şimdi başıma gelenlerden yola çıkarak anlatmaya çalışıcam biraz uzun olucak ama elimden geldiğince kısaltıcam neyse başlıyorum.
tarih ekim 2014 günü tam hatırlamıyorum avmye bağlı bir kafede çalışıyordum tam karşımızda ki kafede de hoşlandığım bir kız vardı sırf kız için 1 senelik çalıştığım yeri bırakıp karşı kafeye çalışmak için başvurdum. fakat müdürleri etik olmayacağı için iş ahlakına ters olduğu için o zaman beni işe almamıştı dediği de aynen şuydu ordan çıkanı buraya almam daha önce yapmadım yapamam
o zaman ki hevesle çok istiyodum orda çalışmayı neden çünkü 250 gram için. aradan zaman geçti ben çalışmaya devam ediyorum birtakım sebeplerden dolayı çalıştığım yerden ayrıldım. ayrıldıktan 1-1,5 hafta sonra aynı yerde avmnin içinde bulunan bir mağazaya başvurdum fakat almicaklarını biliyodum eleman ihtiyaçları yoktu.
bu süre zarfında evde boş boş asosyallik yapıyorum uyku-yemek-yemek-uyku-pc kısır döngü içersinde devam ediyor.bir yandan da sıkılmaya başlıyorum artık boşvermişlik moduna girmeye başladım dedim nolucaksa olsun ama biryanda da aklımda sürekli o kafede çalışma fikri var kendimce hayaller kuruyorum. günler haftalar geçti bir akşam kafamı yastığa koydum dedim nolucak artık boşboş oturuyorum evde hiç bir tak yapmıyorum allaha o gece dua ettim artık birşey olsun bir mesaj herhangi bir uyarı ver diye ertesi sabah telefonum çaldı başvurduğum mağaza iş teklifiniz hala geçerli mi diye soruyo , aradan nerdeyse 1 ay geçmiş umudu kesmişken yeni birşeyler oluyo

devam edicem bekleme de kalın