bu haline bile kafayı yicek duruma gelmişken, işin içine girdikçe daha da çirkinleşiyordu. pisliğe batıyorduk hep beraber. pınar yaşadığı pisliğe erhanı çekmekle yetinmeyip beni de çekmeye çalışıyordu.

susturmaya çalıştım aysunu. susmadı...

pınar erhanla beraberken tanerle de görüşüyordu! aynı iş yerindeydiler... hafta sonu erhan çalışmıyordu ama pınar işe gidiyordu mesaiye kalacağım deyip. erhan da saf taneri arayıp ona göz kulak olmasını istiyordu! iş yerinde güvendiği tek adam oydu! şuraya bak ya hala gülüyorum o hallerine...

aysun devam etme! bu kadar pislik yeter sen nerden biliyosun bunları?!

pınar kendisi anlatıyodu! hatta tanerle evlenecekti o öyle istiyordu!

ya niye evlenmedi o zaman! niye erhanı da çekti bu pisliğe?!

erhanla beraberdi tanerle tanıştıklarında zaten... taner sonradan atandı onların bölüme... ondan sonra tanıştılar pınarla.

nasıl yani? erhan sonradan atanmıştı diye biliyorum ben?!

hayır safım benim hayır, taner sonradan atandı. pınarla erhan zaten aynı bölümdeydiler...

şarap şişesini alıp kafama diktim! kusacak gibi olana kadar da içtim, boğazım yandı bıraktım içmeyi... şişeyi bıraktım, banka oturdum. aysun artık yüzüme bakmıyordu...

deniz dedi, o da hayat gibi, göründüğü gibi değil. derin... sevmek için önce nefret etmek gerekiyor di mi?...

gerçekten de o an her şeyden nefret etmeye başlamıştım. taner yalan söylemişti. pınar da... üstelik olayı çözüp artık akışına bırakmam gerektiğini düşündüğüm anda işin ne kadar taktan olduğunu anlamıştım. pınar huurnun tekiydi. amcamın oğlunu aldatmıştı! hala aldatıyordu belki de... hatta belki beni bile aldatmıştı...

deniz kirli değil ki. içindeki pislikler yüzünden koca denizi suçlayamazsın deyip şarabı içmeye devam ettim. romantik dakikalar yaşarız diye aldığımız şarap benim kafamı açmaya yardım etmeliydi. görevi artık başkaydı...

erhan... dedi. bütün bunları hakedecek ne yaptı ben de çok merak ediyorum...

erhana söylemem lazım bunları

inanmaz.

inanmalı! hatta taneri alıp yüzleştirirsem...

erhanın tek güvendiği insan taner. inanmaz...

inanmalı! o zaman bana inanır! beni sever erhan, ne desem inanır...

pınarın eski sevgilisi olduğunu öğrendiğinde de sevecek mi seni? inanacak mı sana?!

sen söyle o zaman? sen açıkla her şeyi?

artık bana da inanmaz...

haklıydı. ben çırpınıyordum bataklığın içinde. birilerinin yardımını umuyordum ama etrafta bizden başka kimse yoktu. erhan öyle bir tezgahın içindeydi ki, bütün taşlar o kadar yerli yerindeydi ki... ne yapsak ne desek inanmazdı erhanım bize... pınara inanırdı, tanere inanırdı... bize inanmazdı...

sadece ne olcak peki diyebildim. ne olacaktı aysun da bilmiyodu eminim ama umut ediyordum işte... ne olacaktı?...

umdugum cevabı vermedi aysun, gerçeği söyledi.

bilmiyorum.

şişede kalan şarabı diktim kafama. bu sefer bitmişti. elimden bıraktım, yere düştü. sesi duyunca aysun yanıma oturdu. saçlarımı okşamaya başladı. neredeyse yine ağlayacaktım karşısında. hayatım boyunca beni ağlarken gören annem vardı kadın, bir de aysun olmuştu. ama sabah yalnız değildik erhan vardı o yüzden pek de umursamamıştım ama şimdi ağlamamalıydım. tuttum kendimi. bir güç başımı kaldırdım. sigaramı ararken elinde yanmakta olan kendi sigarasını uzattı. içtim bir fırt. derin... geri verdim. o sigarayı beraber içtik.

eli elimdeydi...

sigarayı söndürdüğümde son yudumu ona vermediğim için kızmıştı. yalandan söylenmeye başladı dibinde kalmıştı ya niye söndürdün hemen gibisinden. dinlemedim... 2şer tane de bira almıştık. birini açtım çakmağımla, o zaten kendi biralarından birini açmıştı ben şarabı içerken.

birasını havaya kaldırdı, peki şimdi neyin şerefine içiyoruz? diye sordu...

gözlerine baktım, artık atalım şu havayı üzerimizden der gibi bakıyordu. atamazdım. bu gece keyifle içmek için aldığım içkileri şimdi efkardan içiyordum.

