beyin kontrol şahsi deneyimlerim

1997 Yılının Aralık ayında Avrupa'da seyehatime devam ettim. Gayem
Kanada'ya dönmeden önce mümkün olduğu kadar çok ülkeyi görmekti. 9
Nisan 1998'de Amsterdam'a ulaştım. Kısa sürede gördüm ki, tekrar
polis takibine alınmıştım.. Bu defa normal, gizli ve video
kameralarla görüntülerim alınıyordu. Bu seferki taciz ve takip 4 yıl
öncekine nazaran daha yoğun ve şiddetli idi. Çok açık bir güç
gösterisi yapıyorlardı. Peki bunu niçin yapıyorlardı? Bilemiyordum.
Kısa süre sonra bunun sebebini de öğrenecektim.

AVRUPA2DA MARUZ KALDIĞIM MiKRO DALGA iLE UZAKTAN BEYiN KONROLÜ
DENEYLERi: Burada Kanada'dakilere benzer fiziki ve pgibolojik
belirtilerle tekrar karşılaştım. Ancak farklı şeyler de vardı:
UZAKTAN KONUŞAN BiRiNiN SESiNiN DUYULMASI, FAKAT KONUŞAN KiŞiNiN
UZAKLIĞI VE ETRAFINDAKi GÜRÜLTÜLER SEBEBiYLE KONUŞMASININ
ANLAŞILAMAZ OLMASI... bU KONUŞMAYI KULAKLARIMLA DEĞiL KAFAMIN iÇiNDE
DUYUYORDUM... sEYEHAT BOYUNCA KARŞILAŞTIĞIM KiŞiLERLE KONUŞURKEN,
SÖYLEMEK iSTEDiKLERiMiN TAM TERSi ŞEYLER SÖYLÜYORDUM. mESELA BiR
KONU iLE iLGiLi OLARAK ŞiDDETLE "EVET" DEMEK iSTERKEN, "HAYIR"
DiYORDUM...

Bir keresinde Güney Afrikalı turist arkadaşlarla YENi DÜNYA DÜZENi
iÇiN TEK BiR MERKEZi DÜNYA HÜKÜMETi planları hakkında konuşurken
içlerinden biri aniden ve kendinden çok emin bir şekilde; "POLiSiN,
SENiN NE DÜŞÜNDÜĞÜNÜ, O DÜŞÜNCE SENDE OLUŞMADAN ÖNCE BiLDiĞiNi
BiLiYOR MUYDUN?" dedi. Şaşkın bir şekilde, az önce söylediğini
tekrarlamasını istedim. Tekrarladı. Sonra yüzünde şaşırmış bir ifade
ile, "BUNU BiLDiĞiMi BiLE BiLMiYORDUM" dedi. Bu söyledikleriyle ne
demek istediğini sordum. "Bilmiyorum" dedi.
Bu kadar yoğun bir şekilde kontrol altında tutlmam , bende zamanla
çeşitli ama çok şiddetli duygusal tepkilerin oluşmasına yol açtı. Bu
tepkiler; korkuya karşı, kayıtsızlıkla saldırganlık arasında gidip
geliyor ama hepsi de çok kısa zaman dilmleri içinde oluyordu.

Amsterdam'da kaldığım süre içinde, bu ve benzeri pek çok garip
pgibolojik ve duygusal düzensizlikler yaşamama rağmen, bu garip
olayların ne dercede önemli olduğunun asla şuurunda değildim. Ne
zaman kişilğime uymayan bu garip hadiselerin sebebini araştırmaya
kalksam, SANKi BEYNiM BiRDEN BiRE BOŞALIYOR VE OLUP BiTENi
HATIRLAYAMIYORDUM. bU ANi HAFIZA KAYIPLARI AiLEM BENi kANADA'DA
ZiYARET EDERKEN DE ORTAYA ÇIKMIŞTI. hEM DE TAM BU GARiP HADiSELERiN
SEBEBiNi BULMAYA ÇALIŞIRKEN...

Çok uzun bir zaman sonra, 13 Nisan 1998 akşamı, bu garip hadiselerin
ve karakter değişimi ve dengesizliklerin sebebini öğrendim. Ertesi
gün Amsterdam'dan ayrılacaktım. Amsterdam'daki son gecem hayatımı
ebediyyen değiştirdi.

