beyler asik oldugum kizi anlatiyorum capsliiii

ne yaptim lan, ne yaptim, ne yaptim amk, yarragi yedim, hayatim gibildi diye geciriyordum icimden. cocuk kusuyordu beyler. nasil kusarsin lan dedim, niye kusuyorsun lan kafani gozunu tutsana, aciyor diye bagirsana ne diye kusuyorsun pic dedim. kafayi yemistim beyler cok korkmustum. gozumun onune direkt universiteyi kazandigimda babamin annemin sevinci gelmisti. cocugun agzindan cikanin ne oldugunu o panikle tam goremiyordum. ama aklimdaki dusunce icinin dagildigi ve agzindan oluk oluk kanlar dokuldugu yonundeydi. eger oyle olsaydi cocuk zor toparlanirdi ben de yarragi yerdim. basima gelecekleri az bucuk kestirebiliyordum beyler. hemen ayakkabilarimi montumu cikarip denize atlamistim. o adrenalinle bogazi kosarak karsiya bile gecebilirdim. polislere ne oldugunu hatirlamiyorum beyler. sesleri bir sure sonra kesilmisti. zaten kendimi akintiya birakmistim. hayvan gibi kulac atmiyordum. kurbaga tarzi hareketlerle dalgalara yardimci oluyordum. dala cika 40 50 metre kadar acilmis akintida surukleniyordum. tek korkum ustumden tekne vapur vs gecmesi ihtimaliydi. oyle bir tehlike karsisinda ne yapacagimi dusunuyordum. dalacaktim hesapta. su yutmamaya calisiyordum. buradan cikabilmek icin bu panik haline bir son verip tum konsantrasyonumu suya yoneltmem gerektigini dusunuyordum.
bir anda aklima montum gelmisti. cuzdanim neredeydi amk. eger montun cebinde unuttuysam yarragi yiyecektim. cuzdanda neler vardi? ilk aklima gelenler ogrenci kimligim, akbilim, birkac tane gibik kart, 20 lira para. herseyim ortadaydi. fakat korktugum basima gelmedi. normalde cuzdani hep montun cebinde tasirdim beyler. cikarmasi kolay olsun die. fakat yururken aylin israrla havanin guzel oldugunu montu cikarmam gerektigini soylemisti. dedigini yapmistim bir ara. ama sonra montu elde tasimanin daha zor oldugunu gorup tekrardan giymistim cuzdan montun cebinden dusmesin die cuzdani da arka cebime koymustum. bunu hatirladigimda cok rahatlamistim. ogrenci kartima birsey olamazdi. kilifin icerisindeydi. pasoyu gibeyim zaten. tamam artik rahattim.
kot pantolonum agirlik yapiyordu. once cikarmayi dusunmus sonra vazgecmistim. karakoy yakinlarinda limana gelmeden bi yerlerden sahile cikmistim beyler. tam net neresi oldugunu hatirlamiyorum. zaten etraf karanlikti.ne tak yiyecem lan ben simdi diye dusunuyordum. aklima cok gibik bir fikir gelmisti. saat 11 12 civarlariydi beyler. bu saatte gibseniz karsiya gecemezdim. zaten ipislaktim ve hayvanlar gibi usuyordum. aklima kamera olayi gelmisti. ya kameradan kimligimi tepsi etselerdi? eninde sonunda yakalanacaktim. pasa pasa kendi ayaklarimla mi gitseydim.
yapmadim amk, ne olacaksa olsun dedim. belki birseyler olur, belki bi ihtimal dogar diye bu belkiler arasinda teslim olmayi unutmustum.her sey bir anda tersine donmustu beyler. yarim saat oncesinde dunyanin en mutlu insaniyken yarim saat sonra bir sucluydum. herifin tekini en iyi ihtimal hastanelik etmistim.