şeref mi kaldı etrafımızda uğruna içilecek? diyebildim. hala zor konuşuyordum. hala her an ağlayabilirdim...

kalmıştır belki be erdem bilemezsin dedi. belki bizim bilmediğimiz aşklar vardır, temizdir onlar?..

biz çok kirlenmişiz aysun, bize etrafımızdaki pislikler çoktan bulaşmış. temizlenmek için teneşirde yıkanmamız gerekir...

gerçekten o kadar mı battık? diye sordu

gerçekten o kadar batmıştık...

devam edicem beyler. ama 5 dakika mola. biram bitti benzinciye gidiyorum. uyumak isteyen panpalarımı da bekletmek istemiyorum ama yapacak bi şey yok. uyuyun dayanamıyosanız ben yazıcam yarın okursunuz.

geldim özür dilerim beyler devam ediyorum.

içinde oldugumuz pisliğin farkında olmaması imkansızdı. sadece gerçeklerle yüzleşmek istemiyordu aysun. battığımızı kabullenmek istemiyordu. daha az önce anlattıklarıyla beni de pisliğin içine daha fazla çeken aysun, şimdi o pislikte olduğu gerçeğini kabullenmek istemiyordu...

neden anlattın peki bana bunları? diye sordum.

birasından bir yudum çekip bana baktı, kurtarabiliriz belki erhanı...

nasıl? bize inanmayacağını biliyoruz?

onu ben de bilmiyorum ama iki kişi olursak belki?..

iki kişi mi? biz miyiz bu iki kişi? ikimiz de bu durumda bi taka yaramıyoruz aysun anla artık! bir tak yapamayız biz! ikimiz? gibtir git ya...

ne o zaman ne yapalım sen söyle?!

başa dönüp duruyoruz, bi tak yaptıgımız da yok aysun! ya her şeyi göze alıp erhanla konuşçaz ya da artık kapatıcaz. olay bu!

aslında bunları söylerken ben bile inanmıyordum. artık bu konu kapanmazdı. ben istesem bile kapatamazdım. erhanın yüzüne nasıl bakacağımı bile bilmiyorken, aynada kendime nasıl bakacağımı bile bilmiyorken bu konu kapanmazdı. biliyordum ama söyleyecek sözüm de tükenmişti...

düşünürken sustu aysun. ben bir sigara yaktım. bir şeyler söylemesini bekliyordum artık...

pınar... dedi. belki pınar vazgeçer erhandan? gözleri yine kocamandı, yine bütün sorunu çözmüş gibi bakıyordu gözlerime...

bırakacak olsaydı evlenmezdi deyip geçiştirdim.

saçmalama, senin bildiğini bilmiyordu, ama şimdi sen her şeyi biliyorsun belki onunla konuşsan?..

saçma. konuşsam da bi şey değişmez... pınar beni dinlemez bile! hem erhana bunu yapamam

neyi yapamazsın?

ondan gizli pınarla görüşemem! eski sevgilim, en ufak bir şey sezse ortalık ayağa kalkar!

ooof bu kadar korkak olma, pınar onu atlatır merak etme... yapmadıgı bi şey değil hem?

haklıydı. pınar erhanı 2 senedir zaten ayakta uyutuyordu... benimle yarım saatlik görüşmeyi de her türlü ayarlardı. ama o ayarlasa bile ben nasıl görüşecektim? ne diyecektim pınara?! daha sabah konuşurken gözlerimin içine bakması, beni baştan çıkarmaya kalkışması... yine aynı şeyi yapabilirdi. üstelik bu sefer elimde koz var, bu kozu yok etmek için her şeyi yapabilirdi...

olmaz... diyebildim.

korkak! diye bağırdı aysun, korkaksın! erhanı korumak istiyorsun ama farkında değilsin! erhan gittikçe haberi olmadan ölüyo! pınar onu ayakta uyutuyo! bari sen uyan artık! bari sen dur de! bak az önce erhanla konuşalım diyordun? al işte sana fırsat! bu pislikten kurtulmak için bir şans!!! sen gözlerini kapattıkça erhan daha da batıcak anla artık be, bu kadar mı körsünüz ya!

