beyler amlıyım sevişme anımı anlatıyorum

amma da panik yaptınız panpalar, tamam sakin ! kaldığım yerden devam ediyorum.
liseli fatihin odada uyku modunda olması beni her ne kadar tedirgin etse de allem edip kallem edip bi şekilde Burak' a vermek konusunda kararlıydım. ( nabim seviyorum bini )
kafam da durmadan hep ne yapsam etsem de kendimi burak a pazarlasam diye planlar dönüyordu. bunca kalabalık düşüncelerin arasında az önce sinir ettiğim bakkala verdiğim 50 tl nin üstünü almadan ordan ayrıldığımı hatırlayınca burakla ilgili planlarımı gibtir edip çaktırmadan burak ın kolunu üzerimden usulca indirdim para üstümün derdine düştüm. hem zaten az önce burnuma gelen kokunun parfüm kokusu değil de burak bininin bütün gece yatağa saldığı kesif osuruk kokusu olduğunu anlamam da yatağı derhal terketme konusunda beni tetikledi. enini dibini gibtiğimin orrssbu çocuğu burak o nasıl bir osuruk kokusuydu. libidom dip yapmıştı. şimdilik bu düşünceleri bir kenara atıp koşarak bakkala gittim. paramın üstünü istedim. bakkal önce beni tanımamış gibi yapıp paramın üstüne yatmak istedi. ısrar ettim direndi ( vardır böyle sinsiliklerim ), fakat sonunda gülen taraf ben oldum. bakkal bana parayı hazırlayana kadar içeri odada beklememi söyledi. geçtim oturdum. boş oda bir divan bir tabure vardı. belliki dinleme yeriydi ama tabure ne ayak diye düşündüm. sıkılmaya başlamıştım ki kapıdan bakkal, mahallenin muhtarı olduğunu sonradan öğrendiğim iri kıyım pos bıyıklı bi amca ve ihtiyar heyetinden 4 dede birlikte girdiler. başıma gelecekleri anlamam yaklaşık 2 saniyemi aldı ama adamlar o kadar profesyoneldiler ki daha 2 saniye dolmadan beni çoktan odadaki tabureye oturtup ağzıma ırzıma yaraklarını yerleştirmişlerdi bile. taburenin fonksiyonunu bu yoldan öğrenmek ne kadar zoruma gitsede yapcak bişi yoktu. telekinezi yoluyla burak ı düşünerek imdat çağrısı göndermeye çalıştım ama ihtiyar heyeti üyesi 4 dede zütümü öyle bir gibtiler ki değil imdat çağrısı nefes alacak halim bile kalmamıştı. yalnız dedeler bir yandan bana çakarken bir yandan kendi aralarında gibişiyorlardı. kırk yıl tecavüze uğrasam böyle bir duruma düşeceğim aklıma gelmezdi. acaba bu bakkalı inşa eden ameleler burda böyle bir gibiş döneceğini tahmin etmişmidir ? bir süre sonra ihtiyar heyeti beni bırakıp kendi aralarında takışmaya devam ettiler. ama bakkal ve muhtar beni kanırta kanırta gibmeye devam ettiler. pos bıyıklı muhtarın performansı kendisinden beklenmeyecek derecede iyiydi. burak, halen aklımdaydı bin. o nasıl bir osuruk kokusuydu amk. kokuyu unutmak için geçen gün zencilerle mutfakta yaşadıklarımı gözümde canlandırmaya çalıştım ama ıı ııh nafile, koku daha etkiliydi. allah belanı versin burak. senin için nelere katlanıyordum. seninse zütünde pireler uçuşuyordu. benimle işi biten amcalar dedeler çıkıp gidince para üstümü alıp koşarak eve gittim. kapıya vardığımda anahtarları az önce tecavüze uğradığım odada unuttuğumu hatırladım. dönüp almayı aklımdan bile geçirmedim. zira amım zütüm deli gibi yanıyordu ve yeniden aynı şeyleri yaşayamazdım. kapıyı yumrukladım, sese uyanan yan komşu kapıyı açtı ne vuruyorsun kapıya evladım dedi beyaz saçlı bi adam. anahtarımı kaybettim deyince içeridekiler uyuyodur onlar uyanana kadar gel içerde bekle zaten evde kimse yok ben de sıkılıyordum dedi acıdım adama hemen geçtim. amca kapıyı kitleyip arkamdan odaya girdi. neden kapıyı kitlediğini sorduğumdaysa birazdan anlarsın dedi. taze portakal suyu sıktım içermisin evladım dedi çok tatlı bi amcaydı iyi birine benziyordu kötülük beklenmeyecek biriydi kabul ettim. bir bardak portakal suyunu elinde karıştırarak önüme getirip koydu bikaç yudum aldım akabinde gözlerimde bir bulanıklık hafif başdönmesi hissetmeye başladım. uykuya dalmadan önce hatırladığım son şey hayal meyal gördüğüm 6 zenci ve 4 mekgibalının yaraklarını eline almış bana doğru ilerliyor olduğuydu. meğerse muhtar ve ihtiyar heyeti zütüme Gps takmış. nereye gitsem uydu sinyalleri aracılığıyla zütümün yeri kolaylıkla tespit edilebildiğinden mekgibalılar ve zenciler her daim başımdan eksilmez oldu. sıfatını evveliyatını gibeyim burak, sana vereyim derken başıma gelmeyen kalmadı o.ç. bu da böyle bi anımdır panpalar. beyaz saçlı yaşlı amca muhtarın babasıymış, şimdi o genelev senin bu genelev benim sermaye oldum gezerim. eminönünde yolunuz düşerse beklerim ayrıca gps kanalıyla ulaşmanız da mümkün.