neyse beyler bir plan yapmam gerekiyordu. once bir iki saat oturup elbiselerimin suyunun cekilmesini beklemistim. uzerimde atletim ve kotum vardi. ciktigim yer kuytu bir yer oldugundan orayi terketmemistim. kotumu cikarip suyunu gibmistim. baya bir sure orada beklemistim. kotumun kurumaya niyeti yoktu. ama onceki gibi islakta degildi. saat 4 e 10 vardi. taksiye bindigimdeki saati soyluyorum. hemen caddeye cikmis kopeklerle bakisa bakisa got korkusu, heyecan, adrenalin, mide bulantisi, usume.. hepsini ayni anda hissetmistim. yoldan gecen bir taksiyi zor da olsa durdurabilmistim. sabahin 4 de sokakta atletle dolasan birisini kim aracina almak ister ki. taksinin onune atlamis durdurmustum. abi sarhos oldum denize girdim ayaklariyla herifi ikna etmistim. bagajindan cikardigi battaniyeye sarilip arka koltuga yerlesmistim. istikamet yurttu ama hic param yoktu. 20 lira yosun kaplanmisti amk. ve tum param kartimdaydi. karti da kaybederim diye sadece para cekecegim zaman dolabimdan aliyordum.
allahtan kapiciyla aram iyiydi zaten cemaat yurdu olmadigi icin kafamiza gore takiliyorduk. hesapta icki sigara gec gelme yasakti ama kapiciyla anlasabiliyorduk bu konularda. haftada bi paket sigara iki birayla bize dokunmuyordu. haftada 20 kisiden bi paket sigara aldigini dusunursek herifin kotu aliskanliklari bedavaya geliyordu. herneyse oda arkadasimdan 70 lira alip taksiciye vermistim. normalde gibsen 40 50 lira yazacak yolu benden 70 lira istemisti. gibe gibe kabul etmistim.

neyse beyler dedigim gibi mutlulugumun haddi hesabi yoktu. bu is benim icin hayat memat meselesiydi. cunku yasadigim yikimdan bu sayede kurtulmustum. aldigim hasarlar bu iliski sayesinde tamir ediliyordu. beni hayata baglayan aylin degildi, bu mutluluk hissiydi. aylinin bana anlattiklariydi. yoksa kendime denk, etten kemikten bi yaratiga ne baglanicam amk. tanri mi? ama duygular bambaska picler. tanri degildi fakat bana bir tanri gibi hissettiriyordu artik. cok gucluydum picler. hersey tikirindaydi.
dedigim gibi cok net hatirliyorum forma param olan 103 lirayi kiza tesekkur etmek icin harcamistim. fakat bu benim hissettigimdi. goruntudeyse zaten cici sevgililer oldugumuz icin siradan guzel bir jestti sadece..
yemegimizi yiyip begibtas sahile inmistik beyler. keske inmeseydik.. keske dusup bayilsaydim. deprem olsaydi. meteor yagmuru yagsaydi. dedemin olum haberini alip geri donseydim amk. birsey olsaydi da inmeseydik o lanet yere.
