/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +4
    Akşam saat yine 17.00 olmuş.
    işten çıkıp eve dönüyorum.(Bankacıyım)
    Henüz birikmiş param olmadığı için otobüsle gidip geliyorum işe.
    O gün biraz farklı gibiydi. Kuşlar bi farklı ötüyor.
    Geçtim durağa otobüsü bekliyorum.
    Telefonum çaldı arayan en yakın arkadaşım Ufuk(u)
    u-Alo kanka geliyor musun akşamki olaya
    b-Ne olayı
    u-Unuttun mu kızlarla parti falan işte
    b-Hm ben gelmim kanka sen takıl
    u-Sen bilirsin.
    Otobüs yaklaştı. Tam binecektim ki onu gördüm.
    Otobüsten iniyordu.
    Kızıl saçları, mavi gözleri, bembeyaz bir teni sanki bir melek.
    Göz göze geldik bi an.Kaçırdı hemen o masum gözlerini.
    Onu görünce otobüse binmeyi unuttum ve otobüs tekrar hareket etti.
    Ne yapacağımı düşünürken kızı takip etsem mi acaba diye düşündüm.
    Ve takip etmeye başladım.Tam kaybettim derken bi anda önüme çıktı

    Rez gelirse devam ederim beyler.
    ···
  2. 2.
    +1
    Masmavi gözleriyle bana bakiyordu
    K-Sen aşağıdaki banka da calismiyor muydun?
    B-Hehe aynen
    K-Hmm peki otobüse binmen gerekmiyor muydu dedi gülümseyerek.
    B-Şey ben dalmışım otobüsü geçerken görmedim.
    K-Nasıl gideceksin peki?
    B-Bilmem bi yolunu bulurum ben.
    K-Peki iyi akşamlar.
    B-Saol sanada
    Tamam kız bu sokaktan geçiyor. Bu günlük bu kadar yeter dedim kendi kendime.
    Sonra caddeye çıkı taksiye atladım ve evin yolunu tuttum. Gece aklim hep ondaydi .
    Acaba beni nasil buldu .
    Biraz daha iyi konusabilirdim aslinda falan filan düşünceleriyle uykuya dalmisim.
    Sabah uyandim erkenden işe doğru yola koyuldum. Bankaya ilk gelenlerdendim geçip masama oturdum .
    O an kapidan gelen kişiye bakmadim.
    Direk yanima gelip kredi istediğini söyledi.
    Kafami kaldırdığım an onu gördüm.
    K-Gunaydin : )
    B-Gunaydin
    K-Eve gitmişsin demek (gülümseyerek)
    B-Zor olmadı.
    Biraz güldü.
    Krediyi ne için istediğini sordum.
    K-Babamın ameliyat parası için almam lazım.
    B-Rahatsızlığı ne?
    K-Belinden sıkıntısı var felce kadar yolu varmış dedi.
    B-Üzüldüm.

    O an telefonu çaldı. Sanirim babasi rahatsizlanmisti.
    Cabucak bankadan ayrildi.Ben o an isi gücü birakip pesinden gitmeli miyim dedim kendi kendime.
    Giberim isini deyip pesinden kostum.
    Hastaneye gittik. Babasınin durumu iyiymis.
    O an rahatladik. Teşekkür etmisti bana
    Cok sevinmiştim tesekkur etmesine nedense
    Telefonum çaldı
    Arayan banka müdürüydü
    M-Hayirdir otabakan neden gittin?
    B-Mudurum üzgünüm acil bir işim vardi.
    M-Kiz pesinde kosmak acil iştir tabi seni işinden alikoymayayim ben KOVULDUN!