POLiS BANA "UZAKTAN BEYiN KONTROLÜ" KOBAYI OLDUĞUMU
AÇIKLIYOR: Yoğun ve kesintisiz polis takibi altında çok zor olmasına
rağmen, sessiz caddelerde saatlerce yürüyerek rahatlamaya çalıştım.
Sonunda kaldığım pansiyonun yakınında sessiz sakin bir kafeye
geldim. içeriye girerek bir kahve alıp oturdum. Bir kaç dakika
sonra, ANiDEN POLiSTEN TELEPATiK OLARAK GÖNDERiLEN MESAJLAR ALMAYA
BAŞLADIM. BU MESAJ BOMBARDMANININ MAHiYETi VE SIRASI ŞÖYLEYDi:
POLiS O ANDA BENiM BEYNiMi OKUYORDU. bUNU YÜKSK TEKNOLOJi ÜRÜNÜ
BiLGiSAYARLAR VASITASIYLA YAPIYORDU. dUYGULARIMI DA OKUYORLARDI.
AMSTERDAM'A GELiRKEN OTOBÜSTE TANIŞTIĞIM ADAM ASLINDA ONLARIN
AJANIYDI. O, "UZAKTAN BEYiN KONTROLÜ" PROJESiNiN BiLGiSAYAR
PRORAMLAMACILARINDAN BiRiYDi...
BU AJAN KARŞIMA BiR TURiST OLARAK ÇIKMIŞ VE TESADÜF(1)E BAKIN Ki,
KARDEŞiM ALEX'LE AYNI iSMi TAŞIYORDU..

Bu ajan bana, kendisinin Bilgisayar pogramcısı olduğunu kesin olarak
empoze etti: YARDIMCILARIYLA BiRLiKTE DÜNYADA TEK OLAN ÇOK ÖZEL BiR
PROGRAM ÜZERiNDE ÇALIŞIYORLARDI; BU PROGRAM DÜNYANIN HER YERiNDEN
BiLGiSAYARLAR VASITASIYLA KULLANILABiLiYORDU. ARTIK TAMAMLANMA
SAFHASINA GELiNMiŞTi. ŞiMDi ANLIYORUM Ki; BU AJANIN BAHSETTiĞi
PROGRAM GERÇEKTE BiZZAT BENDiM VE BENiM BEYNiMiN ONLAR TARAFINDAN
YÖNETiLiP YÖNLENDiRiLMESi
DEMEKTi. VE "PROGRAMIN" TAMAMLANMASI DEMEK, AZ ÖNCE ALMAYA
BAŞLADIĞIM "MESAJLARIN TELEPATiK OLARAK TRANSFERi"YDi...
BU TELEPATiK TRANSFER YALNIZCA SÖZLERi NAKLETMiYOR AYNI ZANAMDA
BEYNiMiN EKRANINA GÖRÜNTÜLER DE NAKLEDiYORDU...

Bu veriler bana sunulurken, ben onları çok net olarak
algılıyabiliyordum.
Bu hal bende tam bir şok etkisi doğurdu. Hayatımın bir daha eskisi
gibi olmayacağını anlamıştım. şimdi cevabını bulmam gerkrn üç soru
vardı: Bunu nasıl yapıyorlardı? Niçin Yapıyorlardı? Niçin beni
seçmişlerdi?
Çok derin araştırmalardan sonra bazı şeyler kafamda yerine oturmaya
başlamıştı.

FARKETTiĞiM HUSUSLARDAN BAZILARI: 4 Yıl boyunca bir çok ülkede
kesintisiz olarak sürdürülen polis ve helikopter takip ve
tacizlerinin gayesi benim nerede olduğum ve ne yaptığımla ilgili
değildi. Onlar benim bu takip ve tacizler karşısındaki pgibolojik ve
duygusal reaksiyonlarımı elektronik olarak kaydediyorlardı.
Kanada2ya vardığım günden bu yana bende ortaya çıkan son derece
düzensiz pgibolojik davranış kalıpları önceden inandığım gibi benden
kaynaklanmıyordu. Bunun sorumlusu Beyin Kontrol Polisi'nin
bilgisayar tekniklerini kullanarak yaptığı saldırı idi.

