beyler anlatasım geldi

vaktiniz varsa çok kısa olarak bir derdimi anlatmak istiyorum size müsaadenizle beyler... sizi fazla sıkmadan anlatma işini sonuçlandıracağıma emin olabilirsiniz.

1 kişi dahi dinlese beni yeter

beyler muallak değilseniz hatta muallak de olsanız mutlaka ilkokulda hoşlandığınız hayal kurduğunuz falan bi insan olmuştur.. masumca hayaller kurup düşlediğiniz o kişiyle belki benim gibi utanıp farklı konularda dahi dialog kurmaya çekinmişsinizdir. benim yaklaşık 5 6 senem böyle geçti ilkokulda beyler.

kızla tek kelime dahi konuşmadan onu izlediğimi dahi farkettirme korkusuyla bir süreç geçirdim. sonra da bir daha hiç karşılaşmadım onunla. biliyorum kötü bir anlatıcıyım pamkalar idare edin. dıbına kodumun lise bitti üniversite bitti hala ara ara aklıma gelir onun hayali. yüzünü bile unuttum oysa ki sadece aklımda gözleri kaldı.

fakat şu son 1 senedir yoğun bir şekilde tekrar aklıma geliyor. boş kaldım mı hep onu düşünüyorum aralıksız çok kötü bir durum amıa koyim şizofren olup hayali arkadaşlıklar eden insanlar gibi görüyorum kendimi neredeyse.

giblenmedim galiba canınız sağolsun binler

liseli deyip giblemediyseniz liseli değilim binler 2. üniversite eğitimime başladım bu sene amk..

giberim lan anlatmaya devam ediyorum en azından açılırım. gidip bi arkadaşa anlatsam bi daha yüzüme bakmaz ne pis bi insansın sen amk diye

beyler dıbına koyayım şu yaşıma kadar hiç kız arkadaşım olmadıysa en büyük sebeplerinden biri budur. karşı cinslerimle adam akıllı diyalog kuramıyorum zaten asosyal bi bin oldum çıktım sosyal hayat 0 olmasa da vasat diyebiliriz. sabah kalktığımdan itibaren bu saatlere kadar internet başındayım. arada bir yazılım işi çıkıyor onlarla oyalanıyorum iyi oluyor bi gibe yarıyorum ve kendimi mutlu hissetmemi sağlayan en önemli aktivitem yazılım geliştirmek diyebilirim. bi de içmek. zaten evde içme durumum da yok 2 ayda bir biyerlere gidicem de içicem ölme eşeğim ölme.

neyse konuyu dağıtmadan asıl odak noktama geri döneyim. çok uğraştım beyler aklımdan çıkaramadım. bir iki kere bunu unutup başka birilerine odaklanır gibi oldum ama ne yaptım ne ettysem yine aklıma o kızın gözlerini sokmayı başardım aranızda hiç benim durumumda olan yok mu binler?~~

devam edelim: bunu ben geçen facebookta buldum. ama facebook hesabım yok ne yazık ki. fake hesabımla gezerken denk geldim. popüler kültürün akımına kapılmayı sevmem mına koyayim. popüler olan ne varsa gıcık kapmışımdır mnıa koyim prensipleri olan insanlara da gıcık olurum. ben belki de benim tek prensibim prensiplere gıcık olmam. neyse kız baktım profil oluşturmuş ama içeriği diğer kullanıcılara gizlemiş resmini de göremiyorum. merak da var beyler acaba daha da güzelleşmiş olabilir mi yoksa obezin teki de olmuş olabilir. yine saçmalamaya başladım mına koyim bi yardım edin çıkar yol gösterin

neyse efendim fake hesapla çok arakdaşlık isteği gönderdim kabul etmedi artık o işi de bıraktım. kendime bi profil oluşturayım diyorum sırf bunun için ama düşününce de sen pid0fili misin kaç sene önceki şey aklında gibi bir tepkiyle karşılaşmaya korkuyorum. bu kadar beyler sıktıysam kusura bakmayın önerilerinizi bekliyorum.

uydurma değil beyler tüm gerçekliğiyle aklımdan geçenleri yazdım. zaten kim böyle bi ezikliği hayal eder öyle düşünün.

acil am aradığıma da bakmayın bi asılmayla geçiyor abazanlığım. fazla sürmese de normal bir insan olabiliyorum. zaten o da aklıma hep normal insanken geliyor ya...

ne yapmamı önerirsiniz beyler karşısına çıkmaya korkuyorum ruh hastası olduğumu düşünmesini de istemiyorum. ama şansımı da denemek istiyorum 1 kere olsun aklımdan geçenleri ona anlatmak istiyorum ama uygulama kararı alamıyorum kimse okumadı mı amk

mına koyim o kadar üniversite hayatım vs oldu hep abazan olarak anıldım ama kimse de gelip sormadı sen neden abazan kaldın diye hiç kız arkadaşım olmadı ki. zaten bölümdeki kızlar da son zamanlarda abazan olduğumu çakmışlar gördüklerinde benden kaçıyorlardı mına koyim yaşayan bilir bunu beyler

telefonumda ailemdekiler hariç belki 2 tane kız kayıtlıdır şimdi bakmaya üşendim. herhangi biriyle de en son 1 sene önce haberleşmişimdir. o da bana işi düşmüştür şimdi hatırlayamadım. asosyal bi tip olduğumdan yapacak bi uğraş bulamayınca derslerle ilgileniyordum. notlarım baya iyiydi beyler ama bunu bile bi avantaja çeviremedim en azından bi kere deneyim yaşamam gerekirdi ama hep kaçındım. ne zaman cesaret toplasam birine açılmaya, bi şekilde hep cesaretim kırıldı.

belki de hiç kız arkadaşım olmadığından onu unutamadım. ama şimdi önümde fırsatım var diye düşünüyorum yine umutlanıyorum ya bana olumlu tepki verirse diye ama bu durumda kim olumlu tepki verebilir ki o da ayrı bir konu.

bu durum bende biraz olumsuz etkiler gösterdi zamanla beyler. kızları olduklarından çok yüksek görmeye başladım. mnıa koyim hep beğendiğim kızlara bana neden baksın ki bu bahanesiyle açılamadım. zaten bunların sonrasında aklıma hep ilk aşkım geliyordu onlar unutuluyordu. onu unutmayı çok denedim beyler ama şimdiye kadar başaramadım. şimdiden sonra da başarabilir miyim bilemiyorum.

yazacak fazla şeyim kalmadı beyler şimdilik aklıma gelmiyor zaten. bir gün cesaretimi toplayım en azından sanal ortamda da olsa onunla yüzleşmek istiyorum. aklıma polisi arayabilme ihtimali bile geliyor beyler sanırım çok paranoyağım.

belki kafamda kurduğum bu onu yeniden görme ihtimali de ortadan kalkarsa onu unutabilirim diye düşünüyorum. buna dahli cesaretim yok beyler. bi taraftan da şöyle düşünüyorum en azından hayattan çok zor da olsa bi beklentim var. o beklenti de kaybolursa boşlukta kalabilirim diye düşünüyorum