Küçüktüm ilkokula falan gidiyom sitede oturuyoruz arkadaşlarla birlikte otururken bi tane bin tutturdu internet kafeye gidek diye bende sitedeki çocuklar gibi serseri değilim böyle annemden çok korkardım süper döverdi beni hele bi internete gittiğimi duysa. Neyse o gün kandım onlara. Abimde o gün üniye tekrar dönecekti. Neyse gittik biz bunlarlar nete cs falan derken bi kaç saat geçmiş eve döndüm bi tane siteden abi anneme beni internetin orda gördüğünü söylemiş. Eve geldim balkonda oturuyorlar. Annemin suratına bakar bakmaz anladım taku yediğimi. Nerdeydin dedi anne işte kem küm mırın kırın markete gittim falan gel eve gel dedi. Dayak yiyenler bilir dış kapıdan zili çalıp evin kapısında annenin içeri geçmesini beklemeyi. Ama bu sefer geçmiyordu işte içeri. Neyse hafif hafif adımlarla giyotine doğru yürüyordum ve tam o evin sınır çizgisinden içeri adım attığım anda anlamsız bir şekilde havaya yükselmeye başladım gözlerim kapalı nefesim daralıyordu meğerse annem boğazımdan tutmuş havaya kaldırmış smackdowndaki undertakerin hareketini yapıyordu bildiğin canım annem. Odama havada gittin tabi gidene kadar havadada dayak yedim ama görmedim görsem daha çok acırdı. Sonra beni odamın içine fırlattı ve kapıyı kitledi. O gün bugündür internet kafeye gitmiyorum. internet kafeye gitmek benim fobim

Bizim evde oklava var bi kere bile hamur açtığını görmedim o oklava bana dayak atmak için var

Özet: solo gibmiş

Özet:dayak anilari