beyler 40 yaşındayım gelin muhabbete

panpa nerden başlayacağımı bilmiyorum benim olaylar çok uzun amk. ama madem taşaklı bir adamsın açim sana içimi kaç gündür kafayı yiyeceğim yoksa
çok kötü dönemler geçirmiştik ev arkadaşımla. panpa çok gibilmişim ben bu yaşıma kadar. ama hiç anlamamışım bana asıl koyanda bunlardı. artık kafama dank etti herşey. ezik ezik takılmışım ne zamandır. ama artık kaybettiğim özgüvenimi alıyordum yavaş yavaş. kız konusu olsun, dışarıdakilere karşı davranışlar olsun. ben de bu öğrendiklerimi ev arkadaşıma yansıtmak istedim artık gözü açılsın adamın amk. kız konularında, milletle muhabbet konularında. yeri geldi buna özgüven verdim, destek çıktım. rezil olmasın diye söylediği salakça şeylere destek çıktım başkalarını giberttim özgüveni yerine gelsin diye.

gelgit zaman durumlar değişti artık mutluydum amk, eğleniyordum lan ötesi yok. sonra bunun da gözü açıldı biraz ama bir başka.

kıskançlığı var biraz panpa ev arkadaşımın. nerden biliyorsun yannanım dersen; dedim ya panpa önceden salak bir adamın gözü açıldığında nasıl olduğunu. hissediyordum yolunda gitmeyen şeyler vardı. sadece ikimiziz evde, öyle bir ego girdi ki yarış gibi bir durum oluştu sonra amk. adam artık normal davranmıyordu, gerekli gereksiz yerde çıkışlar yapıyor asabi konuşuyordu bende alttan alıyordum evet haklısın filan diyordum. oturup adamla mı kavga edeyim amk diyordum. sonra gerekli gereksiz ayar verme çabaları baş gösterdi( ayar verme çabalarını dışardan görsen bunların araları bozuk filan diye düşünürsün). dedim amk ben ego yapıyorum kendini frenle, niye sana laf söylenmesin ki diye düşündüm. bu bana ayar vermeye çalışıyor yerli yersiz bende aynı dozdan devam ediyordum, her dediğini yapıyor şöyle tamam böyle tamam diyordum. ama son 2 haftadır daha değişikti artık, laf söylemek için laf söylemeye, saygı sınırını aşmaya başladı. baktım olacak gibi değil alttan aldıkça adam daha da üste çıkıyor.

bu süreç böyle devam ederken 2 hafta önce eve ortak arkadaşımız gelmişti. 3 gün bizde kaldı. bunda yine yerli yersiz ayar verme çabaları elemana karşı. yeri geldiğinde bende destek çıkıyordum ki eleman yanlış anlamasın, söylediklerini başka yerlere çekip kırıcı olmamasını sağlıyordum. sonra ise beraber gülüyorduk. bende buna ayar veriyordum ki ara ara, bizim eleman niye bana bu kadar yükleniyorlar filan düşünmesin derdim.

artık bunların dozajı aştığını görünce ve bana karşı da dönünce, dedim karışma insanları kırarsa kendi kırar. ben de diş gösterdim buna, 2 3 kez ağır giberttim ki millete böyle davranmasın diye . geçen hafta o eleman yine geldi bunda elemana karşı yine gerekli gereksiz ayar verme çabaları var. çocuk sinirlendi giberim artık ne dediğini bil de konuş, bu kadar da olmaz lan dedi(adam da bıkmıştı amk sınırları bilmiyor). sonra anladım ki evet sorun bende değilmiş amk.

daha anlatmadığım buraya sığmayacak olaylar da var ama ben sana belli bir kısmını anlattım işte panpa. ben bu adamla ne yapayım amk(ortada sorun yok olarak gözüküyor oturup konuşsak olur mu ya bizimkisi sadece taşşak amk filan denir). adam bilmiyor sınırını, bunların sebebi kıskançlık egositlik. tutup bunla bir olup gerekli gereksiz konuşma çabalarına girsem ayar vermeye girsem, bende bu durumdan hoşlanmıyorum. amk adama özgüven verdik ilk gibmeye çalıştığı biziz . giberim böyle işi adaleti, zorumada gidiyor bu durum. 2 güne kadar tam diş göstermiyordum. ama baktım bu durum benim özgüvenime etkisi oluyor susuyorum filan konuşmuyorum. ben gibince bunu yine, bu yine mala bağlıyor filan sonra düşünüyorum olmuyor. işin içinden gel de çık amk.