haklıydı. korkuyordum. pınardan korkuyordum... çünkü öyle bir havası var ki pınarın, elinizde koz olsa bile onu hemen kendi tarafına çekebilir. taner gibi. taner de aynı... aysunla görüşmeden önce bunu çok iyi anlamıştım zaten... pınar kendisi gibi birini bulmuştu. iyi ama neden onunla değil de erhanla evlendi?

iyi de ben daha pınarın erhanla neden evlendiğini bile bilmiyorum? ne dicem pınara? diye sordum

inat... pınarı tanırsın, bir şeyi kafasına koyduğu zaman yapar! ne yapar eder yapar... bu onun hayatına da mal olsa, yapar... taner buna evlenicem demiş, pınar da zengin görmüş adamı, tabi bunların üstü hem şirkette yükselme durumu da olabilir, vermeye başlamış buna. tamamen mantık, aşk olduğunu sanmıyorum. erhana da aşık olduğunu sanmıyorum ya neyse... sonra bu böyle giderken, taner erhanı kıskanmaya başlamış. pınar da bu kozu kendisiyle evlensin diye tanere kullanmış. taner görmüş resti, hatta üstüne bir de pınara benzeyen bir kızla beraber olmaya başlamış... pınar bunu görünce delirmiş tabi. erhana evlenme teklif etmiş neredeyse...

oha?!

evet, bu kadar zamandır beraberiz, evlenelim artık demiş... erhan da kabul etmiş hak da vermiş... zaten eminim kafasında kurmuştur evliliği, saf çocuk... seviyo da pınarı...

sırf tanere inat olsun diye erhanla mı evlendi pınar?!

inat demeyelim de işte, kıskandırmak istemiş, iş ciddiye binince de dönememiş...

erhanın bu kadar kolay tav olcağnı düşünmemiş yani?

aynen öyle...

zaman isteseydi biraz ne bileyim hiç akıl vermedin mi aysun?!

verdim ama tanere bağlıydı her şey... taner geri çekilmedi, tabi pınar da...

o zaman pınarla konuşmak bi şey ifade etmez. o eskideydi deyip başımızdan savar...

hala görüşüyorlar diyorum!

biliyorum bunu inkar etmiyo zaten kendisi!

nasıl yani?

pınar zaten sabah bana geldiğinde anlattı bunu bana. dün gece benle tanerin arasında neler geçti onları öğrenmek için aramış...

hasgibtirrr? pınar sana mı geldi sabah?

nasıl yani bilmiyo musun?

hayır nereden bilcem niye gelmiş?

tanerin bana anlattıklarından erhanın haberi olmasın falan demek için...

vay huur ya... yavşadı mı sana?

hayır saçmalama!

bu kozu kullanmaya çalışmıştı pınar, en azından denemişti ama ben izin vermemiştim. bunu aysun da çok iyi biliyodu. eline bir koz geçmiş gibi gülüyordu şimdi...

ne oldu niye gülüyosun pis pis? diye sordum

hiç... yavşamadı demek?

yavşamadı. izin vermezdim zaten!

biliyorum... ee ne konuştunuz?

biliyorum derken bana duyduğu güveni hissettim. öylesine bir biliyorum değildi. gerçekten bunu bildiği için söylemişti. ve bunu bana çok güzel hissettirmişti... konuştuklarımızı anlattım aysuna. yüzündeki gülümseme hiç ekgib olmadı konu bitene kadar... arada bir birasından yudumlar aldı o kadar. o gülümseme hep durdu. ben de pınarla konuşmamda kullanacağı bir kaç koz yakalamıştır diye umdum. anlatmaya devam ettim, o da gülümsemeye...

beyler bu kadar yeter. bitiremedik dıbına kodugum konusunu ama yeter. son biramı içtim. geri kalanını yarın sizlere devdıbını anlatırken içmeyi düşünüyorum. siz de uyuyun amk yeter sabah oldu.

dinlediğiniz için sağolun. iyi ki varsınız.

konusacak bir şeyimiz kalmamış gibiydi artık. pınarla aramda geçen konuşmayı aysuna anlattıktan sonra ikimiz de susmuştuk. bir çıkar yol arıyorduk ikimiz de, düşünüyorduk. ama sustuğumuza göre ikimiz de hiç bir çözüm bulamıyorduk anlaşılan. elimizde pınara koz olarak kullanabileceğimiz tek şey vardı o da dün gece tanerle yaptığı konuşma... ki pınarın bana anlattığına göre bunun da elle tutulur bir yanı yoktu. ara bir aysunla göz göze geliyorduk, o bana gülümsüyordu bu anlarda. samimiydi... ben tepkisizdim...

