beyler 40 yaşındayım gelin muhabbete

gelebildim panpalar. anlatayım da ne anlatayım?

ne olursa reyiz anlat da çamur olsa yine dinleriz

@2559 eyvallah panpa. sağolasın. hemen dalayım bir yerden bakalım kaç dakika nefesimi tutabileceğim.

burada neden yazdığımı düşünüyorum da; kendimi denemek istedim. acaba yazabiliyor muyum diye. düşünceyi kağıda dökmek biraz zordur. anlatmak istediğini tam olarak okuyana aktarabilmek kolay değil. bazen yazıyorsun bambaşka yerlere gidiyor. yanlış anlaşılıyor.

edebiyatta ya iyi bir anlatımın olacak ya da iyi şeyler anlatacaksın. eğer ikisi birden oluyorsa zaten süpersin. örneklemek gerekirse jerzy kosinski ilginç şeyler anlatır. küçükken diğer çocukların yemeklerine cam tozu atıp ölmelerine neden olur. sirkte gördüğü ikiye katlanan kıza para verir, ikiye katlayıp s.ker. bunun gibi ilginç şeyler işte.

edebi dili iyi olan ama anlattığı şey bir b.k olmayan da vardır. genelde roman yazarları böyledir. ahmet altan mesela.

ikisinin de iyi olduğu biri var ki o da yaşar kemal'dir. ince memet romanını okuyun mesela.

dostoyevski mükemmel bir yazardır. edebi dilini bilemem çünkü rusçadan çevriliyor. ama anlatmak istediğini ta yüreğinizde hissedersiniz.

ben de buraya yazmaya başlarken acaba ne olacak, bir deneyeyim dedim. hem ilginç şeyler anlatıp hem de akıcı, okunabilir bir şey ortaya çıksın istedim. fazlaca ağdalı bir dil kullanmadım. bazen cümleyi bitirip, buradan kaç kelime silersem anlamı değişmez acaba deyip de o kelimeleri sildiğim oldu. ne kadar az kelime ile cümle kurarsan o kadar akıcı bir dilin olur. anlaşılması da o kadar kolay olur.

yazarken baktım ki bazı panpalarım bundan bazı şeyler öğreniyorlar. bazı konularda da bana danışıyorlar. biraz faydam da olsun istedim. bildiğim konularda oldukça ukala bir adamımdır. ama bilmediğim konuda da bilmiyorum demekten gocunmam.

tecrübeyi bedelini ödemeden alamazsınız. mesela kimseye güvenme dedik ama en yakın arkadaşın sana ihanet etmeden ne demek istediğimi anlayamazsın. ancak şu var bir yerde kulağına su kaçmışsa biraz daha dikkatli olursun. işte bu kadarcık bile faydam olursa iyidir benim için.

kadınlar konusunda bildiğim şeyleri yazdım. birşeyler paylaştığım 20-30 kadar kız-kadından kendimce öğrendiğim şeylerdi bunlar. bunların kimiyle bir gecelik, kimiyle beş senelik ilişkim oldu. az çok çözümledik diyebiliriz. daha ileri seviye dersler için semih'le çalışmanız lazım:)

okul hayatının üzerinde çok durdum. çünkü en önemli yıllarınız okul yıllarınızdır. hayatınızda bir kere yaşayabilir ve bir daha da unutamazsınız. en tatlı anılarınız orada kalır. o arkadaşlıklar unutulmaz.

iş hayatını da yazdım. iş hayatında sizi bekleyen tehlikeleri anlattım. 7 sene maaşlı, 9 senedir de kendi işini yapan biri olarak başımdan çok macera geçti. anlatılmaya değer bulduklarımı yazdım. aklıma gelirse yine yazacağım.

patron nedir?
senin kaç paraya çalışacağını, ne kadar çalışacağını, ona ne verebileceğini senden daha iyi bilen adama patron denir. senden daha iyi bilir çünkü onun işi onu bilmektir zaten. o yüzden kendinizi patronunuza teslim edip de taktir beklemeyin. hakkınızı talep edin. ne kadar büyük firma da olsa şunu unutmayın. size ne kadar fazla para verirse onun cebine de o kadar az para girecektir.