Avrupa'da Amsterdam'a varmadan önce tanıştığım bir sürü insan,
aslında iNGiLiZ iSTiHBARAT TEŞKiLATININ AJANLARI iDi. Bu ajanlar
bana MCP (Beyin Kotrol Polisi) ile ilgili önemli bir suç işletmek
için talimat almışlardı. Mesela Kanada'da beni "deli" haline
getirmişlerdi. Ama polis hiyerarşisinin geleceğe dönük olarak
planladığı bu "oyun", benim durumu farketmeye başlamamla bozulmuştu.
MCP, son olarak yaşadığım gibi ses ve görüntü kalıplarını kulak ve
gözü atlayarak doğrudan doğruya beyine göndermek sueretiyle bir
insan diğerine nakledebiliyordu.

MCP, karşılaştığım herhangi bir insandaki düşünce ve davranış
kalıplarını da uzaktan ayarlayabiliyordu.(Yuarıda anlattığım Güney
Afrikalı arkadaşa yaptıkları gibi).
Avrupa'da bulunduğum süre içinde, MCP beni bazı saldırgan insanlarla
karşılaştırdı ve onları bana sataşacak şekilde yönlendirdi.
Arık bütün benliğimle MCP tarafından "uzaktan beyin kontrolü
Projesi"nin bir kobayı olarak kullanıldığımı anlamıştım. Ertesi gün
Amsterdam'dan ayrılma planınımı değiştirdim. Yeni verilerin ışığında
durumu değerlendirmek üzere orada bir süre daha kalmaya karar
verdim. Yeni ortaya çıkan bilgiler hayatımın en travmatik dönemini
çözmüştü. MCP beni bir uçurumun kenarına kadar getirmişti. Ama bu
yeni bilgiler bana çok büyük bir güç ve cesaret kazandırdı. Ayrıca
kendimi, isanlığı ve yaratılışı bir bütün olarak daha derinden
kavramaya başlamamı sağladı.

iYiLEŞMEYE DOĞRU: MCP'nin bana telepatik mesajlar göndermeye
başlamasından 1 hafta sonra, bütün yaşadıklarımı günlük halinde
belgelemeye başlayacak kadar güçlenmiştim. Not almayı hala
sürdürüyorum.
2 Hafta sonra takip ve tacizler azalmaya başladı. Fakat helikopter
takaip ve tacizi gün aşırı olarak aynen sürüyordu. Rahatlamamın en
büyük sebebi mikrodalga radyasyon saldırılarının kesilmesiydi.
Gittikçe gücüm yerine geliyordu. Normalleşiyordum. BU MCP'nin ne
olduğunu, hangi kurumların bu işin içinde olduklarını, kullandıkları
teknolojinin mahiyetini, bu teknolojiyi kullanarak insanlara niçin
saldırdıklarını ve bu saldırılar karşısında nasıl bir savunma
mekanizması oluşturulabileceğini bulmaya yemin ettim.
Kendimi bu bilgiler araştırmaya, insanlara MCP'nin varlığını ispata,
onların saldırılarından korunma yollarını bulmaya adadım...
Bunun için seyahati bırakmak, yerleşik bir düzen tutturmak
gerekiyordu.

13 Nisan'dan 3 hafta sonra, MCP, beni uyurken bir takım
programlanmış rüya senaryolarına maruz bıraktı. Bu rüyalar oldukça
berraktı ve hepsinde geçmişimin yeniden düzenlenmesiyle ilgili
olumsuzluklar taşıyordu. Her düzenlenmiş rüyadan uyanışımda çok
büyük korku ve suçluluk duygusuna kapılıyordum. Bu rüyaların bana
ait olmadıklarını biliyorum. Çünkü benim geçmişime dair gördüğüm
rüya sayısı çok azdı ve hapsi de müspet unsurlar taşıyordu. Geceler
boyu bana ilka edilen bu olumsuz rüyalar MCP tarafından
tasarlanıyordu.

Kısa sürede MCP'nin gayesinin bende korku ve suçluluk duygusu hasıl
etmek olduğunu anladım ve bunu günlüğüme yazdım. Ondan sonra bu
rüyalar sona erdi.
Aradan çok geçmedi, bir sabah erken bir saatte, tekrar ingiltere'ye
dönüp araştırmalarımı orada sürdürmeyi düşünürken; MCP'den tek
kelimenin tekrarından ibaret bir telepatik mesaj geldi: "Mermi...
Mermi... Mermi... Mermi... "
ingitere'ye dönmemi istemiyorlar ve beni ölümle tehdit ediyorlardı.
ingiltere'ye dönmeye ve MCP'nin ipliğini pazara çıkarmaya karar
verdim.