son biramı açmadan önce aysun üşüdüğünü ve daha fazla içmek istemediğini söyledi. onun da bir tane birası kalmıştı ama gidelim mi diye sordu.

saate baktım, gece 2ye geliyordu... geç olmuş... ben seni eve bırakayım.

hayır bu saatte gidemem eve. bir arkadaşımda kalıcam diye çıktım zaten...

ee napıcaz?

bilmem... sanırım sokakta kaldım.

hadi gidelim o zaman

sana mı?

aramızda yatacak bir evi olan benim şu anda deyip gülümsedim

akşam beni eve zütürmek istememiştin?

hayır, manzara borcumu ödemek istemiştim ama denizi sevmiyormuşsun. öğrendiğim de iyi oldu bunu

artık denizi seviyorum. içindeki pislikler sevmiyorum... deyip kucağıma oturdu. dudaklarımdan bir kaç defa öperek elimden tutup beni kaldırdı. sigara ve çakmağı poşetin içine attım, yürümeye başladık...

aysun beni ilk defa öpmemişti ama bu sefer ki farklıydı. insan tanımadığı biriyle sevişince tadını alamıyor, ben de aysunu tanımaya başladıkça tadını almaya başlamıştım. ve insan tanımadığı birini sevemiyor. onu tanıdıkça aşık da olmaya başlamıştım...

yol boyunca da hiç konuşmadık. arada bir aysun bir ayağı kaldırımda bir ayağı yolda yürümeye çalışıyordu ama beceremeyince gülmeye başlıyorduk. olup biten bunca şeye rağmen hala gülebiliyordum, aysun sayesinde...

bir ara sigara yakmak istedim izin vermedi. benzinliğin önünden geçerken bira alıyım mı diye sordum, hayır uyumak istiyorum diye cevap verdi; birisine sarılıp uyumak istiyorum...

elini tuttum sımsıkı, başını omuzuma koydu. yürümeye devam ettik...

merdivenleri hızla çıktı ben daha ilk merdivendeyken o hepsini çıkmıştı bile... anahtar diye bağırdı, anahtarı at!

bağırmasana kızım insanlar uyanacak diyene kadar bir kez daha bağırdı

çok yavaşsın yaa hadiiii...

hızlanıp kapının önüne geldim. o orada duruyordu, ben kapıyı açmaya çalışırken hadi hadi deyip durdu. kapıyı açtım, kendisini hemen içeri attı. tuvaletin nerede senin yaa??

komikti o halleri ama gülemedim bu sefer. tuvaleti gösterdim. girdi ben de üzerimi değiştirip biramı açtım...

bana giyecek bir şey verecek misin yoksa pantalonla mı yatıyım?

dolapta sana göre bir şeyler olacaktı. bak istersen?

misafire böyle mi davranılıyo?

evi öğrenmen lazım. tuvaletin yerini bile bilmiyosun daha...

gülmeye başlayıp kalktı yanımdan. odama girdi, bu odada dolabı bulmak bile zor diye seslendi

dalga geçmeyi bırak da yanıma gel yalnız içmek istemiyorum dedim

altına benim şortlarımdan birini giymişti. üzerini daha giymeden çıktı odadan. benim yanıma gelene kadar da üzerine tişörtlerimden birini geçirdi.

yanıma oturdu, ben hala düşünüyordum yarım saat önce öğrendiklerimi... yanağımdan öpüp başını göğsüme koydu, ayaklarını da koltuğun üzerine uzattı...

saçlarını okşamaya başladım arada bir de biramdan içiyordum. elimden sigaramı aldı, bir kaç fırt çekip söndürdü. yüzüme baktı.

ne yapıcaz şimdi erdem?

bilmiyorum. bir şey yapmadan oturmak bana da koyuyo ama emin ol bilmiyorum...

onu sormadım. biz? biz ne yapıcaz?

biz mi?

biz...

onu da bilmiyordum.

düğün gecesi sana söylediklerimi hatırlıyor musun?

o kadar çok şey söyledin ki?

senden etkilendiğimi söylemiştim...

bu kadar pisliğin ortasında hala birilerinden etkilenmen de güzelmiş deyip güldüm. o ciddiydi hala...

ben şu an o kadar pisliğin içindeki tek güzel şeyi yaşıyorum...

