beyin kontrol şahsi deneyimlerim

Hollanda, Amsterdam’a geldiğim 9 Nisan’dan, 20 Haziran 1998’de
ayrılışına kadar geçen süre boyunca tutulan kayıtlar.
Takip edildiğim süre boyunca çekilen bütün fotoğraf, video ve ses
kayıtları delillerini rica ediyorum. Bu delillerin hepsi kurumunuz
ve kardeşlik birimleriniz beni, - güya - “ öldürücü olmayan /
sessiz ” diye sınıflandırdığınız silahlarını kullanarak migrodalga /
ELF frekanslarıyla, benim normal olan zihinsel, duygusal ve davranış
kalıplarımı bozup yeniden düzenlemek amacıyla radyasyona maruz
bıraktığınız sürece elde edildi.

Değerli Yöneticiler;
1998 Veri Korunumu ( Koruması ) Kanununun 22. bölümüne göre, ABD
Ulusal Güvenlik Birimleri tarafından toplanmış benimle ilgili
bilgileri içeren verilerin bütün detaylarını, kanunun verdiği
haklara göre, resmi olarak rica ediyorum.
Genel bir araştirma istememe ragmen, özellikle şu konulardaki
kayitlarinizda yogunlaşmaniz gerekecek.

Temmuz 1997 den Haziran 1998’e kadar süren polis takibi, tacizi ve
davranış düzenlemesi ( manüpilasyon ) deneyine yönelik Nöro-
Elektromanyetik işkence ve saldirilarla ilgili bütün bilgileri
istemek amacıyla M15 / M16 ve ABD Ulusal Güvenlik Birimlerine
gönderilen mektup
Baş ( şef ) Müdürler
M15/M16
Londra
24 Mayıs 2000

Başka bir değişle, hedef BiZDiK!
Ayarlanması çok kolay bir araba “ kaza”” sı, kendi deyimleriyle,
iki “ boşbogaz ” ın ağzını kapatacaktı, eğer işler umdukları gibi
gitseydi. Şimdilik bu kadar, kendine iyi bak, en iyi dileklerimle.

8 Nisan 2000
George,
Menwith Hill’ deki NSA ( Ulusal Güvenlik Birimi )’da yapılan son
gösteri ile ilgili bir bilgi seni ilgilendirebilir.
Bu gösteri için bir tür “ kaza ” görev olarak verilmiş. Kazanin
hedefi ya NSA ya da NSA’ dan birileri imiş. insanın kanını donduran
taraf, duyduğuma göre, bütün konuşmalarin kaydedildiği, eğer ben de
seninle gösteriye gelseydim, “ bir taşla iki kuş vurarak ” fırsatı
değerlendirecekleri idi.

Peşimde dolaşanlardan çogunun benim gerçekte kim oldugum hakkinda
hiçbir bilgisi olmadığını biliyorum. Kendilerini kontrol eden
hiyerarşinin, onlara, benim bir suçlu olduğumu, toplum için tehlike
teşkil ettiğim, v.s. gibi pek çok yalan uydurduğundan eminim.
Halbuki ben sadece polise, askere ve yeni dünya düzeni için seçkin
hükümet yetkililerinin programlarına karşıyım. Bunlar bizlerde bir
korku ve ilgisizlik hali oluşturarak hepimizi tutsak alıp ancak
statükolarını koruyabilir ve yaşayabilirler.

Ayrıca ( onlara ) yakın zamanda her UK MP’ye ve tüm dünyada 500
kuruluşa birer rapor gönderdiğimi ve madalyonun öbür yüzünde olup
bitenlerle ilgili gerçeği herkese anlatan bir web sitemin olduğunu
söyledim. Yıllar boyu askeriye ve polisin takibi altında olduğumu,
mikrodalga tekniği ile radyasyona maruz kaldığımı anlattım. Kim
olduklarını ispatlamaları için kimliklerini isteyince vermeyi
reddettiler ve yürüyüp gittiler. Kendi hiyerarşilerinin onlara
söylemediği bazı özel gerçekleri de öğrenince çok şaşırmışlardı.

Gitmek için arabayı çalıştırdı. Durması için yan cama ve kamyonetin
yan tarafına vurdum. Durmadı.Ana yolda giderken, arkasından koşup
dönemeçte yakalamak istedim ama çok hızlıydı ve kayboldu. Hemen
arabama bindim, etrafı aramaya başladım fakat boşuna! Adam uzun
boylu ve zayıf, siyah saçlı, soluk benizli, 45 yaşlarında idi.
Kamyonetin plakası E57 MTC idi.