bunu bilirseniz maaşınıza zam bekleyip durmazsınız senelerce benim gibi. gider zam istersiniz. bu kadar çalıştım, bunu ürettim, bu paradan daha fazlasını hakediyorum dersiniz. verir ya da vermez. ama kendi kendine size zam yapmayacağından emin olun. ağlamayana meme yoktur. kapitalizm böyledir. sizin işinizi sizden az paraya yapacak birini bulursa sizden vaz geçecektir. aynı sizin de aynı işe daha fazla para veren firmayı tercih ettiğiniz gibi. iş hayatında duygusallığa yer yoktur. her şeyden vaz geçmeyi bildiğin gibi günün birinde işinden de ayrılmayı bileceksin.

zamanı geldiğinde bir şeyleri bırakmak büyük bir erdemdir. gitmeyi bileceksin. kız seni istemiyorsa ayrılmayı, iş yerinde rahat değilsen bırakmayı, oturduğun evden memnun değilsen taşınmayı bileceksin. kıza ne olur biz ayrılmayalım demeyeceksin. ya da iş arkadaşlarımı çok seviyorum, bu işi bırakmayayım demeyeceksin. yeri geldiğinde neşteri vuracaksın. vurmazsan neşteri vurma zamanın geçtiğinde çok pişman olduğun bir noktadasındır ve onlar sana neşteri vururlar.

işten kovulan, kız tarafından terk edilen birisi olmak adama koyar. bunu sen tercih edip de zamanında gereğini yaparsan koymaz. mesele açık aslında.

hayatta iki tip adama üzülürüm. birincisi kız peşinde kendini yiyip bitirene. ikincisi de haksızlığa uğrayıp da elinden birşey gelmeyene.

kimseye size haksızlık yapma şansı bırakmayın. ne demiştim. g.tünü açık bırakırsan mutlaka birisi gelir o g.tü s.ker. ya tamamen g.tünü kapat, ya da duvara dön ki en azından kolay s.kemesinler. burada güven meselesinden bahsediyorum. önceki yazdıklarımı okumayanlar anlamamış olabilir. öyle ya da böyle bir noktada birilerine güvenmek zorundasın bu hayatta. fazlaca güvenip de tedbiri elden bırakma. kendini kolla. tehlikeleri kolla. kimseye ihanet fırsatı verme.

bir patronum mesela milyarlarca para harcayan satın almacı elemanına ses çıkarmaz bazen de on lira için bir saat fırça atardı. satın almacı iş makinasını tamir ettirtmiş, örneğin beş bin lira para ödemiş. ona ses etmez. öbürüne ses etmez. bir gün gelir şantiyeye soğuk su almış on liralık, basardı kalayı. neden su almış pet şişeyle, neden damacanadan buzdolabına sürahiyle koymamış. burada amaç şudur: "haa, patron gün gelir hesabını sorar, aman şirketin parasını harcarken dikkat edeyim!" şeklinde düşünsün eleman.

iyi bir patron çalışanlarından ne istediğini açıkça anlatabilen patrondur. her patron patron da değildir. onu da diyeyim. mesela bir ara patronlarım iki ortaktı. biri mühendis biri işletmeci. mühendis olan salaktı. diğeri tam patrondu.

mühendis olan günde üç kere belediyeye yollardı beni, ödeme çıkmış mı sorayım diye. halbuki sabah sormuşum, ödeme yok demişler. daha iki kere gitmenin anlamı yok. o gün ödeme olmayacağı açık yani. boşu boşuna git gel, masraf et. anlamsız iş yapınca da insanın çalışma şevki kırılır.

neymiş ödeme olmasa bile baskı yapacakmışız ödeme yapsınlar diye. ulan koskoca belediyede bir kıçıkırık memura günde üç kere gitsen ne olur, beş kere gitsen ne olur. kime baskı yapıcaksın? memurun s.kinde mi sana ödeme olmuş, olmamış. bunu bile idrak etmekten mahrumdu mühendis olan ortak.