az önce anlattıklarından sonra ben yaşamak bile istemiyorum!

göğsümden kalktı. yanıma doğru biraz daha yaklaşıp sigara yaktı.

güzel bir şeyler var hala... deniz kirli değil içindekiler...

biz o denizde çoktan kirlendik aysun. başka hayatlar yaşayamayız, en azından şu olayı çözene kadar...

biram nerede deyip bana baktı. kızmıştı...

içmek istemiyordun? deyip gülümsedim. karşılık vermedi, hala sorgular gözlerle bakıyordu...

kendi biramı uzattım onu alıp yere koydu... hala cevap bekliyordu

dolapta. dedim

kalkıp birasını aldı. açmam için bana uzattı, açtım.

ben de etkilendim senden...

saçma...

ciddiyim. başka şekilde tanışamamak bizim elimizde değil bunun farkındayım, seçme şansımız yoktu, ama aşık olma şansımız da yok...

bunu olmadan önce söyleseydin?!

ben ona bakarken birasından bir yudum çekti.

aşık mısın? diye sordum.

olabilirim, ama şansımız yokmuş...

belki vardır deyip dudaklarını öpmeye başladım. karşılık vermedi önce ama ben devam edince o da dayanamadı... elinden birasını alıp yere bıraktım, kucağıma oturdu öpüşmeye devam ettik...

tişörtünü çıkardım önce... boynundan her öptüğümde gülmemek için kendisini zor tuttuğunu anlayabiliyordum. devam ettim boynundan öpmeye, bir ara kahkaha attı. ardından beni ittirdi.

boynum, hassas biraz kusura bakma...

önemli değil, deyip boynundan öpmeye devam ettim. ardından o benim tişörtümü çıkardı, bacaklarını belime doladı, odama gidene kadar öpüştük. kapıyı kapattım, sabah annem gelecekti, bizi o halde görmemesi lazımdı, yatağa uzattım onu, üstündeydim. göğüslerine doğru inerken öpmeye devam ettim...

uyandığımda aysun çırılçıplaktı. başı göğsümde, bir ayağı karnımda, hareket şansım bile yoktu. güldüm o halimize, önce ayağını çektim karnımdan, uyanmadı. sonra başından kurtulmaya çalıştım, arkasını dönüp uyumaya devam etti. odadan çıktım, annem gelmemişti daha. saat 10u çeyrek geçiyordu. neden gelmediğini merak ettim ama üzerinde de durmadım, daha saat erken deyip mutfağa girdim. bi bardak su hazırlarken kapının sesini duydum. annem gelmiştir deyip suyu içmeye devam ettim...

tam mutfaktan çıkacakken aysunla karşılaştık...

gittin sandım dedi

gittim işte deyip gülümsedim

su versene dedi, su verdim bir bardak, içti... uyumak istiyorum hala dedi

uyu? aslında o kadar da uğraştım uyanmaman için ama başaramamışım...

sen? beraber uyuyalım...

daha iyi bi fikrim var?

sevişmek?

kahvaltı.

hazırla o zaman?

duşa girip çıkalım. ben ısmarlarım...

güldü, dudaklarımdan upuzun öptü, tamam ben de ortalığı toparlıyım dedi...

duşa girdim.

çıktığımda aysunla annem oturuyorlardı. odama girip üzerime bir şeyler giydim, yanlarına gittm.

tanışmışsınız?

aysun gülümsedi. dünkü kıyafetlerini giymişti, acaba annem onu bu şekilde mi bulmuştu diye düşünmeye başladım. eğer mutfağa geldiği gibi üzerinde sadece tişörtle karşıladıysa annemi, sıkıntı büyüktü...

tanıştık tabi, hanım kızım bana kahve bile yapacaktı ama ben istemedim diye cevap verdi annem...

aslında iyi olurdu ama çıkıcaktık biz anne sonra içersiniz? dedim

annem onayladı, kalktık.

yolda yürürken aysun annemin çok tatlı oldugundan falan bahsetti, umursamadım. annem evde kalan kız arkadaş durumuna alışkındı, aysuna iyi davranması bu yüzdendi, ama bunu ona belli de etmedim...

ee nereye gidiyoruz?

kafamıza göre takılabileceğimiz bi yere... olur mu?

süper olur...

arkadaşımın işlettiği sahil kenarında bir kafeye zütürdüm aysunu. yine mi deniz? deyip güldü, gülümsedim... kafeye girdik herkesle tanıştırdım aysunu, yerimize oturduk...