Yıllar boyunca yarıştırıldık ve yarışmaya devam ediyoruz. Peki ne için? Yeteneğimin hiç olmadığı bir alanda meslek sahibi olabilmek için. Dünyanın en zengin ilk iki adamı üniversite terk. Adamlar hayallerini gerçekleştirmek için okullarını bıraktılar ve inandıkları düşünce de okulun beyinlerini gereksiz bilgilerle doldurduğu...
Peki burda bir yanlışlık var mı? Tek yanlışlık bizim de bu yolu takip ediyor oluşumuz.
Benim yapabildiklerimi benden iyi bilecek bir öğretmen yok. Benim başarabileceklerimi benden daha iyi bilecek bir dekan da yok. Benim yapabileceklerimi sadece ben bilirim.

Yıllarca matematik görüp resim öğretmeni olan insanların sayısı küçümsenemeyecek kadar fazla. Bir yazar adayı gerekli niteliklere sahip olduktan sonra(okuma yazma gibi) okula gitmek yerine okula gideceği süre zarfında daha iyi bir yazar olmak için kendini geliştirseydi o yazarın tek kelimesi altın değerinde olur.
Bir subayın ya da polisin derslerinde hayatlarında işlerine yaramayacak bir ton ders görmeleri yerine o süre zarfında silah eğitimi, yönetim becerileri, liderlik vasıfları geliştirilseydi dünyadaki en iyi ordulardan birine sahip olurduk.

Sözün kısası eğitim sistemi yanlış ve yeterince eleştirdim. Bu yanlış sistemde, bu yolda yürümek de sizin seçiminiz.