O anda gerçekten kafam atmıştı!
Kamyonetin yanından geçerken adam tekrar baktı. Arabamı durdurdum. O
arada kamyonet yavaşça ana yola doğru hareket etti. Hemen sürücü
cdıbına koşup resmini çekmek istedim ama fotoğraf makinem sıkıştı. O
anda yüzünde panik ifadesi vardı, fotoğrafının çekilmesini önlemek
için yüzünü koluyla sakladı.

18 Eylül
Öğlen 4.30 da dönüşüm deposuna gittim. Arabadan inmemiştim ki
birinin dikkatle bana baktığını farkettim. Ben işimi yaparken 10 dk.
Boyunca beni izledi. Sonra gri bir kamyonete binip uzaklaşti.
Birkaç dakika sonra, şehir merkezindeki şirkete gittim. Burasi
depodan iki mil uzakta çok sakin bir yerde. Saat 4.50 de şirketin
bulundugu sokaktan aşagiya inerken ayni adamin ayni kamyonetle yolun
kenarina parketmiş olarak gördüm.

Saat 12’de eve gitmek üzere oradan ayrıldık. Binadan çıkarken aniden
iki polis belirdi, biri önümüzde, biri arkamızda, başka kimse yok
çevrede. Bu bir tesadüf müydü? Sanmıyorum.
Arkadaşimin evine dogru yürüdük. Eve gelmeden önce bana dik dik
bakan iki sivil polisin önünden geçtik. Tam önlerinden
geçerken, direkt olarak “ biliyorum biliyorum ” dedim. Bununla demek
istedim ki, kim olduklarını, oyunlarını, biliyorum, beni artık
korkutamayacaklar ve onları ifşa etmeme engel olamayacaklar.
Yol kenarında biraz durduk. Birkaç dakika sonra, üzerinde iki mavi
lambası olan ön ve yan pencereleri karatılmış, yazısız beyaz bir
polis kamyoneti 30 m. ilerde durdu. Ön koltukta oyuran sivil polis
bana dikkatlice bakıyordu. Beş dakika kadar kaldilar, sonra gittiler.

yazı sona erdi

ilgilendiğiniz için teşekkür ederim

iSTiHBARAT AJANLARININ YAPTIĞI UZAKTAN BEYiN KONTROLU iLE iLGiLi
ARAŞTIRMALARIM
MCP den telepatik olarak mesajlar almaya başladiktan iki ay sonra,
Ingiltere’ye yerleşip araştirmaya başlamam gerektigine karar verdim.
21 Haziran 1998’de Londra’ya gelip Glastonbury’de yerleştim ve o
günden beri de zamanimin çogunu geçmişte yaşadiklarimla ilgili
olabilecek her şeyi gözden geçirerek harcamaktayım.Özellikle de
Seçkin Dünya Hükümeti’nin Yeni Dünya Düzeni konusundaki planları
üzerine yapılan araştırmalarla ilgili bilgileri analiz ettim. Ayrıca
Gizli Polis istihbarat Birimlerini, onların Uzaktan Beyin Kontrolu
Silahlarını, toplumun davranışlarını kontrol etmek ve katliamlar
amacıyla insanları ve toplumu manipüle etmek için nasıl
kullandıklarını araştırdım.

Amaçları, eğer başarabilirlerse, polis hiyerarşisinin beni
korkutmasını ve bana yaptıklarını ispatlayacak bir kişinin eksilmesi.
Son zamanlarda ailemin diğer üyeleri de “ yabancı insanlar ”
tarafından sürekli takip edilip gözetlendiklerinden şikayet
ediyorlar, fakat benim ve kardeşimin sürekli pols gözetiminde
olduğumuzu bilmiyorlar. Polis Hiyerarşisi, ailemi sürekli taciz
ederek bana korku salmaya ( en büyük silahları ) çalışıyorlar fakat
bunlar benim, onları ifşa etmekteki kararlılığımı daha da arttırıyor.

