beyler az önce bir düğüne katıldım

panpa lütfen bak biraz hızlan amk saat 1de hazırlık maçım var uyuyup dinlenmem gerekiyoken oturdum seni takip ediyorum en azından saygı göster ve hızlan bin

okumayın sonunda ölüyo hepsi

telefonu açtım. naber? diye sordu... müsait misin?

naber mi? nerdesin lan sen?!

gelemedim kusura bakma... acil bi işim çıktı...

işini giberim senin! o kadar aradım insan açıp haber verir!

tamam haklısın özür dilerim?! neler oldu? nerdesin?

gibtir git deyip kapattım telefonu... aslında gelmemesi iyi oldu bir de o arada aysun pınar kavgası çekemezdim! erhanla mı ilgilenecektim aysunla mı... en iyisini yapmıştı gelmemekle... ama neden beni gaza getirip onların üzerine yalnız yollamıştı? merak ediyordum ama bunları konuşacak durumda da değildim o an... telefonu kapatıp yatağın üzerine attım ve salona döndüm...

erhanla pınar sarılmışlardı...

@836 anladım panpa, sakat kalmasın da amk. 3gündür sırf hikayen için sabahlıyorum bu 4.sü kanka hadi biraz daha hızlı

içimden "bu ne ne oluyo dıbına koyim" diye geçirirken erhan beni görünce pınardan ayrıldı. hallettiniz mi? diye sordum... erhan; edicez... biz kalkalım artık amca oğlu... tekrar özür dilerim... çok özür dilerim, telafi edicem diye cevap verdi...

nasıl yani ne oldu ki? nie buluşmuş tanerle? diye sordum kendimi tutamayıp...

pınar ters ters baktı bana. artık benden nefret ediyordu hissedebiliyordum...

konuşuruz amca oğlu, konuşuruz deyip kalktı erhan. pınarın da elini tutup kaldırdı...

iyi bakalım, hastaneye gidin ama pınar bak sakın eve zütürme bunu dedim, pınar merak etme gideriz diye soğuk bir cevap verdi.

amca oğlu bak, hatırım varsa... hastaneyi boşlama parmakların kırık diyerek üsteledim.

erhan bana baktı, senin yüzünden amcık deyip güldü...

ararım amcamı bak deyip ben de gülümsedim...

pınar; heh bir onlar ekgibti diye kaçırdı ağzından...

erhanın pınara öyle bir baktı ki... o bakışlardan çıkardığım tek anlam; bu ilişkinin bittiğiydi...

uğurladım onları ve telefonu açtım... aysun aramıştı 1 kez.

onu arayıp eve çağırmaya karar verdim...

@1 lan arkadaşının düğünüydü hani ? amcaoğlunmus damat.
+
34 sayfa ne anlattın ya amk

beyler, hızlı yazmak istiyorum ama elimden bu kadarı geliyo. bugün farkındaysanız daha erken geldim ve anlatmaya başladım bitsin diye ama az kalmasına rağmen hala bitiremedik. ya ben çok ayrıntılı anlatıyorum, ya da dediğiniz gibi çok yavaşım. ama bu böyle ve sanırım siz de bu şekilde zevk alıyorsunuz...

işi olan arkadaşları da anlıyorum, isterseniz burada kalalım şimdilik yarın devam edelim, isterseniz anlatmaya devam ediyim, işi olanlar gidip uyusun, yarın okurlar? ve kendimi rahat hissetmiş olurum. yoksa gerçekten sizi alıkoyduğumu falan düşüncem...

karar sizin.

sende artık su kevaseyı sıktı belanı tek gonderdı senı oraya dagıttı senı amk

rezerved

şu arkadaş amca oğlu mevzusuna da gelelim artık, pmden soranlara cevap yolladım ama buradakiler ısrarla soruyorlar. en başta anlatmaya başladığımda olayların bu kadar içine gireceğinizi ben de düşünememiştim. o yüzden yüzeysel olarak başladım anlatmaya ama sonra vazgeçtim ve neyse onu anlatmaya başladım. zaten o gece de bitirdim yazmayı çünkü o gün başımdan geçenleri anlatmıştım. olay bitince yazacaklarım da bitmişti yani ama daha sonraki günlerde bu olayın devamı gelmeye başlayınca ben de meraklanıp pmden soran arkadaşlara söz verdiğim için gerisini anlatmaya devam ettim.

bugüne kadar geldik...

@844 devam panpa. yavaş yavaş gibiyon bizi : )

hadi panpa devam et dinliyoruz

panpalar adam yavaş falan değil her yazdgı destan gibi daha ne kadar hızlı yazsın. takipteyiz panpa devam.

ayraç atalım ne olur ne olmax. panpa sen yazmaya devam et. işi olan gibtirsin gitsin gelince okusun amk

rezerved

sonra annen hadi uyan oğlum dedi

devam panpa biz okuyoruz

devam lan

o son dubleyi içmicektin panpa

aysunu aradım, hemen açtı... bir daha benimle böyle konuşma diyerek açtı üstelik... gülümsedim, sinirli bir gülümsemeydi...

evdeyim buraya gel!

şimdi gelemem... babamı hastaneye kaldırdık...

ne hastanesi?! o nereden çıktı?!

bilmiyorum eve geldiğimde fenalaşmıştı zaten, sonra apar topar hastaneye zütürdük... o yüzden haber veremedim sana da...

hastanede misin şimdi?

evet...

hangi hastane?

boşver, 1 saat sonra gelsem olur mu?

tamam olur...

tamam görüşürüz... deyip kapattı telefonu.

nereden çıktıgını anlayamadıgım bir de hastane mevzusu çıkmıştı başıma! babasını hiç görmemiştim ama merak ediyordum, durup dururken hastaneye kaldırılabilecek biri miydi, daha önce hastalığı var mıydı diye düşünmeye başladım... aslına bakarsanız inanmıyordum... bu düşüncelerimin sebebi de aysuna inanmamamdı... o gelene kadar da inanmayacaktım...

duşa girdim, çıktıktan sonra da aysunu beklemeye başladım.

reserved