sahilde yururken kizda bir tuhaflik sezmistim beyler. surekli saga sola bakiniyor, konusutugumuz konuya alakasiz seyler soyluyordu. tedirgin oldugu belliydi fakat bu mutlu gunde neyin nesiydi bu? once ustelemedim belki gecer diye. biraz daha yuruduk farkli farkli konular aciyordum, kendi capimda espriler yapiyordum ama kizin gibinde degildi beyler. sonra ben de ona uymaya basladim. klagib sevgili tripleriyle yaptigi seye dikkat cekecektim hesapta. ve istemeden kizin hareketletini takip etmeye baslamistim. baktigi yerlere bakiyor ne yapmaya calistigini anlamak istiyordum. dikkatimi sahile 0 yuruyen bir pic cekmisti. aylin ona bakmiyordu fakat onun gozu surekli bizdeydi. gece lambalarinda yurudugumuzden herifin yuzunu pek secemiyordum fakat bize baktigindan ve bu isi abarttigindan emindim. ve istemsiz olarak bu konuyu acmistim. aylina bodoslama olmasa da, onu rahatsiz eden seyin bulundugumuz ortam mi oldugunu. hoslanmadigi birisiyle mi karsilastigini sormustum. bu sorumu takibenn aylinin bir anda hicbirsey yokmus gibi yapmaya calismasi, yuzune sahte gulucukler kondurmasi beni daha da iskillendirmisti, artik o pici kafaya takmistim ve daha fazla dayanamadan bu konuyu ayline soracaktim. aylini de bir anda durdurarak yuzumuzu denize dogru dondurdum ve gosterisli bir sekilde elimle pici isaret ederek bu pic mi seni rahatsiz eden diye sordum.. sesim herife ulasmamisti bundan emindim fakat, elimle bilincli bir sekilde onu isaret ederek hem rahatsiz oldugumu ona bildirmis hem de isin ciddiyetini ve ne kadar gibildigimi ayline belli etmistim. yaptigim hareket sert oldugundan herif kafayi asagi egip hizli adimlarla yoluna devam etmisti fakat asil dikkat cekici aylinin yaptiklariydi beyler. sesi dugumlenmis, gozleri dolmustu. ne soyleyecegini bilmiyordu cunku bu hareketi yapacagimdan kesinlikle bihaberdi ve hamlem dogru cikmisti. calismadigi yerden sormustum ona ve cuvallamisti. akabinde yasadigim hissleri anlatamam picler. dostoyevski bile anlatamaz amk. belki zorlasa anlatir tam bilemedim ehehe. ama hakikaten beni asar bu betimleme. cok pis got olmustum beyler. cok pis sirtimdan vurulmustum. cok pis gibmisti aylin beni. hani yetimhanelerde ailesi hic ziyaretine gelmeyen, hayata tamamen kusmus ziyaret gunlerinde iyice ölümü cagiran cocuklar vardir ya onlar gibi hissediyordum. ve bu hissi bana yasatan aylindi. dakikalar once neredeyse verecek seviyede sevdigim kiz en buyuk dusmanim oluvermisti bir anda. polislerim cok pis got olmuslardi en onemlisi ehehe.
iste beyler bu hissler esliginde aylini geride birakmis cocugun amina koymak uzere ona dogru yurumekteydim. kosuyormuydum yuruyor muydum tam hatirlamiyorum picler. fakat size satirlada anlattigim bu hissler aslinda anlik dusuncelerdi ve saniyeden bile kisa surelerde geciyorlardi kafamdan. cocuga yaklasmak uzereykense, belki baska bir meseledir lan, belki aile hasimlaridir, belki cocukken ayicigini calmistir amk kizin gibisinden seyler gecirdim aklimdan.. eger oyleyse cok buyuk bir hata yapacaktim ve aylinin gozunde bir anda 0a inebilirdim. dikkatli olmam lazimdi picler. fakat kafam okadar allak bullaktiki bu dusunceler ic ice bir biri pesine kafami isgal ediyorlardi. hani kafamda filler gibisiyor derler ya kafamda hakkaten bir gibis yasaniyordu. hangi dusunce hakli ne yapmam gerekiyor bi turlu karar veremiyordum. fakat sonradan gelen bu asiri optimist dusunceler cocugu denize dusmekten kurtarmisti. cocuga yetistigim gibi beyin travmasi gecirtmistim. simdiye kadar kendimle ilgili vermedigim bir bilgiyi simdi vermem lazim. olay oldugu zaman 10 seneyi askin bir suredir kickbox yapiyordum beyler.
herneyse o anla ilgili son hatirladigim sahne cocugun yaribaygin bir bicimde yerde oturur vaziyette kustugu, bana yaklasan polisler ve aylinin biraktigim yerinde olmayisiydi..