diğer işletme mezunu olan ise tam bir patrondu. neşteri de tam yerinde vururdu. daha önce bahsettiğim harita mühendisi monşeri yanına çağırdı bir gün.
neden dedi kazı işini öğleden önce yarım bıraktınız?
monşer: efendim, elemanlar acıkmış, yarım saat erken paydos ettik, öğle yemeğine gittik.
patron: bu iş böyle olmaz beyefendi! burada sizin değil de elemanların sözü geçecekse pazartesi gelin, hesabınızı keseyim.
monşer: açıkçası ben de bu firmadaki şartlarımdan memnun değilim, ama bu şekilde söylerseniz üzülürüm!
patron: aynen öyle söylüyorum beyefendi!

haritacının işine oracıkta son verdi. kendi çıkarlarını korudu. burada duygusallığa yer yoktur. yarın erken bırakalım derler, sonra karpuz keselim derler. iş yeri olur panayır amk. patron acımadı. haritacının belli bir süre işsiz kalabileceğini, onun çocuklarının ne yiyip ne içeceğini düşünmedi bile. bu anlamda patron olmak da zordur. kolay birşey değildir. vicdan, acıma, duygusallık bu konumdaki insanlarda olmaz. olmamalıdır da. malesef gerçek bu.

özet geçsen bizde anlardık amk
git bak evde yenge bekler birde bekarım yazmış
bari oğlundan utan amk

@2573 evdeyim zaten panpa. utanılacak birşey yapıyorsam söyle de yazmayayım. bekarım amk. sana ne? boşadım karıyı relax takılıyorum. esas sen utan. ancak özet geçilince birşeyleri anlayacak kapasitedesin. hatta bence git kendini at beşinci kattan.:)

@2574 amk uzun yazıdan anlasam ekşiye giderdim *

@2575 bak panpa. sana birşey diyeyim unutma bunu. hayatta "ben matematikten anlamam, uzun yazıdan anlamam falan" şeklinde konuşmamalısın.

matematikten anlamamak zaten cahillik. tamam kabul edelim. bazılarının kafası matematiğe basmaz. ama bununla övünmek tam bir eşşekliktir.

sen de ben de biliyoruz ki uzun yazıdan anlamam diye birşey yoktur. bu anlamda cahil değilsin yani. o yüzden olmayan cehaletinle övünüp de kendini küçük düşürme. ne güzel cevap yazabiliyorsun işte. okumak iyidir. hayat sana özet geçmez. içinden geçer gider. kasma kendini laf sokacam diye. raad ol.

beni çok rahatlattın işin aslı birden nick6 giresim geldi değerimi bil

devam edeyim:

haritacının işine oracıkta son verdi. kendi çıkarlarını korudu. burada duygusallığa yer yoktur. yarın erken bırakalım derler, sonra karpuz keselim derler. iş yeri olur panayır amk.

patron acımadı. haritacının belli bir süre işsiz kalabileceğini, onun çocuklarının ne yiyip ne içeceğini düşünmedi bile. bu anlamda patron olmak da zordur. kolay birşey değildir. vicdan, acıma, duygusallık bu konumdaki insanlarda olmaz. olmamalıdır da. malesef gerçek bu.

iş hayatı amatörlüğü kaldırmaz. acımak, sevmek, iyi anlaşmak, kafa dengi olmak, vs. bunlar anlamsızdır. çalışırsın ve ücretini alırsın. ücretin az ise başka iş bakarsın. çok ise haketmeye çalışırsın.

sen eşşek olursan semer vuran çok olur. ben filancaya güveniyorum, parasını peşin vereyim gelip işimi yapsın dersen parayı verdikten sonra daha çok beklersin. burada güven müven anlamsızlaşır. profesyonelce yapılan işte "güven" gibi tabirlerin yeri yoktur. yaparsın sözleşmeni, adam işini yapar sen de parasını ödersin.

efendim hüseyin abi'nin sözü senettir.
değildir panpa. iş hayatında bunlar amatörce laflardır. sen hüseyin abinden senetlerini almadan malları teslim et, nasılsa sağlam adam, öder. nah öder amk. böyle amatörce düşünenler batar gider zaten. hüseyin abin hayaında kimseye yamuk yapmamıştır. ilk ve son yamuk yaptığı kişi sen olursun. ama batan da sen olursun.