AiLEME POLiS TACiZi VE PgibOTRONiC ATAKLAR YAPILIYOR
9 Mayıs 1998 Avustralya, Perth’de yaşayan kardeşim Alex’e o güne
kadar tuttugum günlügün bir kopyasini gönderdim. O anda, hapisten
çiktigimdan beri polis gözetiminde/takibinde oldugumu bilen tek kişi
oydu. Son yaşadiklarimi ve polis hiyerarşisi tarafindan Uzaktan
Beyin Kontrolü deneyinde kullanildigimi bilmesini istedim. Ona bir
kopya göndermemin nedeni hem benim durumumu detayıyla anlaması, hem
de beni belki öldürülmekten koruması ihtimali idi.
13 Nisan gecesinden itibaren kesinlikle inanıyordum ki, beni her an
öldürmeleri ihtimali yüksekti.

Kardeşim günlügümü alir almaz ani bir şekilde benim yillardir
yaşadigim işkenceyle karşilaşmiş. Şu anda sürekli polis takibinde ve
gib gib tepesinde dolaşan polis helikopteriyle gözdagi verilmekte.
Şu anda kendisi sürekli olarak Beyin Kontrolü Polisi’nin belirli
pgibolojik saldırılarılarına maruz kalmakta, bu değişken pgibolojik
durumlara alışmasının ise son derece zor olduğunu söylüyor. MCP nin
kardeşimi hedef almasinin nedenini biliyorum, çünkü polis
hiyerarşisinin geçmişte bana verdigi korkutma ve tacizlerle ilgili
pek çok olayin direkt tanigi. Kesinlikle inaniyorum ki, bana geçen
yil yaptiklari gibi, onu da bir uçuruma itmeye çalişiyorlar

Amaçları, eğer başarabilirlerse, polis hiyerarşisinin beni
korkutmasını ve bana yaptıklarını ispatlayacak bir kişinin eksilmesi.
Son zamanlarda ailemin diğer üyeleri de “ yabancı insanlar ”
tarafından sürekli takip edilip gözetlendiklerinden şikayet
ediyorlar, fakat benim ve kardeşimin sürekli pols gözetiminde
olduğumuzu bilmiyorlar. Polis Hiyerarşisi, ailemi sürekli taciz
ederek bana korku salmaya ( en büyük silahları ) çalışıyorlar fakat
bunlar benim, onları ifşa etmekteki kararlılığımı daha da arttırıyor.

iSTiHBARAT AJANLARININ YAPTIĞI UZAKTAN BEYiN KONTROLU iLE iLGiLi
ARAŞTIRMALARIM
MCP den telepatik olarak mesajlar almaya başladiktan iki ay sonra,
Ingiltere’ye yerleşip araştirmaya başlamam gerektigine karar verdim.
21 Haziran 1998’de Londra’ya gelip Glastonbury’de yerleştim ve o
günden beri de zamanimin çogunu geçmişte yaşadiklarimla ilgili
olabilecek her şeyi gözden geçirerek harcamaktayım.Özellikle de
Seçkin Dünya Hükümeti’nin Yeni Dünya Düzeni konusundaki planları
üzerine yapılan araştırmalarla ilgili bilgileri analiz ettim. Ayrıca
Gizli Polis istihbarat Birimlerini, onların Uzaktan Beyin Kontrolu
Silahlarını, toplumun davranışlarını kontrol etmek ve katliamlar
amacıyla insanları ve toplumu manipüle etmek için nasıl
kullandıklarını araştırdım.

insanların kendilerini bu silahların saldırılarından nasıl
koruyabileceklerini araştırıp bulmak niyetindeydim. Yakın zamanda,
değişik araştırmacıların bulgularını rapor halinde yayınlamayı
düşünüyorum.

ingiltere’ye geldikten sonra polis takibi büyük ölçüde azaldı.
Helikopter takibi seyrekleşti ama hala devam ediyor. Evimin
bahçesinin üzerinde dolaşan “ siyah ” helikopterin birkaç
fotoğrafını çektim. Şu an birlikte oldugum kız
arkadaşım da yalnız yürürken helikopter tarafından taciz edilmiş.