UZAKTAN BEYiN KONTROLÜ DENEYLERi KANADA'DA BAŞLADI: 1997'de Temmuz-
Aralık arası Vancouver'de yaşadığım süre boyunca HER AKŞAM ŞU
SAYACAĞIM PgibOLOJiK VE FiZYOLOJiK BELiRTiLER ZiNCiRiNi KESiNTiSiZ
YAŞADIM:
SiNiRLiLiK VE TÜM VÜCUDU TAHRiŞ EDEBiLEN FiZiKSEL DUYARLILIK... AÇIK
SEÇiK DÜŞÜNMEDE ZORLUK, BAŞAĞRILARI, BAŞIMDA YÜKSEK DiŞ GICIRTSI
SESi, KISA SÜRELi HAFIZA KAYBI, DÜZENSiZ DÜŞÜNCE KALIPLARI,
UYUŞUKLUK, MiDE BULANTISI VE UYKUSUZLUK...
Eylül-Ekim aylarında Avustralya'daki ailem 3 haftalığına neni
ziyarete geldi. Onlar gidinceye kadar bu üç hafta boyunca şu
belirtileri gittikçe artan yoğunlukla yaşadım yaşadım:
SON DERECE NEGATiF VE HOŞ OLMAYAN DUYGULAR, SANKi VÜCUTTA BiR BÖCEK
GEZiNiYORMUŞ HiSSi, SiNiR BUHRANLARI, KONSANTRASYON GÜÇLÜĞÜ, DiKKAT
SÜRESiNDE KISALMA, SON DERECE DÜZENSiZ VE TAMAMEN KiŞiLiK DIŞI
DÜŞÜNCE, DUYGU VE DAVRANIŞ KALIPLARI, AKLi MELEKELERDE BÜYÜK ÖLÇÜDE
PARÇALANMA, KENDiLiĞiNDEN OLUŞAN HAFIZA KAYIPLARI.

Asya'dayken herbirinde 4 ay olmak üzere 4 ülkenin 7 meditasyon
bölgesinde pratik yaptım. Kaldığım her meditasyon yerinde polis
helikopterleri beni taciz etti. BU TACiZLERDE ÇOK AÇIK ORTAK BiR YÖN
VARDI: HER MEDiTASYONA ÇEKiLiŞiMiN iKiNCi GÜNÜ TACiZE BAŞLIYORLARDI.
Helikopter, önce meditasyon binası veya manastırın çevresinde yarım
ila bir saat arası daireler çizerek uçuyordu. Sonra tam benim
bulunduğum bölmenin üzerine 3-5 dakika kadar oldukça alçalıyordu. O
kadar alçalıyordu ki sanki çatıya inekcekmiş gibi oluyordu. Sonra
tekrar yükseliyor ve bir kaç saat boyunca bulunduğum binanın
üzerinde daireler çizerek uçuyordu. Bunu aynı düzen içinde süreki
olarak ve günaşırı tekrar ediyorlardı.

18 ay sonra Hindistan'dan ayrılıp Tayland, Laos, Kamboçya, Vietnam,
Çin ve Japonya'yı dolaştım. 2 Yıl 4 ay süren bu seyahat boyunca
interpol peşimi bırakmadı; takip ve tacizler devam etti. Polis
helikopterinin tacizi özellikle ben meditasyon için inzivaya
çekildiğim zamanlarda yoğunlaşıyordu.

iNTERPOL TAKiBi VE HELiKOPTER TACiZLERi: 1995 Mart'ında, hapishanede
başladığım, meditasyon, ruhi gelişme ve yoga bilgilerimi arttırmak
üzere Hindistan, Nepal ve Sri Lanka'ya seyehat ettim. Bu seyahat
boyunca polis ve helikopter tacizleri devam etti. Demek ki,
interpol'de işin içindeydi.

Başgardiyan beni odasına çağırarak interpol'den bir faks geldiğini
ve Avustralya'daki suçlarım sebebiyle tahliye edilmeyip iade
edilmemi istediklerini ama kendisinin bu yazıyı dikkate almayacağını
söyledi. Bu bilgi doğrultusunda, tahliye edildiğim gün yeniden
tutuklanacağım belli olmuştu... Ama öyle olmadı...
Bu da polisin bana oynadığı ve tahammül etmek zorunda kalacağım pis
oyunun bir parçası idi...
1994 Eylülünde hapisten çıktım ama polisin 24 saat kesintisiz takip
ve tacizi sürüyordu. Nereye gitsem bundan kurtulmak imkansızdı...
Yutrdışında bile takip ve taciz sürüyordu.

Vardığım bu sonuçtan sonra, hapisten çıkınca, hem kendimi hem de
başkalarını daha derinden tanımak ve anlayabilmek için dünyayı
dolaşma isteğim doğdu. Ayrıca açık görüşlü ve anlayışı kuvvetli
birilerini bulup, üzerimizde oynanan bu oyunu deşifre etmek
istiyordum. Ama cezamın bitimine iki gün kala bir sürprizle
karşılaştım: interpol beni istiyordu!..