beyler az önce bir düğüne katıldım

bir süre sonra erhan da yüzünü yerden kaldırıp onların bu haline baktı ve içinden bir şeyler geçirdi... muhtemelen benimle aynı şeyleri düşünüyordu, aysuna, ardından tanere ve son olarak pınara baktığında iğrendiğini yüzünden okuyabiliyordum. son olarak bana baktı, gülümsedim bana bakınca... o da bana gülümsedi... geçecekti... artık biliyordu. güçlüydü.

olayları kaldığı yerden anlatmaya devam ettiler sırasıyla aysun, taner ve pınar... daha sonra taner gitmek istediğini söyleyip gitti, ardından aysuna gitmesini söyledim, artık bu evde durmasını bile istemiyordum... hiç bir şey söylemeden ve yüzünü yerden kaldıramadan çıktı gitti... kapıdan çıkarken son kez baktı bana ama tepki göremeyince mecburen çıkıp gitti. o son bakışında gördüğüm tek şey gözlerinden yaşlar süzüldüğüydü... kendi haline ağladığını düşündüm, başkası için ağlayacak kalbe sahip değildi...

son konuşmayı pınar yapacaktı. neler söyleyeceğini çok merak etmiyordum... ve düşündüğüm gibi oldu, sabah kafede ağlayarak anlattıklarını yine aynı şekilde erhana yalvararak anlattı... her şeyi onu korumak için yaptığını bir daha asla ona yalan söylemeyeceğini söyledi...

bir daha? diye sordu erhan...

evet aşkım bir daha sana asla yalan söylemicem... bitti artık hem bak yalnızız artık, bütün pisliklerden kurtulduk... hayatımız artık tertemiz olacak...

hayatımız... deyip gülümsedi erhan...

evet aşkım... dedi pınar umutlanarak.

son bir pislikten kurtulduğumda hayatım tertemiz olacak... deyip yerinden kalktı erhan. bana dönerek,

kardeşim bu gece sende kalabilir miyim? diye sordu. tabii ki diye cevapladım. o halde pınarı eve bırakıp geleyim ben. dedi ve pınarı alıp çıktı. geri geldiğinde pınarın yol boyunca ağlayıp af dilediğini ama affetmeyeceğini, gözünü açtığım için bana minnettar olduğunu ve hayatı boyunca beni yalnız bırakmayacağını söyledi...

önümüzdeki hafta içi erhan boşanmak için avukata gidip vekalet verecek. pınar dün sabah bütün eşyalarını toplayıp ailesinin evine döndü bile... aysun geçen gece bana mesaj attı. özür dilerim diye başlıyordu mesaj ama gerisini okumadan sildim ve numaramı değiştirdim. tanerin gittiğini öğrendik... nişanlısını tüm bu olaylardan uzak tutmayı nasıl başardığını hala merak ediyorum...

ve ben. bütün bunları anlatıp içimi dökebileceğim insanlar olduğu için kendimi daha çok şanslı hissetmeye başladım. bütün bu olayları anlatıp içimi döktüğüm için de minnettar olduğum insanlar olduğunu öğrendim. beni dinleyip bu süre içinde bana yardımcı olan, farkında olmadan iyi hissetmemi sağlayan incici tayfa, iyi ki varsınız... tüm bunları hiç birinizin yaşamaması ve asla yalanlar ortasında kalmamanızı diliyorum. umarım hepiniz, hepimiz hayatımızdaki pisliklerden arınıp güzelliklerin zevkine varırız. umarım hepimiz, mutlu ölürüz. ve umarım hiç birimiz sevdiklerimizden ayrılmayız...

sağlıcakla...