para yoktu alamadık.

senin dediğin herif kai ben en çok beyaz kaplan ı severdim

Duvara carpinca kıvılcım çıkartirdi

Tepside oynardık

Ben en çok eskiden şu mavi bi ejder vardı adı neydi amk hatırlatın onların hastasıydım kartlarını alıyodum o ejderle hava atmaya çalışıyodum bağırarak atıyodum ortaya gaza geliyodum kendimce amk ne günlerdi be

Edit: beyblade anılarımızı anlatıyomuşuz aq yeni farkettim nostalji altincisini görünce direk aklıma bu geldi panpalar

Benim ki ilk firlatista parçalanmıştı baya bi aglamistim.

bi tane huur çocuğu para kazanmak için demir çelik sanayisini beyblade'e soktu benim arkadaşta aldı en son tek o çocuğun beybladesi kaldı tek başına oynar artık vicdansız be diyim

benimde uzaktan kumandalı olanlardan vardı doğum günü hediyesi almışlardı takao nun dragonundan ilk aldığım gün hemen çıktım sokağa bütün mahalleye meydan okuyorum zengin binin biri vardı atilla diye gel oynayalım ben en güçlüyüm vs bişeyler dedi özel sahası bile vardı binte öyle biri gel yeneyim seni dedim neyse kurulduk sahanın etrafına 3-2-1 hazııııııır aaateeeeşşş diye çektik fırlatma çubuklarını çocugun beyblade ine göre kıvrak manevralar yaparak yendim muallakyi oda aldı benim beyblade i fırlatıp parçaladı tabi bunu yaparken annesi bizi görmüş sonra gidip bana yenisini almıştı.

Bizim sokakta bi abi vardı ozaman 2,3 Tl ye beyblade'ler vardı onlardan almıstı ama plastiğini söküp demir takmıstı beyblade'e neyse bizim sokakta zengin bi bin vardı gitmiş babası almış buna 30,40 Tl lik böyle renkli renkli ışık filan saçıyor bayada büyük bi beyblade'di sokakta bize hava filan atıyor bana dedi gel kapışak bende gaza geldim tamam dedim basladık bununki benimkine bi vurdu benimki fırladı kenara neyse baya üzülmüştüm dedim sonra dedim buna gel Ali abiyi yen yiyosa oda yenerim ne olacak demişti Ali abiyi filan çağırdık işte bunun beyblade'i bu bininkine bi vurdu beyblade darma duman hep parçalanmıştı bayda sevinmiştim vay mk ne gunlerdi beyblade saatimiz misket saatimiz çiftkale saatimiz vardı sokakta mk..

direk aklıma geldi anlatıyorum

abimle aramızda bir yaş var arkadaş gibi büyüdük annem almış ikimize de birer beyblade tepsinin içinde kapıştırıyoruz. abim ortaya iddaa attı kazanan kaybedenin beybladeini kırar diye bende kabul ettim o zamanlar hırslı bir çocuktum. velhasıl kelam ben kazandım hemen fırlayıp bahçeye koştum abimin yapmaaa sesi hala kulaklarımda çınlar vicdan azabı...

edit : dıbına koyayım ağlıyorum mutlu musun

Bizim ekmek kutusunun kapagı vardı ayni cizgi filmdeki arenalara benziyodu cukurdu icinde abiminkiyle dovustururduk baim her seferinde benimkine dokunu dengesini bozardi ve kaybederdim ama guzel gunlerdi