beyaz geceler

dostoyevski'nin en sevdiğim kitaplarındandır.

dostoyevski'nin ölümlü eseri, gibimsonik bir aşk hikayesi.

not:bu eser basıldığı dönemin gereği para için yazılmıştır.

Bir solukluk

huur nastenka

not: entry- nick

adam gibi adamdır.

etkileyici bir kitap

dostoyevskinin inci sözlük yazarı olabileceğini düşüğündüğüm kısa hikayesi

okuduğum en iyi kitaplar listesinde hiç abartsız ilk 5 e oynar çok ayrıdır bu kitabın yeri karamsar ruhumu resmen canlandırdı kitap

Ne uzun bir zaman dilimidir, yaşam süresince bir anlık mutluluk.
Anlık mutluluklar değil mi hayatı bunca zengin, bunca güzel, bunca yaşanılası kılan.
Ayın başka türlü parladığı, aşkların ve terk edilmişliklerin başka türlü yaşandığı dört gecelik bir aşk hikayesiydi;
ancak bir ömür boyunca o mutluluktan pay almayı ve o mutluluğu gizli bahçelerinde büyütmeyi bileceklerdi...
O yıllarda Rus yazar ve aydınları meşgul eden romantik ve hayalperest kahramanların yalın aşk duygusunu,
sevgiliye inebilme gücünü, bir sevgiliyle birlikte yeni bir dünya düşleyebilme zevkini,
yazarın duyguların müziğini özgürce ve kendi üslûbu ile çaldığı bir aşk hikâyesi.
Ancak genç ve bakir ruhlarda yaşayabilen saf ve ulaşılması zor aşkların unutulmaz örneklerinden biri: "Beyaz Geceler"...
insanın kalbine doğrudan seslenebilen, Dostoyevski'nin en hafif, en saf ve en lirik kitabı..

ayraç ihtiyacı duymadan okunabilen kitaplardan. sayfa sayısı az, sürükleyici falan. güzel.

ben de yaşamak, görmek istiyorum offf.

aynı zamanda bir dostoyevski eseri. bizim meşhur kürk mantolu madonna bu kitaptan intihaldir.

kitabın başına şöyle bir şey yazılması lazım

dikkat: kitabı okurken bir anda kitabı fırlatıp bildiğiniz bütün küfürleri sayabilirsiniz.

duygularıma tercüman oldun, beni üzdün. seni rafta ayrı bir yere kaldırdım ve tanıdığım kimselere önermem seni, beni saklandığım delikte yakalayabilirler.

dostoyevskinin ölümsüz eserlerindendir

kızlara tekrardan güvenmemei sağlayan kitaptır iyiki hiç sevgilim olmamış

senin mutluluğunu engellemek mi? asla

Senin o yasli nineni gibeyim nastenka normalde dostyevski kitaplarini felsefesinden dolayi hep yarim birakmisimdir bu kiscaik kitabinda 50.sayfasina gelene kadar oldum ama sonrra bir basladiki agzim acik kitapi bitirdim bizim baskarakter konusunca ben heycanlandim ayni tarz aski yasakis biri olarak konusuyorum nastenkaya sovun sovun ki yerini bilsin huur

"... Hissedersin sonunda yorulduğunu, sonsuz bir çabayla yorulduğunu bu yorulmaz hayalin; çünkü sonuçta olgunlaşırsın, eski ideallerin sana dar gelir, küle, kalıntıya dönüşürler; Eğer başka bir hayat yoksa, onu bu kalıntılardan yeniden inşa etmekten başka çare yoktur. Bu arada ruh hep başka bir şey diler ve ister! Ve hayalperest, boş yere külleri karıştırır gibi eski hayallerini karıştırır, o küllerde bir kıvılcım olsun bulup alevlendirmeye çalışır; onu üflemek, soğuyan kalbini canlanan ateşle ısıtmak ve bir zamanlar kalbinin içinde değer verdiği, ruhu titretmiş, kanı kaynatmış, gözlerden gözyaşları akıtmış ve onu öylesine harika kandırmış olan şeyi diriltmek için!"

Güzel kitap beyler okuyun

Hastanede bir cırpıda okudugum kitap