pREZerfatif

"Hayır, ben ters yönde oturuyorum. Bir iki işim vardı tesadüfen sana rast geldim".

"Tesadüflere pek inanmam, sana teşekkür borçluyum fakat çok geciktim acilen gitmem gerek" diyerek kaçamak cevaplar verdi.
Bir teşekkür bile etmeden gidecek miydi yani? Kaba!

"Yanlış anlamazsan önümüzde ki hafta buluşalım" dedi.
"Olur" diyerek cevap verdim ve hızlı bir şekilde telefon numarasını söyledi.
"Umarım aklında tutmuşsundur" diyerek koşar adımlarla uzaklaştı.

yerimizi alalımda nolur nolmaz

Bir yandan sayıları aklımda tutuyor, bir yandan ise arkasından bakıyordum. Yüksek bel pantolonunun içine sıkıştırdığı gömlek onu ayrı bir hoş yapıyordu.

Yavaş yavaş evin yolunu tuttum. Bu mahalleyi hiç sevmiyordum. Sokak ortasında oynayan çocuklar, gürültü ve bağırarak konuşan teyzeler.

Anahtarı çıkartıp kapıyı açacak hâlim bile kalmamıştı. Sonunda kendimi eve attım ve soğuk bir duş aldım.

Temiz kıyafetlerimi giydim ve henüz ismini bile bilmediğim kıza mesaj atacaktım.

"Merhaba, nerede buluşuyoruz?".
Aslında bu mesaj çok klişe olmuştu. Kendimi kötü hissetmiştim fakat artık çok geçti. Mesajı gönderir göndermez geri cevap yazdı.

"Ahh evet hatırladım. Az önce hayatımı kurtaran çocuk! Yarın 14.00 da kahve dünyasında buluşalım. Ben ısmarlıyorum".

Ne demek o ısmarlıyordu? Buna özgüven demek yanlış olurdu. Bu kız tamamen ego yığınıydı. Mesajına cevap bile vermeden telefonu yatağa fırlatıp kafamı yastığa koydum. Yarın güzel bir gün olacaktı.
Belki de bana Arya'mı hissettirecekti..

Fotoya şuku

Resme geldim gidiyorum huur çocuğu

Anılarımı neden bura yazıyosun

Devam et bakim bişe çıkacak mı

Rzezkzksl

Rezerved 12

yalan hikaye beyler telefonu kırılıyodu kafede ama ne hikmetse evde birden yenisi oluyor hadi onu geçtim sim kartı ne ara alıyo aq

Rez okuyom panpa

Rezzers