    DEVAMi REZ GELiRSE
    ···
  3. 3.
    +1
    Yok mk rez gelmeyince yazmadim: )
    ···
  4. 4.
    +1
    Akşam devam edecem beklemede kalinxd
    ···
  5. 5.
    +1
    Telefonu kapattım. Yüzüm baya asıldı.
    K:Noldu kötü bir haber yoktur umarım.
    B:Yok senin baban iyi oldu ya önemli olan oydu.
    K:Bankadan falan sıkıntı mı çıkardılar?
    Suratimi aşağı eğdim.
    K:Ben olayı anlatirim birşey olmaz.
    B:Sen bizim müdürü bilmiyorsun boşver.
    K:Nasil yardim edebilirim benim yüzümden oldu bunlar.
    B:Senlik bisey yok.Ben seninle gelmeye karar verdim.
    K:Neden?
    B:Öyle olması gerekiyordu.
    Uzun bir sessizlikten sonra babasını eve bıraktık. Benim evim de babasının evine biraz yakındı.
    Benim evin yoluna doğru yürümeye başladık.
    K:ismini öğrenemedim hiç neydi ismin?
    B:Otabakan
    K:Bende Rumeysa memnun oldum.
    B:Ben de .
    Eve yaklaştığımı söyleyip yanindan ayrildim.Ona bir de kartimi vermiştim kaydeder diye.
    Eve geldim akşam.
    Tv yi açtim haberleri izliyorum .O arada telefonuma gelen mesajla irkildim.Slm yazmisti bir whatsapptan.Pp sine baktığımda rumeysa olduğunu anladim.
    R:Slm
    B:slm nasilsin
    R:iyiyim sen nasilsin işinden haber var mı kafama çok takıldı.
    B:iyi iyi sen boşver.
    R:Yalan söylemiyorsun degil mi
    B:Evet sıkıntı yok boşver sen işi.
    Biraz konuştuk havadan sudan. Birbirimizi tanıdık biraz. Yarin pazar olduğu için geceye kadar gülmeli eğlenceli konuştuk.
    Sabah kapımın tıklanmasiyla irkilerek uyandım. Sabah sabah kim gelebilir di ki bana.
    Kapiya doğru yöneldim.Ve açtım...
    ···
  6. 6.
    +1
    Kapıyı açtım ve rumeysayı gördüm.
    R:Uyanmadin mi daha (gülümseyerek)
    B:Rumeysa sen neden nasil sabah sabah
    R:Haha uyanamamissin belli : )
    B:(gözlerimi ovuşturarak)galiba
    R:Gece mesaj atmistim gormedinmi
    B:Ne mesaji
    R:Babam sana teşekkür etmek için bugün bir piknik yapacak.
    B:Anladim hemen hazirlaniyorum.
    R:piknik öğlen sen hazirlan ben sana kahvaltiyi hazirlayayim.
    B:Zahmet olmasın.
    R:Yok sen geç hazirlan : )
    Odaya gecip üstümü falan değiştim.
    Mutfaktan gelen güzel kokuları farkettim. Mutfağa yürüdüm. Belki de 5 yıldır böylesine güzel bir kahvaltı görmemiştim.
    R:Buyur geç.
    B:Sen harikasın.
    R:Efendim?
    B:Şey kahvaltı müthiş olmuş dedim .
    R:Peki geç : )
    Beraber kahvaltimiz edip yola koyulduk.
    Güzel bir piknik alanına geldik. Babası hemen köşede bizi bekliyordu. Yanına gittik. Bakılacak olursa karnımız aç kalmayacaktı.
    ···
  7. 7.
    0
    ilgi gelmediği için kisa kesicem
    ···
  8. 8.
    0
    Güzel vakit geçirdik. Rumeysa su içmek için uzaklaştı. Babası Mehmet (m) beyle tek kalmıştık.
    M-Sonunda yalniz kaldik.
    B-buyrun anlamadim.
    M-sana bir soru sorucam dürüst ol ama.
    B-Tabi ki sorun.
    M-Kizimdan hoslaniyor musun.
    O an dil dolandi nutkum tutuldu.Ses çıkartamadım.
    M-Belli belli.Bak oğlum sen güzel temiz birine benziyorsun. Eğer olur da bana birşey olursa kızım sana emanet.
    B-Estağfirullah efendim siz iyi ola...
    M:Olmayacağım. Benim az bir ömrüm kaldı. Anladın mı kızım sana emanet.
    B-Peki efendim, diyebildim sadece.

    Rumeysa geldi tam kalkıp gidecekken babası rahatsızlandı. Apar topar hastaneye getirdik. Durumu çok kötüye gidiyordu.
    Sabaha kadar koridorlarda dolandık, bekledik.
    Sabaha karşı o kötü haber geldi. Mehmet bey vefat etmişti.
    Rumeysayı ağlarken görmeye dayanamadım.Çıkıp bahçede oturup hüngür hüngür ağladım.

    Yaklaşık bir hafta sonra Rumeysa yı görmeye gittim. Evine gelip kapiyi caldim.
    Kapiyi açtı. iceri geçtim.
    Nasıl olduğunu iyi olup olmadığını sordum.
    Biraz dertlestik.
    R:Otabakan sen babamla ne konuştun.
    B:Hangi konu hakkinda?
    R:Babam Beykozda ki dükkânını sana bırakmış. Vasiyetinde yazıyor.
    B:Baban seni bana emanet etti rumeysa.
    R:Neden peki
    B:Çünkü..
    R:Evet
    Son bir cesaretle
    B:Ben seni seviyorum.
    Gözleri bi anda açıldı. Bir haftadır gulmeyen yüzü şimdi bana gülümsüyordu.
    R:Ben de hem de herşeyden çok.
    Ve o an birbirimize sarıldık. Belki de ilk kez bir insana böyle sarılmıştım.O da farkındaydı.
    Sonra el ele tutuşup dışarıya çıkıp hayata tekrar yeniden başladık.
    @Son@
    ···